Lib. Ep. Par.
1 1, 1, 1 | volueris attendere, magna pars vitae elabitur male agentibus,
2 1, 4, 5 | Plerique inter mortis metum et vitae tormenta miseri fluctuantur
3 1, 4, 8 | nemo non servus habet in te vitae necisque arbitrium. Ita
4 1, 5, 1 | in habitu tuo aut genere vitae notabilia sint; ~2.
5 1, 6, 6 | si tantummodo audisset: vitae eius interfuit, secreta
6 1, 8, 4 | deducit; huius eminentis vitae exitus cadere est. Deinde
7 1, 8, 5 | sanam ac salubrem formam vitae tenete, ut corpori tantum
8 1, 12, 6 | Unus autem dies gradus vitae est. Tota aetas partibus
9 2, 13, 12 | irato. Nulla autem causa vitae est, nullus miseriarum modus,
10 2, 13, 16 | hominum levitas cotidie nova vitae fundamenta ponentium, novas
11 2, 14, 14 | mores nec populum in se vitae novitate convertet. ~15.
12 2, 17, 8 | voles? haec erit ultimum vitae instrumentum et, ut ita
13 2, 19, 5 | Tulit te longe a conspectu vitae salubris rapida felicitas,
14 2, 19, 8 | effugere nulla modestia, nulla vitae quiete contingit. Quid enim
15 2, 20, 5 | totum complectar humanae vitae modum, hoc possum contentus
16 2, 21, 1 | transiturus es, retinet te huius vitae a qua recessurus es fulgor
17 3, 22, 10 | timidum mortis, aeque inscium vitae. Nemo quicquam habet facti;
18 3, 22, 10 | inanes omnium bonorum sumus, vitae <iactura> laboramus. Non
19 3, 23, 6 | fortuitorum, ex placido vitae et continuo tenore unam
20 3, 24, 20 | enim demitur aliqua pars vitae, et tunc quoque cum crescimus
21 3, 24, 22 | currere ad mortem taedio vitae, cum genere vitae ut currendum
22 3, 24, 22 | taedio vitae, cum genere vitae ut currendum ad mortem esset
23 3, 24, 24 | animum vel ad mortis vel ad vitae patientiam; [at] in utrumque
24 3, 24, 26 | faciendi videndique satietas et vitae non odium sed fastidium,
25 3, 26, 10 | nos alligatos tenet, amor vitae, qui ut non est abiciendus,
26 4, 30, 9 | emitteret, non repente avulsum vitae sed minutatim subductum,
27 4, 30, 12 | mortem veniunt sine odio vitae et admittunt illam, non
28 4, 31, 3 | unum bonum est, quod beatae vitae causa et firmamentum est,
29 4, 31, 8 | sit, aequalitas ac tenor vitae per omnia consonans sibi,
30 4, 32, 2 | utique in tanta brevitate vitae, quam breviorem inconstantia
31 4, 32, 3 | sibi, in possessione beatae vitae positum, quae beatior non
32 5, 44, 7 | petunt fugiunt. Nam cum summa vitae beatae sit solida securitas
33 5, 44, 7 | causas et per insidiosum iter vitae non tantum ferunt sarcinas
34 5, 45, 12 | multos transisse vitam dum vitae instrumenta conquirunt?
35 5, 48, 7 | manus tendunt, perditae vitae perituraeque auxilium aliquod
36 5, 49, 10 | Doce non esse positum bonum vitae in spatio eius sed in usu
37 5, 50, 3 | nondum constitui certum genus vitae: adulescentia haec facit'. ~
38 6, 58, 32 | tamen quaeremus, pars summa vitae utrum faex sit an liquidissimum
39 6, 58, 36 | et quomodo finem imponere vitae poterit qui epistulae non
40 6, 61, 1 | ago ut mihi instar totius vitae dies sit; nec mehercules
41 7, 64, 5 | et ostendet tibi beatae vitae magnitudinem et desperationem
42 7, 65, 18 | formatus est ut illi nec amor vitae nec odium sit, patiturque
43 7, 66, 7 | eius species sunt, quae pro vitae varietate et pro actionibus
44 7, 66, 35 | seriesque contexitur et unitas vitae per rectum iturae. Ratio
45 7, 66, 48 | maximis bonum quod beatae vitae clausulam imposuit, cui
46 7, 68, 8 | omnia et damnatis humanae vitae furoribus fugit'. Nihil
47 7, 69, 2 | interrumpenda non est quies et vitae prioris oblivio; sine dediscere
48 8, 70, 14 | sapientiam qui vim afferendam vitae suae negent et nefas iudicent
49 8, 71, 2 | bonum, propositum totius vitae tuae, respice. Illi enim
50 8, 71, 2 | disponet singula, nisi cui iam vitae suae summa proposita est.
51 8, 71, 2 | peccamus quia de partibus vitae omnes deliberamus, de tota
52 8, 74, 1 | maximum putes instrumentum vitae beatae hanc persuasionem
53 8, 74, 11 | vivere nec mori volumus: vitae nos odium tenet, timor mortis.
54 9, 76, 18 | Omnes actiones totius vitae honesti ac turpis respectu
55 9, 76, 19 | vitaturus, et in omni actu vitae spectaturus haec duo, <nec
56 9, 76, 24 | honestum, sequetur nos aviditas vitae, aviditas rerum vitam instruentium,
57 9, 77, 8 | aliquid porrigi iis qui totius vitae ministri fuissent. Erat
58 9, 77, 15 | hominibus, servis rebus, servis vitae; nam vita, si moriendi virtus
59 9, 77, 19 | invitus relinquo officia vitae, quibus fideliter et industrie
60 9, 77, 19 | tu nescis unum esse ex vitae officiis et mori? Nullum
61 9, 78, 2 | impetum cepi abrumpendae vitae: patris me indulgentissimi
62 9, 78, 5 | tantum huius morbi sed totius vitae remedium est: contemne mortem.
63 9, 80, 7 | efficacius exprimitur hic humanae vitae mimus, qui nobis partes
64 10, 81, 31 | alius illas dicet malo vitae humanae repertas, nihil
65 10, 82, 1 | ire coepisti et in isto te vitae habitu compone placide,
66 10, 82, 4 | emunita et in altum subducta vitae quies quam non dolor territet?
67 10, 82, 12 | Antonio'. O hominem dignum qui vitae dederetur! ~13.
68 11-13, 85, 26 | videri; omnia ista humanae vitae formidines putat. ~27.
69 11-13, 85, 32 | rectrixque est; artes serviunt vitae, sapientia imperat. ~33.
70 11-13, 85, 37 | non ab aliis tempestatibus vitae. Non enim prohibentur opera
71 11-13, 87, 11 | pertinentes, quam satisfacere vitae beatae contendimus. ~12.
72 11-13, 87, 14 | est bonum et hominis et vitae. ~15.
73 11-13, 88, 20 | constant ad instrumenta vitae plurimum conferunt, tamen
74 14, 89, 10 | quidam et de generibus vitae locum separaverunt. Nihil
75 14, 90, 18 | animalibus facilem actum vitae daret, homo solus non posset
76 14, 90, 27 | adsignas? artificem vides vitae. Alias quidem artes sub
77 14, 90, 27 | habet; nam cui vita, illi vitae quoque ornantia serviunt:
78 14, 90, 29 | quemadmodum discernerentur vitae aut vocis ambigua; in utraque
79 14, 90, 34 | tardis ad divina; deinde vitae legem, quam universa derexit,
80 14, 92, 8 | hanc necessariam beatae vitae putaverunt, enervem et abiectam. ~
81 15, 93, 4 | fortunae functum omnibus vitae humanae stipendiis atque
82 15, 93, 8 | Quaeris quod sit amplissimum vitae spatium? usque ad sapientiam
83 15, 93, 12 | tam stulte cupidum esse vitae putas ut iugulari in spoliario
84 15, 94, 1 | qui summam prius totius vitae conplexus esset. ~2.
85 15, 94, 39 | Quid autem? philosophia non vitae lex est? Sed putemus non
86 15, 95, 7 | sapientia; nam et haec ars vitae est. Atqui gubernatorem
87 15, 95, 8 | artes circa instrumenta vitae occupatae sunt, non circa
88 15, 95, 8 | timor. At haec quae artem vitae professa est nulla re quominus
89 15, 95, 57 | erit in optimo nisi totius vitae leges perceperit et quid
90 16, 96, 2 | quae expavescimus, tributa vitae sunt: horum, mi Lucili,
91 16, 97, 10 | offenduntque deerrantem, vitae peccata delectant. ~11.
92 16, 98, 2 | ducit beataeque ac miserae vitae sibi causa est. ~3.
93 16, 98, 15 | egregius eripitur. Nam ipse vitae plenus est, cui adici nihil
94 16, 99, 4 | annis, tanta coniunctione vitae, tam familiari studiorum
95 17-18, 101, 8 | Maximum vitae vitium est quod inperfecta
96 17-18, 101, 8 | illa differtur. Qui cotidie vitae suae summam manum inposuit
97 17-18, 101, 13| dementissimi pactio? quid tam foeda vitae mendicatio? Huic putes umquam
98 17-18, 101, 13| cupit: qua mercede? scilicet vitae longioris. Quod autem vivere
99 17-18, 101, 15| consciam scelerum. Excutienda vitae cupido est discendumque
100 17-18, 102, 23| aevi moras illi meliori vitae longiorique proluditur.
101 17-18, 104, 4 | est securior sui tutela et vitae usus animosior, attentius <
102 17-18, 104, 11| amas quosque oblectamenta vitae putas esse damnum, quia
103 17-18, 104, 22| erigere. Unus est enim huius vitae fluctuantis et turbidae
104 17-18, 106, 12| intemperantia laboramus: non vitae sed scholae discimus. Vale. ~
105 17-18, 107, 2 | inquineris in luto. Eadem vitae condicio est quae balnei,
106 17-18, 108, 6 | deponant, ut aliquam legem vitae accipiant qua mores suos
107 17-18, 108, 13| vitia, in errores, in mala vitae perorantem, saepe miseritus
108 17-18, 108, 35| lectionemque ad propositum beatae vitae trahendam, non ut verba
109 17-18, 109, 8 | nec sapiens; satis enim vitae instructus, satis armatus
110 17-18, 109, 12| incolumitatem, alia in usus vitae cara aut necessaria; in
111 19, 113, 27 | circumdedit sibi securus in hac vitae obsidione perdurat; utitur
112 19, 115, 12 | quibus divitiae velut unicum vitae decus ornamentumque laudantur.
113 19, 116, 1 | et quas aut necessarias vitae aut utiles aut iucundas
114 19, 117, 12 | optimumque perducta; ars enim vitae est. Sapere quid est? non
115 20, 122, 18 | mihi videtur huius morbi vitae communis fastidium. Quomodo
116 20, 123, 10 | una felicitas est bene vitae facere; esse, bibere, frui
117 20, 123, 10 | istud vivere sed alienae vitae interesse. ~11.
118 20, 123, 11 | et superciliosos alienae vitae censores, suae hostes, publicos
|