Lib. Ep. Par.

   1   1,  1, 2    |            intellegat se cotidie mori? In hoc enim fallimur, quod
   2   1,  1, 3    |             tempus tantum nostrum est; in huius rei unius fugacis
   3   1,  1, 5    |              nostris, 'sera parsimonia in fundo est'; non enim tantum
   4   1,  1, 5    |                non enim tantum minimum in imo sed pessimum remanet.
   5   1,  2, 2    |             velis aliquid trahere quod in animo fideliter sedeat.
   6   1,  2, 2    |              est qui ubique est. Vitam in peregrinatione exigentibus
   7   1,  2, 3    |             venit vulnus ad cicatricem in quo medicamenta temptantur;
   8   1,  2, 3    |                 nihil tam utile est ut in transitu prosit. Distringit
   9   1,  2, 5    |            nanctus sum - soleo enim et in aliena castra transire,
  10   1,  2, 6    |               enim refert quantum illi in arca, quantum in horreis
  11   1,  2, 6    |          quantum illi in arca, quantum in horreis iaceat, quantum
  12   1,  3, 2    |       iudicaverunt. Diu cogita an tibi in amicitiam aliquis recipiendus
  13   1,  3, 4    |                sunt obviis narrant, et in quaslibet aures quidquid
  14   1,  3, 6    |               mandabitur: 'quidam adeo in latebras refugerunt ut putent
  15   1,  3, 6    |          latebras refugerunt ut putent in turbido esse quidquid in
  16   1,  3, 6    |               in turbido esse quidquid in luce est'. Inter se ista
  17   1,  4, 2    |             sumpsisti virilem togam et in forum deductus es: maius
  18   1,  4, 2    |                animum deposueris et te in viros philosophia trans
  19   1,  4, 4    |       reduceretur e fuga ferrum adegit in viscera: non putas virtutem
  20   1,  4, 8    |           absit, nemo non servus habet in te vitae necisque arbitrium.
  21   1,  4, 9    |                            At si forte in manus hostium incideris,
  22   1,  4, 9    |              Haec et eiusmodi versanda in animo sunt si volumus ultimam
  23   1,  4, 11   |               subtentorio cogunt, quae in aliena litora impingunt:
  24   1,  5, 1    |             cupiunt facias aliqua quae in habitu tuo aut genere vitae
  25   1,  5, 3    |          quidem; non habeamus argentum in quod solidi auri caelatura
  26   1,  5, 8    |               aptamur sed cogitationes in longinqua praemittimus;
  27   1,  5, 8    |             bonum condicionis humanae, in malum versa est.~9.
  28   1,  6, 1    |          promitto iam aut spero, nihil in me superesse quod mutandum
  29   1,  6, 1    |               hoc ipsum argumentum est in melius translati animi,
  30   1,  6, 3    |             potest accidere cum animos in societatem honesta cupiendi
  31   1,  6, 4    |           expertus es. 'Ego vero omnia in te cupio transfundere, et
  32   1,  6, 4    |              te cupio transfundere, et in hoc aliquid gaudeo discere,
  33   1,  6, 5    |        convictus quam oratio proderit; in rem praesentem venias oportet,
  34   1,  6, 6    |                et Aristoteles et omnis in diversum itura sapientium
  35   1,  6, 6    |                contubernium fecit. Nec in hoc te accerso tantum, ut
  36   1,  7, 2    |            damnosum bonis moribus quam in aliquo spectaculo desidere;
  37   1,  7, 3    |                inter homines fui. Casu in meridianum spectaculum incidi,
  38   1,  7, 4    |               iubent obici et victorem in aliam detinent caedem; exitus
  39   1,  7, 5    |              Quare tam timide incurrit in ferrum? quare parum audacter
  40   1,  7, 5    |        libenter moritur? Plagis agatur in vulnera, mutuos ictus nudis
  41   1,  7, 5    |             intellegitis, mala exempla in eos redundare qui faciunt?
  42   1,  7, 7    |            accidere his moribus credis in quos publice factus est
  43   1,  7, 8    |                dissimiles sunt. Recede in te ipse quantum potes; cum
  44   1,  7, 9    |            publicandi ingenii producat in medium, ut recitare istis
  45   1,  7, 10   |         epistula indebitum solvet, duo in antecessum accipe. Democritus
  46   1,  7, 12   |              Ista, mi Lucili, condenda in animum sunt, ut contemnas
  47   1,  8, 1    |         praecepta vestra quae imperant in actu mori? ' Quid? Ego tibi
  48   1,  8, 1    |               videor inertiam suadere? In hoc me recondidi et fores
  49   1,  8, 1    |          vigilia fatigatos cadentesque in opere detineo. ~2.
  50   1,  8, 2    |               hominibus sed arebus, et in primis a meis rebus: posterorum
  51   1,  8, 2    |            mando, esse illas efficaces in meis ulceribus expertus,
  52   1,  8, 3    |              vistata beneficia devitet in quibus hoc quoque miserrimi
  53   1,  8, 4    |                                        In praecipitia cursus iste
  54   1,  8, 6    |       testamenti anulum imprimerem aut in senatu candidato vocem et
  55   1,  8, 7    |               libertas'. Non differtur in diem qui se illi subiecit
  56   1,  8, 9    |             hanc partem quae modo fuit in manibus, referam, quo negat
  57   1,  8, 9    |            referam, quo negat fortuita in nostro habenda: ~alienum
  58   1,  8, 10   |                potest. ~Hoc non imputo in solutum: de tuo tibi.~Vale. ~
  59   1,  9, 1    |                  An merito reprehendat in quadam epistula Epicurus
  60   1,  9, 1    |          summum bonum visum est animus in patiens. ~2.
  61   1,  9, 2    |                                        In ambiguitatem incidendum
  62   1,  9, 4    |              amputato tam laetus quam [in] integro fuit; sed si quae
  63   1,  9, 5    |             amico quidem numquam erit: in sua potestate habet quam
  64   1,  9, 5    |               artifex substituet alium in locum amissi. ~6.
  65   1,  9, 7    |               est quam pinxisse'. Illa in opere suo occupata sollicitudo
  66   1,  9, 7    |             ingens oblectamentum habet in ipsa occupatione: non aeque
  67   1,  9, 8    |              hoc quod dicebat Epicurus in hac ipsa epistula, 'ut habeat
  68   1,  9, 8    |              aegro assideat, succurrat in vincula coniecto vel inopi',
  69   1,  9, 9    |             contra amicitiam, si ullum in illa placet praeter ipsam. ~
  70   1,  9, 10   |                                        In quid amicum paras? ' Ut
  71   1,  9, 10   |            mori possim, ut habeam quem in exsilium sequar, cuius me
  72   1,  9, 11   |                rerum neglegens, animos in cupiditatem formae non sine
  73   1,  9, 16   |                sine amicis relinquatur in custodiam coniectus vel
  74   1,  9, 16   |                custodiam coniectus vel in aliqua gente aliena destitutus
  75   1,  9, 16   |            gente aliena destitutus vel in navigatione longa retentus
  76   1,  9, 16   |         navigatione longa retentus aut in desertum litus eiectus? '
  77   1,  9, 16   |              cum resoluto mundo et dis in unum confusis paulisper
  78   1,  9, 16   |            Tale quiddam sapiens facit: in se reconditur, secum est. ~
  79   1, 11, 1    |             amicus tuus bonae indolis, in quo quantum esset animi,
  80   1, 11, 1    |         colligebat, verecundiam, bonum in adolescente signum, vix
  81   1, 11, 2    |        Quibusdam etiam constantissimis in conspectu populi sudor erumpit
  82   1, 11, 3    |               affunditur. Magis quidem in iuvenibus apparet, quibus
  83   1, 11, 4    |                pluribus rubuit, utique in contionibus. Fabianum, cum
  84   1, 11, 4    |             contionibus. Fabianum, cum in senatum testis esset inductus,
  85   1, 11, 5    |               concutit, movet naturali in hoc facilitate corporis
  86   1, 11, 5    |            incitati et mobilis et cito in os prodeuntis. ~6.
  87   1, 11, 7    |               verba summittunt, figunt in terram oculos et deprimunt:
  88   1, 12, 1    |         senectutis meae video. Veneram in suburbanum meum et querebar
  89   1, 12, 2    |           genium meum se omnia facere, in nulla re cessare curam suam,
  90   1, 12, 4    |             fugiunt; pueritiae maximus in exitu decor est; deditos
  91   1, 12, 5    |                                   quod in se iucundissimum omnis voluptas
  92   1, 12, 5    |     iucundissimum omnis voluptas habet in finem sui differt. Iucundissima
  93   1, 12, 5    |              praeceps, et illam quoque in extrema tegula stantem iudico
  94   1, 12, 5    |                 aut hoc ipsum succedit in locum voluptatium, nullis
  95   1, 12, 6    |                est deinde per se annus in se omnia continens tempora,
  96   1, 12, 7    |           temporis spatium quod non et in uno die invenias, lucem
  97   1, 12, 7    |          invenias, lucem et noctem, et in alternas mundi vices plura
  98   1, 12, 8    |          epulis sibi parentaverat, sic in cubiculum ferebatur a cena
  99   1, 12, 9    |               nos ex bona faciamus, et in somnum ituri laeti hilaresque
 100   1, 12, 10   |                perferendam? 'Malum est in necessitate vivere, sed
 101   1, 12, 10   |                necessitate vivere, sed in necessitate vivere necessitas
 102   1, 12, 10   |           Agamus deo gratias quod nemo in vita teneri potest: calcare
 103   1, 12, 11   |             tibi ingerere, ut isti qui in verba iurant nec quid dicatur
 104   2, 13, 1    |               Sic verus ille animus et in alienum non venturus arbitrium
 105   2, 13, 5    |                 Primum illud, quia res in controversia est et litem
 106   2, 13, 5    |             litem contestatam habemus, in praesentia differatur. Quod
 107   2, 13, 8    |               coarguimus illa quae nos in metum adducunt nec excutimus,
 108   2, 13, 10   |                      Inquiramus itaque in rem diligenter. Verisimile
 109   2, 13, 11   |              subsistat aut desinat aut in alienum caput transeat:
 110   2, 13, 12   |              significationis detorquet in peius aut maiorem sibi offensam
 111   2, 13, 13   |          sententias metus, nihilominus in hanc partem potius inclina
 112   2, 13, 13   |               te desine ac subinde hoc in animo volve, maiorem partem
 113   2, 13, 13   |           servamus modum rerum, statim in timorem venit scrupulus. ~
 114   2, 13, 15   |             exhortatione opus sit. Non in diversum te a natura tua
 115   2, 13, 16   |            faciam, si illi signum suum in pressero, id est aliquam
 116   2, 13, 16   |            ponentium, novas spes etiam in exitu inchoantium. ~17.
 117   2, 14, 2    |         dignitas, cum fides, mittendum in ignes sit. ~3.
 118   2, 14, 3    |                non tantum pericula, et in tutum nos reducamus, excogitantes
 119   2, 14, 4    |         catenas et turbam ferarum quam in viscera immittat humana. ~
 120   2, 14, 5    |        emergeret stipitem et distracta in diversum actis curribus
 121   2, 14, 7    |         senatum transigantur, gratiosi in eo viri; interdum singuli
 122   2, 14, 7    |              quibus potestas populi et in populum data est. Hos omnes
 123   2, 14, 7    |            declinabit, non aliter quam in navigando procellam. ~8.
 124   2, 14, 8    |           Siculum pelagus exasperet et in vertices cogat -; non sinistrum
 125   2, 14, 8    |               pars enim securitatis et in hoc est, non ex professo
 126   2, 14, 9    |               possit; quam minimum sit in corpore tuo spoliorum. Nemo
 127   2, 14, 9    |               latro transmittit; etiam in obsessa via pauperi pax
 128   2, 14, 10   |      temperamentum est, verendumque ne in contemptum nos invidiae
 129   2, 14, 11   |            pessimos honor est. Numquam in tantum convalescet nequitia,
 130   2, 14, 13   |             anni fuerunt qui sapientem in illam rapinam rei publicae
 131   2, 14, 13   |              traheretur, modo e senatu in carcerem duceretur? ~14.
 132   2, 14, 14   |             publicos mores nec populum in se vitae novitate convertet. ~
 133   2, 14, 15   |              hoc non magis possum quam in homine temperanti bonam
 134   2, 14, 15   |        valetudinem. Perit aliqua navis in portu: sed quid tu accidere
 135   2, 14, 15   |            portu: sed quid tu accidere in medio mari credis? Quanto
 136   2, 14, 16   |             non exitum spectat; initia in potestate nostra sunt, de
 137   2, 15, 3    |                pessimae notae mancipia in magisterium recepta, homines
 138   2, 15, 3    |               si bene desudaverunt, si in locum eius quod effluxit
 139   2, 15, 3    |        effluxit multum potionis altius in ieiuno iturae re gesserunt. ~
 140   2, 15, 4    |             saltus vel ille qui corpus in altum levat vel ille qui
 141   2, 15, 4    |               altum levat vel ille qui in longum mittit vel ille,
 142   2, 15, 7    |             buccas edentis observet et in tantum procedat in quantum
 143   2, 15, 7    |         observet et in tantum procedat in quantum audaciam eius patientia
 144   2, 15, 8    |               vox te quoque hortabitur in id latus; modesta, cum recipies
 145   2, 15, 9    |             ingrata est, trepida; tota in futurum fertur'. 'Quis hoc'
 146   2, 15, 9    |          dicitur, quos caeca cupiditas in nocitura, certe numquam
 147   2, 15, 11   |                quam assecutis. Si quid in illis esset solidi, aliquando
 148   2, 15, 11   |         fragilitatis humanae congeram? in quid laborem? Ecce hic dies
 149   2, 16, 1    |          figendum est: plus operis est in eo ut proposita custodias
 150   2, 16, 2    |           illud ante omnia vide, utrum in philosophia an in ipsa vita
 151   2, 16, 2    |                utrum in philosophia an in ipsa vita profeceris. ~3.
 152   2, 16, 3    |              ostentationi paratum; non in verbis sed in rebus est.
 153   2, 16, 3    |             paratum; non in verbis sed in rebus est. Nec in hoc adhibetur,
 154   2, 16, 3    |           verbis sed in rebus est. Nec in hoc adhibetur, ut cum aliqua
 155   2, 16, 6    |                       Sed non est nunc in hanc disputationem transeundum,
 156   2, 16, 6    |            iuris nostri si providentia in imperio est, aut si fatorum
 157   2, 16, 8    |            opinio immensum. Congeratur in te quidquid multi locupletes
 158   2, 17, 2    |                adiuvet, quemadmodum et in maximis, ut Ciceronis utar
 159   2, 17, 2    |               verbo, 'opituletur' <et> in minima descendat. Mihi crede,
 160   2, 17, 2    |               Mihi crede, advoca illam in consilium: suadebit tibi
 161   2, 17, 6    |                 quam toleravere quidam in obsidionibus, et quod aliud
 162   2, 17, 6    |               patientiae praemium quam in arbitrium non cadere victoris?
 163   2, 17, 10   |                        ac dicet, 'quid in longum ipse te differs?
 164   2, 17, 12   |                hoc miror; non est enim in rebus vitium sed in ipso
 165   2, 17, 12   |               enim in rebus vitium sed in ipso animo. Illud quod paupertatem
 166   2, 17, 12   |              nihil refert utrum aegrum in ligneo lecto an in aureo
 167   2, 17, 12   |              aegrum in ligneo lecto an in aureo colloces - quocumque
 168   2, 17, 12   |              refert utrum aeger animus in divitiis an in paupertate
 169   2, 17, 12   |            aeger animus in divitiis an in paupertate ponatur: malum
 170   2, 18, 2    |             togam. Nam quod fieri nisi in tumultu et tristi tempore
 171   2, 18, 3    |       voluptatibus solus abstineat cum in illas omnis turba procubuit;
 172   2, 18, 3    |            suae capit, si ad blanda et in luxuriam trahentia nec it
 173   2, 18, 6    |                                        In ipsa securitate animus ad
 174   2, 18, 6    |              beneficia firmetur. Miles in media pace decurrit, sine
 175   2, 18, 6    |                necessario possit; quem in ipsa re trepidare nolueris,
 176   2, 18, 9    |             labore pensaret. Hoc certe in iis epistulis ait quas scripsit
 177   2, 18, 10   |                                        In hoc tu victu saturitatem
 178   2, 18, 15   |                                        In omnes personas hic exardescit
 179   2, 18, 15   |               magna causa nascatur sed in qualem perveniat animum.
 180   2, 18, 15   |         scintillam quoque fovent usque in incendium. Ita est, mi Lucili:
 181   2, 19, 1    |             sparsimus: incipiamus vasa in senectute colligere. ~2.
 182   2, 19, 2    |                Numquid invidiosum est? in freto viximus, moriamur
 183   2, 19, 2    |                freto viximus, moriamur in portu. Neque ego suaserim
 184   2, 19, 3    |    transmittere: tibi liberum non est. In medium te protulit ingenii
 185   2, 19, 3    |             iam notitia te invasit; ut in extrema mergaris ac penitus
 186   2, 19, 5    |          natalium tuorum modum, nec te in altum fortuna misisset!
 187   2, 19, 6    |                fine alterius nascitur. In eam demissus es vitam quae
 188   2, 19, 7    |               ex inopia saturitatem an in copia famem? Et avida felicitas
 189   2, 19, 8    |             pro otio audendum est, aut in ista sollicitudine procurationum
 190   2, 19, 8    |                officiorum senescendum, in tumultu ac semper novis
 191   2, 19, 9    |         referre dictum Maecenatis vera in ipso eculeo elocuti: 'ipsa
 192   2, 19, 9    |             attonat summa'. Si quaeris in quo libro dixerit, in eo
 193   2, 19, 9    |          quaeris in quo libro dixerit, in eo qui Prometheus inscribitur.
 194   2, 19, 10   |                voles quod debeo <nisi> in aspero et probo accipere.
 195   2, 19, 11   |                 errat autem qui amicum in atrio quaerit, in convivio
 196   2, 19, 11   |               amicum in atrio quaerit, in convivio probat. Nullum
 197   2, 20, 1    |                hortor, ut philosophiam in praecordia ima demittas
 198   2, 20, 3    |         domusque dissentiant, num quid in te liberalis sis, in tuos
 199   2, 20, 3    |              quid in te liberalis sis, in tuos sordidus, numquid cenes
 200   2, 20, 4    |                si proposuit perseverat in eo, sed transilit; nec tantum
 201   2, 20, 4    |              tantum mutat sed redit et in ea quae deseruit ac damnavit
 202   2, 20, 6    |               illo momento quo volunt; in totum nulli velle aut nolle
 203   2, 20, 6    |           variatur cotidie iudicium et in contrarium vertitur ac plerisque
 204   2, 20, 7    |              ille veniet dies quo nemo in honorem tuum mentiatur! ~
 205   2, 20, 9    |                 mihi crede, sermo tuus in grabatto videbitur et in
 206   2, 20, 9    |               in grabatto videbitur et in panno; non enim dicentur
 207   2, 20, 9    |              nudum, quanto minus quam [in]stramentis incubantem: non
 208   2, 20, 10   |               ergo? non licet divitias in sinu positas contemnere? '
 209   2, 20, 10   |           contubernio; magnus ille qui in divitis pauper est. ~11.
 210   2, 20, 11   |       paupertatem iste laturus sit, si in illam inciderit. ' Nec ego,
 211   2, 20, 11   |          contempturus sit divitias, si in illas inciderit; itaque
 212   2, 20, 11   |                illas inciderit; itaque in utroque mens aestimanda
 213   2, 20, 13   |          nascitur dives; quisquis exit in lucem iussus est lacte et
 214   2, 21, 1    |           recessurus es fulgor tamquam in sordida et obscura casurum. ~
 215   2, 21, 5    |              ingenia caput exserent et in idem quandoque silentium
 216   2, 21, 6    |                             Quoscumque in medium fortuna protulit,
 217   2, 21, 7    |                    Ne gratis Idomeneus in epistulam meam venerit,
 218   2, 21, 8    |     detrahendum; si vis Pythoclea esse in perpetua voluptate, non
 219   2, 21, 9    |              publicae sunt. Quod fieri in senatu solet faciendum ego
 220   2, 21, 9    |             senatu solet faciendum ego in philosophia quoque existimo:
 221   2, 21, 10   |               gratuito remedio sedant; in hac voluptate consenui. ' ~
 222   3, 22, 1    |             proverbium est gladiatorem in harena capere consilium:
 223   3, 22, 2    |           fieri soleat, quid oporteat, in universum et mandari potest
 224   3, 22, 4    |                contentus esto negotiis in quae descendisti, vel, quod
 225   3, 22, 5    |                  Numquid offenderis si in consilium non venio tantum
 226   3, 22, 6    |               ante tempus nec cessemus in tempore. ~7.
 227   3, 22, 8    |                labore non conteret nec in negotiis erit negotii causa.
 228   3, 22, 8    |                 sed cum viderit gravia in quibus volutatur, incerta,
 229   3, 22, 8    |              terga, sed sensim recedet in tutum. ~9.
 230   3, 22, 9    |         videbis voluntariam esse illis in eo moram quod aegre ferre
 231   3, 22, 9    |          tenent. Sed si deponere illam in animo est et libertas bona
 232   3, 22, 9    |            libertas bona fide placuit, in hoc autem unum advocationem
 233   3, 22, 10   |             Nemo quicquam habet facti; in futurum enim nostra distulimus.
 234   3, 22, 10   |             distulimus. Nihil me magis in ista voce delectat quam
 235   3, 22, 10   |          cadunt. Quid est turpius quam in ipso limine securitatis
 236   3, 23, 1    |          gaudeat, qui felicitatem suam in aliena potestate non posuit;
 237   3, 23, 3    |                Haec qui apud se versat in magno gaudio est, sed parum
 238   3, 23, 3    |          gaudio est, sed parum blando. In huius gaudii possessione
 239   3, 23, 4    |              Levium metallorum fructus in summo est: illa opulentissima
 240   3, 23, 4    |              opulentissima sunt quorum in alto latet vena assidue
 241   3, 23, 6    |                qui ex aliis propositis in alia transiliunt aut ne
 242   3, 23, 7    |         deposuit, alia torrens impetus in mare eiecit. Ideo constituendum
 243   3, 23, 7    |      constituendum est quid velimus et in eo perseverandum. ~8.
 244   3, 24, 3    |                omnis illa aetas tulit. In quamcumque partem rerum
 245   3, 24, 3    |                durius quam ut mittaris in exilium, ut ducaris in carcerem?
 246   3, 24, 3    |        mittaris in exilium, ut ducaris in carcerem? Numquid ultra
 247   3, 24, 4    |              cui nihil tunc negabatur. In carcere Socrates disputavit
 248   3, 24, 5    |                 spectator destillantis in hostili foculo dexterae
 249   3, 24, 5    |          subductus est. Facere aliquid in illis castris felicius potuit,
 250   3, 24, 6    |                    Decantatae' inquis 'in omnibus scholis fabulae
 251   3, 24, 6    |              ad caput gladio? Duo haec in rebus extremis instrumenta
 252   3, 24, 7    |              stricto gladio quem usque in illum diem ab omni caede
 253   3, 24, 7    |         generis humani, Cato deducatur in tutum. ' ~8.
 254   3, 24, 8    |          Caesari sed sibi iratus nudas in vulnus manus egit et generosum
 255   3, 24, 9    |                                    Non in hoc exempla nunc congero
 256   3, 24, 9    |                quosdam ad alia ignavos in hac re aequasse animum fortissimorum,
 257   3, 24, 9    |               Scipionem, qui contrario in Africam vento relatus cum
 258   3, 24, 10   |           fecit et fatalem Scipionibus in Africa gloriam non est interrumpi
 259   3, 24, 12   |                tumultum ac videre quid in quaque re sit: scies nihil
 260   3, 24, 12   |               re sit: scies nihil esse in istis terribile nisi ipsum
 261   3, 24, 14   |       contemnit, quem stomachicus ille in ipsis delicis perfert, quem
 262   3, 24, 14   |            ipsis delicis perfert, quem in puerperio puella perpetitur.
 263   3, 24, 15   |                                   Haec in animo voluta, quae saepe
 264   3, 24, 15   |            nunc exilium, nunc dolorem? in haec natus es; quidquid
 265   3, 24, 16   |              ut animum tuum non mergas in istam sollicitudinem; hebetabitur
 266   3, 24, 16   |                dolor: ipsae voluptates in tormenta vertuntur, epulae
 267   3, 24, 18   |             saxum umeris Sisyphi trudi in adversum nec ullius viscera
 268   3, 24, 19   |             tractasse, non repente nos in mortem incidere sed minutatim
 269   3, 24, 24   |              ad vitae patientiam; [at] in utrumque enim monendi ac
 270   3, 24, 26   |               non odium sed fastidium, in quod prolabimur ipsa impellente
 271   3, 24, 26   |             Nullius rei finis est, sed in orbem nexa sunt omnia, fugiunt
 272   3, 24, 26   |            premit, dies noctem, aestas in autumnum desinit, autumno
 273   3, 25, 2    |             est hic pudor, qui quamdiu in animo eius duraverit, aliquis
 274   3, 25, 2    |               parcius agendum puto, ne in desperationem sui veniat; ~
 275   3, 25, 6    |              Epicurus: 'tunc praecipue in te ipse secede cum esse
 276   3, 25, 6    |                secede cum esse cogeris in turba'. ~7.
 277   3, 25, 7    |            quam secum. 'Tunc praecipue in te ipse secede cum esse
 278   3, 25, 7    |                secede cum esse cogeris in turba' - si bonus vir <es>,
 279   3, 25, 7    |                 si temperans. Alioquin in turbam tibi a te recedendum
 280   3, 26, 1    |                      Modo dicebam tibi in conspectu esse me senectutis:
 281   3, 26, 2    |                apud te ago: non sentio in animo aetatis iniuriam,
 282   3, 26, 3    |                                    Ire in cogitationem iubet et dispicere
 283   3, 26, 4    |          Ecquis exitus est melior quam in finem suum natura solvente
 284   3, 26, 6    |           hominum: dubia semper est et in partem utramque dividitur.
 285   3, 27, 1    |              aeger obeam, sed, tamquam in eodem valetudinario iaceam,
 286   3, 27, 1    |             audi tamquam mecum loquar; in secretum te meum admitto
 287   3, 27, 4    |      festinetur. Multum restat operis, in quod ipse necesse est vigiliam,
 288   3, 27, 6    |            versus quos referret, saepe in medio verbo excidebat. ~
 289   3, 27, 7    |           scrinia emisses'. Ille tamen in ea opinione erat ut putaret
 290   3, 27, 7    |         putaret se scire quod quisquam in domo sua sciret. ~8.
 291   3, 28, 2    |           cognitio urbium aut locorum? in irritum cedit ista iactatio.
 292   3, 28, 3    |      iactatione incommodius fit, sicut in navi onera immota minus
 293   3, 28, 3    |            convoluta citius eam partem in quam incubuere demergunt.
 294   3, 28, 4    |             mutatio loci iucunda fiet; in ultimas expellaris terras
 295   3, 28, 4    |             expellaris terras licebit, in quolibet barbariae angulo
 296   3, 28, 5    |               te regionum varietatibus in quas subinde priorum taedio
 297   3, 28, 7    |                   Dissentio ab his qui in fluctus medios eunt et tumultuosam
 298   3, 28, 7    |             ista, non eliget, et malet in pace esse quam in pugna;
 299   3, 28, 7    |                malet in pace esse quam in pugna; non multum prodest
 300   3, 28, 8    |               est; hanc qui contempsit in quanta libet turba dominantium
 301   3, 28, 10   |               te ipse coargue, inquire in te; accusatoris primum partibus
 302   3, 29, 3    |                tamen cito relinquat et in ipsa desperatione estrema
 303   3, 29, 4    |              porrigentem trahat; magna in illo ingeni vis est, sed
 304   3, 29, 4    |             vis est, sed iam tendentis in pravum. Nihilominus adibo
 305   3, 29, 5    |         evocare lugentibus possunt, et in se primum, deinde in nos
 306   3, 29, 5    |                et in se primum, deinde in nos iocabitur; omnia quae
 307   3, 29, 6    |                    ostendet mihi alium in adulterio, alium in popina,
 308   3, 29, 6    |              alium in adulterio, alium in popina, alium in aula; ostendet
 309   3, 29, 6    |                 alium in popina, alium in aula; ostendet mihi lepidum
 310   3, 29, 6    |             philosophum Aristonem, qui in gestatione disserebat -hoc
 311   3, 29, 7    |              neglexissent quam vendunt in faciem ingeret. Constitui
 312   3, 29, 7    |          perseverabit, gaudebo tamquam in malis quod illi genus insaniae
 313   3, 29, 10   |                quidem me sordide geram in finem aeris alieni et tibi
 314   4, 30, 1    |            subito defecit. Quemadmodum in nave quae sentinam trahit
 315   4, 30, 1    |                navigio dehiscenti, ita in senili corpore aliquatenus
 316   4, 30, 1    |            fulciri potest. Ubi tamquam in putri aedificio omnis iunctura
 317   4, 30, 1    |              hoc philosophia praestat, in conspectu mortis hilarem <
 318   4, 30, 1    |               mortis hilarem <esse> et in quocumque corporis habitu
 319   4, 30, 2    |               quid incommodi aut metus in hoc negotio est, morientis
 320   4, 30, 2    |            esse, non mortis; non magis in ipsa quicquam esse molestiae
 321   4, 30, 5    |            puto fortiorem esse eum qui in ipsa morte est quam qui
 322   4, 30, 5    |               attemperat. At illa quae in propinquo est utique ventura
 323   4, 30, 6    |        ponderis, si quis revixisset et in morte nihil mali esse narraret
 324   4, 30, 8    |            invictam: quis queri potest in ea condicione se esse in
 325   4, 30, 8    |               in ea condicione se esse in qua nemo non est? prima
 326   4, 30, 11   |         sperare se nullum dolorem esse in illo extremo anhelitu; si
 327   4, 30, 11   |               esset, habere aliquantum in ipsa brevitate solacii;
 328   4, 30, 11   |         Ceterum succursurum sibi etiam in ipsa distractione animae
 329   4, 30, 11   |            autem se quin senilis anima in primis labris esset nec
 330   4, 30, 12   |              tamquam nova, sed tamquam in rem praesentem perductus.
 331   4, 31, 1    |         conatus es, et illa quae tecum in animo tulisti tracta. ~2.
 332   4, 31, 2    |              spissamento opus est quam in sociis usum Ulixem ferunt.
 333   4, 31, 3    |                Non sunt ista bona quae in te isti volunt congeri:
 334   4, 31, 3    |                contemptus est labor et in eorum numero habitus quae
 335   4, 31, 5    |             tibi velis, quid optes; et in totum iam per maxima acto
 336   4, 31, 5    |             tenebras habet aut aliquid in se traxit obscuri, quemadmodum
 337   4, 31, 10   |           faciet nec ostentatio tui et in populos nominis dimissa
 338   4, 31, 11   |           Quaerendum est quod non fiat in dies peius, cui non possit
 339   4, 31, 11   |             aliud voces hunc quam deum in corpore humano hospitantem?
 340   4, 31, 11   |            hospitantem? Hic animus tam in equitem Romanum quam in
 341   4, 31, 11   |                in equitem Romanum quam in libertinum, quam in servum
 342   4, 31, 11   |               quam in libertinum, quam in servum potest cadere. Quid
 343   4, 31, 11   |                iniuria nata. Subsilire in caelum ex angulo licet:
 344   4, 32, 2    |              te detorqueri mansurumque in proposito, etiam si sollicitantium
 345   4, 32, 2    |              etiam qui moratur, utique in tanta brevitate vitae, quam
 346   4, 32, 2    |               initium; diducimus illam in particulas ac lancinamus. ~
 347   4, 32, 3    |           accelera et evade, perduc te in tutum et subinde considera
 348   4, 32, 3    |                sui partem, nihil sibi, in possessione beatae vitae
 349   4, 32, 4    |               et crastini neglegens et in summa tui satietate! Vis
 350   4, 33, 1    |         contextus illorum virilis est. In aequalitatem scias esse
 351   4, 33, 1    |              admirationi una arbor ubi in eandem altitudinem tota
 352   4, 33, 2    |                et maxime nostrae, sed <in> illo magis adnotantur quia
 353   4, 33, 2    |                bellum prompta mens tam in Persas quam in alte cinctos
 354   4, 33, 2    |                mens tam in Persas quam in alte cinctos cadit. ~3.
 355   4, 33, 3    |           intraverit praeter illa quae in fronte suspensa sunt: ipsis
 356   4, 33, 4    |          refertur; omnia quae quisquam in illo contubernio locutus
 357   4, 33, 5    |                singula membra, dummodo in ipso homine, consideres:
 358   4, 33, 8    |               diu didicerant. Memoriam in alienis exercuerunt; aliud
 359   4, 33, 10   |              tutelae suae fiunt primum in ea re sequuntur priores
 360   4, 33, 10   |                ea re sequuntur priores in qua nemo non a priore descivit;
 361   4, 33, 10   |                priore descivit; deinde in ea re sequuntur quae adhuc
 362   4, 34, 3    |                  inquis 'adhuc volo. ' In hoc plurimum est, non sic
 363   4, 34, 4    |             sint. Non est huius animus in recto cuius acta discordant.
 364   4, 36, 1    |         cerebrum non uno genere: alios in aliud irritat, hos in impotentiam,
 365   4, 36, 1    |            alios in aliud irritat, hos in impotentiam, illos in luxuriam;
 366   4, 36, 1    |              hos in impotentiam, illos in luxuriam; hos inflat, illos
 367   4, 36, 3    |             est; non pati aetatem quod in dolio placuit. Sine eum
 368   4, 36, 3    |        processibus suis: bene se dabit in vetusta te ipsa tristitia,
 369   4, 36, 6    |                                        In mores fortuna ius non habet.
 370   4, 36, 6    |               sentit nec adiectum, sed in eodem habitu est quomodocumque
 371   4, 36, 7    |                                     Si in Parthia natus esset, arcum
 372   4, 36, 7    |             infans statim tenderet; si in Germania, protinus puer
 373   4, 36, 8    |               quae quin habeat aliquid in se terribile, ut et animos
 374   4, 36, 8    |              ut et animos nostros quos in amorem sui natura formavit
 375   4, 36, 8    |           dubitat; nec enim opus esset in id comparari et acui in
 376   4, 36, 8    |                in id comparari et acui in quod instinctu quodam voluntario
 377   4, 36, 9    |             necesse fuerit aequo animo in rosa iaceat, sed in hoc
 378   4, 36, 9    |              animo in rosa iaceat, sed in hoc duratur, ut tormentis
 379   4, 36, 9    |                obrepere interim somnus in aliquod adminiculum reclinatis.
 380   4, 36, 10   |               quae ab oculis abeunt et in rerum naturam, ex qua prodierunt
 381   4, 36, 10   |          eripit; veniet iterum qui nos in lucem reponat dies, quem
 382   4, 36, 11   |             exire. Observa orbem rerum in se remeantium: videbis nihil
 383   4, 36, 11   |              remeantium: videbis nihil in hoc mundo estingui sed vicibus
 384   4, 37, 5    |                Non minus saepe fortuna in nos incurrit quam nos in
 385   4, 37, 5    |               in nos incurrit quam nos in illam. Turpe est non ire
 386   4, 37, 5    |               ire sed ferri, et subito in medio turbine rerum stupentem
 387   4, 38, 2    |             suas explicat et ex minimo in maximos auctus diffunditur.
 388   4, 38, 2    |               late patet, si aspicias; in opere crescit. Pauca sunt
 389   4, 38, 2    |             idonea mens rapiat illa et in se trahat; multa invicem
 390   4, 39, 1    |                diligenter ordinatos et in angustum coactos, ego vero
 391   4, 39, 2    |              an satis ordinentur. Sume in manus indicem philosophorum:
 392   4, 39, 2    |                 habet enim hoc optimum in se generosus animus, quod
 393   4, 39, 3    |              Quemadmodum flamma surgit in rectum, iacere ac deprimi
 394   4, 39, 3    |           quiescere, ita noster animus in motu est, eo mobilior et
 395   4, 39, 4    |       felicitas rumpit, qua non tantum in aliorum iniuriam sed etiam
 396   4, 39, 4    |             aliorum iniuriam sed etiam in suam utuntur. ~5.
 397   4, 39, 5    |                             Qui hostis in quemquam tam contumeliosus
 398   4, 39, 5    |                contumeliosus fuit quam in quosdam voluptates suae
 399   4, 39, 5    |                vexat; necesse est enim in immensum exeat cupiditas
 400   4, 39, 6    |               itaque se mergunt quibus in consuetudinem adductis carere
 401   4, 40, 1    |               notas afferunt? Nam quod in conspectu dulcissimum est,
 402   4, 40, 2    |              sufficiat'. Hoc non probo in philosopho, cuius pronuntiatio
 403   4, 40, 2    |        concitata et sine intermissione in morem nivis superveniens
 404   4, 40, 4    |          mentibus adhibetur descendere in nos debet? remedia non prosunt
 405   4, 40, 5    |             fieri? quis medicus aegros in transitu curat? Quid quod
 406   4, 40, 7    |             ista dicendi celeritas nec in sua potestate est nec satis
 407   4, 40, 11   |             magis aut minus convenire. In Graecis hanc licentiam tuleris:
 408   4, 40, 12   |              non celeritatem. Hanc ego in viro sapiente recipio, non
 409   4, 41, 2    |          consilia magnifica et erecta. In unoquoque virorum bonorum~[
 410   4, 41, 3    |               loci et admiratio umbrae in aperto tam densae atque
 411   4, 41, 3    |                 sed naturalibus causis in tantam laxitatem excavatus,
 412   4, 41, 4    |                 inter adversa felicem, in mediis tempestatibus placidum,
 413   4, 41, 4    |             quam ut credi similis huic in quo est corpusculo possit'? ~
 414   4, 41, 5    |              animus magnus ac sacer et in hoc demissus, ut propius [
 415   4, 41, 6    |            Quid enim est stultius quam in homine aliena laudare? quid
 416   4, 41, 7    |          dependent? Propria virtus est in vite fertilitas; in homine
 417   4, 41, 7    |                est in vite fertilitas; in homine quoque id laudandum
 418   4, 41, 7    |            multum fenerat: nihil horum in ipso est sed circa ipsum. ~
 419   4, 41, 8    |                                  Lauda in illo quod nec eripi potest
 420   4, 41, 8    |              quid sit? animus et ratio in animo perfecta. Rationale
 421   4, 41, 8    |                facit communis insania: in vitia alter alterum trudimus.
 422   5, 42, 1    |           magna generari: mediocria et in turbam nascentia saepe fortuna
 423   5, 42, 5    |                quendam affirmares esse in tua potestate, dixisse me
 424   5, 42, 5    |           exhibuerit ludos, quam multa in caput suum casura temptaverit.
 425   5, 42, 5    |                se per aliorum pericula in suum ruere non cogitabat
 426   5, 42, 6    |                             Hoc itaque in his quae affectamus, ad
 427   5, 42, 6    |           inspicere debemus, aut nihil in illis commodi esse aut plus
 428   5, 42, 8    |                            Idem itaque in omnibus consiliis rebusque
 429   5, 42, 10   |        Circumspice ista quae nos agunt in insaniam, quae cum plurimis
 430   5, 42, 10   |            amittimus: scies non damnum in iis molestum esse, sed opinionem
 431   5, 43, 1    |             metiaris: ad istum respice in quo moraris. ~2.
 432   5, 43, 2    |               aut deprimit. Navis quae in flumine magna est in mari
 433   5, 43, 2    |              quae in flumine magna est in mari parvula est; gubernaculum
 434   5, 43, 3    |                                Tu nunc in provincia, licet contemnas
 435   5, 43, 3    |             esse te iudica cum poteris in publico vivere, cum te parietes
 436   5, 43, 5    |             turbam advocat, mala etiam in solitudine anxia atque sollicita
 437   5, 44, 1    |            emergere. Si quid est aliud in philosophia boni, hoc est,
 438   5, 44, 5    |               A primo mundi ortu usque in hoc tempus perduxit nos
 439   5, 44, 5    |               fumosis imaginibus; nemo in nostram gloriam vixit nec
 440   5, 44, 6    |               suo iure; depravari enim in malum non potest. ~7.
 441   5, 44, 7    |                          Quid est ergo in quo erratur, cum omnes beatam
 442   5, 44, 7    |            feruntur retro. Quod evenit in labyrintho properantibus:
 443   5, 45, 7    |         propitiis auribus recipitur et in praecordia ima descendit,
 444   5, 45, 7    |               cauto timidus accipitur. In his magno periculo erramus:
 445   5, 45, 8    |  praestigiatorum acetabula et calculi, in quibus me fallacia ipsa
 446   5, 45, 9    |               sed illum cui bonum omne in animo est, erectum et excelsum
 447   5, 45, 9    |            nulla vis excutit, qui mala in bonum vertit, certus iudicii,
 448   5, 45, 10   |                        Quid me detines in eo quem tu ipse pseudomenon
 449   5, 45, 10   |               non est supervacua nihil in se momenti habet in hoc,
 450   5, 45, 10   |              nihil in se momenti habet in hoc, ut possit fortunatum
 451   5, 45, 11   |               ignorat ut illud ad haec in diem utilia demittat. ~12.
 452   5, 45, 12   |               nullius non vita spectat in crastinum. ~13.
 453   5, 45, 13   |                                   Quid in hoc sit mali quaeris? Infinitum.
 454   5, 45, 13   |                manum legentis implere, in alium diem hanc litem cum
 455   5, 47, 1    |               si cogitaveris tantundem in utrosque licere fortunae. ~
 456   5, 47, 3    |     infelicibus servis movere labra ne in hoc quidem ut loquantur,
 457   5, 47, 4    |           cervicem, periculum imminens in caput suum avertere; in
 458   5, 47, 4    |                in caput suum avertere; in conviviis loquebantur, sed
 459   5, 47, 4    |             conviviis loquebantur, sed in tormentis tacebant. ~5.
 460   5, 47, 7    |                    Alius vini minister in muliebrem modum ornatus
 461   5, 47, 7    |                ac libidinem dividit et in cubiculo vir, in convivio
 462   5, 47, 7    |            dividit et in cubiculo vir, in convivio puer est. ~8.
 463   5, 47, 8    |              gulae aut linguae revocet in crastinum. Adice obsonatores
 464   5, 47, 9    |               illi gratiam servus ille in primam decuriam coniectus,
 465   5, 47, 9    |             primam decuriam coniectus, in qua vocem praeco experitur:
 466   5, 47, 10   |             nunc eius fortunae hominem in quam transire dum contemnis
 467   5, 47, 11   |                                   Nolo in ingentem me locum immittere
 468   5, 47, 11   |                usu servorum disputare, in quos superbissimi, crudelissimi,
 469   5, 47, 11   |      superiorem velis vivere. Quotiens in mentem venerit quantum tibi
 470   5, 47, 11   |            mentem venerit quantum tibi in servum <tuum> liceat, veniat
 471   5, 47, 11   |           servum <tuum> liceat, veniat in mentem tantundem in te domino
 472   5, 47, 11   |             veniat in mentem tantundem in te domino tuo licere. ~12.
 473   5, 47, 13   |          clementer, comiter quoque, et in sermonem illum admitte et
 474   5, 47, 13   |              sermonem illum admitte et in consilium et in convictum.
 475   5, 47, 13   |             admitte et in consilium et in convictum. Hoc loco acclamabit
 476   5, 47, 14   |     appellaverunt, servos - quod etiam in mimis adhuc durat - familiares;
 477   5, 47, 14   |              quo utique; honores illis in domo gerere, ius dicere
 478   5, 47, 15   |           quidam ut sint; si quid enim in illis ex sordida conversatione
 479   5, 47, 16   |             Lucili, quod amicum tantum in foro et in curia quaeras:
 480   5, 47, 16   |               amicum tantum in foro et in curia quaeras: si diligenter
 481   5, 47, 21   |            malitia, saepe mutatur, non in melius sed in aliud. Vale. ~
 482   5, 47, 21   |             mutatur, non in melius sed in aliud. Vale. ~
 483   5, 48, 2    |              singulis est nec adversi; in commune vivitur. Nec potest
 484   5, 48, 4    |                 quam multa significet. In diversum ecce sapientia
 485   5, 48, 4    |       stultitia discedunt! cui accedo? in utram ire partem iubes?
 486   5, 48, 5    |           petenda secernere. Pudet me: in re tam seria senes ludimus. [
 487   5, 48, 6    |           dubio verendum est ne quando in muscipulo syllabas capiam,
 488   5, 48, 7    |                   O pueriles ineptias! in hoc supercilia subduximus?
 489   5, 48, 7    |             hoc supercilia subduximus? in hoc barbam demisimus? hoc
 490   5, 48, 7    |            auxilium aliquod implorant, in te spes opesque sunt; rogant
 491   5, 48, 8    |           debilitari generosam indolem in istas argutias coniectam. ~
 492   5, 48, 9    |             quem interrogatis scientes in fraudem inducitis, quam
 493   5, 48, 9    |           praetor, sic hos philosophia in integrum restituit. ~10.
 494   5, 48, 11   |        dementia est supervacua discere in tanta temporis egestate!
 495   5, 49, 1    |               supinus et neglegens qui in amici memoriam ab aliqua
 496   5, 49, 1    |             reducitur; tamen repositum in animo nostro desiderium
 497   5, 49, 1    |               tui fecerint: totus mihi in oculis es. Cum maxime a
 498   5, 49, 3    |            aspicitur, una iacet; omnia in idem profundum cadunt. Et
 499   5, 49, 3    |          possunt longa intervalla esse in ea re quae tota brevis est.
 500   5, 49, 3    |                aliud ipsam senectutem. In quam angusto quodam quot