Lib. Ep. Par.
1 1, 9, 6 | ullius veneficae carmine: si vis amari, ama'. Habet autem
2 2, 14, 13 | sapienti res publica. Quid tibi vis, arce Cato? iam non agitur
3 2, 15, 10 | cogita quot sequantur. Si vis gratus esse adversus deos
4 2, 17, 3 | quaeris et hoc ista dilatione vis consequi, ne tibi paupertas
5 2, 17, 5 | Si vis vacare animo, aut pauper
6 2, 21, 7 | ancipiti via faciat. 'Si vis' inquit 'Pythoclea divitem
7 2, 21, 8 | transtuleris, idem poterit. Si vis Pythoclea honestum facere,
8 2, 21, 8 | cupiditatibus detrahendum; si vis Pythoclea esse in perpetua
9 2, 21, 8 | cupiditatibus detrahendum; si vis Pythoclea senem facere et
10 3, 22, 5 | properet, antequam aliqua vis maior interveniat et auferat
11 3, 22, 10 | intraverit'. Quemcumque vis occupa, adulescentem, senem,
12 3, 24, 2 | securitatem via ducam: si vis omnem sollicitudinem exuere,
13 3, 29, 1 | Marcellino nostro quaeris et vis scire quid agat. Raro ad
14 3, 29, 4 | trahat; magna in illo ingeni vis est, sed iam tendentis in
15 4, 31, 2 | mala precantur. Et si esse vis felix, deos ora ne quid
16 4, 32, 4 | in summa tui satietate! Vis scire quid sit quod faciat
17 4, 34, 3 | quem malum facere nulla vis, nulla necessitas possit. ~
18 4, 37, 3 | philosophia. Ad hanc te confer si vis salvus esse, si securus,
19 4, 37, 3 | securus, si beatus, denique si vis esse, quod est maximum,
20 4, 37, 4 | aberrabis; vade certo gradu. Si vis omnia tibi subicere, te
21 4, 39, 2 | Scribam ergo quod vis, sed meo more; interim multos
22 4, 40, 8 | quam violenta ista et nimia vis exuit. Habeat vires magnas,
23 4, 41, 5 | Vis isto divina descendit; animum
24 5, 45, 9 | Si utique vis verborum ambiguitates diducere,
25 5, 45, 9 | praescripsit; cui bona sua nulla vis excutit, qui mala in bonum
26 5, 45, 9 | intrepidus; quem aliqua vis movet, nulla perturbat;
27 5, 47, 10 | Vis tu cogitare istum quem servum
28 5, 47, 19 | timeri a servis tuis non vis, quod verborum castigatione
29 5, 48, 2 | alteri vivas oportet, si vis tibi vivere. ~3.
30 5, 48, 7 | tristes docemus et pallidi? Vis scire quid philosophia promittat
31 6, 53, 12 | Incredibilis philosophiae vis est ad omnem fortuitam vim
32 6, 58, 22 | mors prioris habitus sit: vis tu non timere ne semel fiat
33 6, 59, 5 | aptata; loqueris quantum vis et plus significas quam
34 7, 64, 8 | crassitudo tenuatur; hoc vis subita et umor avertitur;
35 7, 66, 6 | imperturbatus intrepidus, quem nulla vis frangat, quem nec attollant
36 7, 66, 8 | mirabile facit. Itaque vis eius et magnitudo ultra
37 7, 67, 1 | enim in hiemem revolvitur. Vis scire quam dubium adhuc
38 8, 70, 11 | pronuntiare, cum mortem vis externa denuntiat, occupanda
39 8, 70, 13 | genus mortis animosius'. Vis tu cogitare id in manibus
40 8, 70, 17 | Vis adversus hoc corpus liber
41 8, 71, 7 | modo tecum erit virtus. Si vis inquit' beatus esse, si
42 8, 74, 25 | est; omnium enim bonorum vis et origo in ipsa est. Quid
43 8, 74, 34 | Vis scire futuro neminem debere
44 9, 76, 27 | hoc habeas. Vide quanta vis honesti sit: pro re publica
45 9, 77, 18 | boletatione contemnis! Vivere vis: scis enim? Mori times:
46 9, 78, 17 | ut levia portemus? Utrum vis longum esse morbum an concitatum
47 9, 78, 19 | Quidquid vis nunc licet dicas, destillationes
48 9, 78, 19 | risit et quidem ex animo. Vis tu post hoc dolorem deridere? ~
49 9, 79, 10 | spatia detrahat adsidua vis ignium, nescio: virtutem
50 9, 80, 6 | Si vis scire quam nihil in illa
51 9, 80, 10 | insigni capitis decorum? Si vis illum aestimare totumque
52 10, 81, 3 | debito solverit. Adice, si vis, et illud: multo plus postea
53 10, 81, 7 | nam si idem est, beneficio vis iniuriae extinguitur. Nam
54 10, 81, 27 | vulgus insanit: si referre vis gratiam, et in exilium eundum
55 10, 82, 9 | porrigere cervicem. Non vis severius loqui nec morituro
56 10, 83, 16 | imo iacet in summam partem vis caloris eiectat, sic vino
57 10, 83, 18 | interim, si hoc colligere vis, virum bonum non debere
58 10, 83, 20 | Ubi possedit animum nimia vis vini, quidquid mali latebat
59 10, 83, 21 | tolerabile est, dum illi vis sua est: quid cum somno
60 11-13, 85, 33 | illi magis aliqua fortuita vis obstitit. Qui hoc potuit
61 11-13, 88, 4 | docent, philosophi sunt. Vis scire quam non ad docendam
62 11-13, 88, 26 | caelestia, quae illis sit vis quaeve natura sapiens scit:
63 11-13, 88, 41 | qui multa vult scire. Non vis cogitare quantum temporis
64 14, 90, 26 | animorum magistra est. Vis scire quid illa eruerit,
65 14, 91, 11 | conspectu maris stabant; vasta vis ignium colles per quos relucebat
66 14, 91, 12 | sive <ventorum> interna vis flatusque per clusa violenti
67 14, 91, 15 | pare. Non placet: quacumque vis exi. Indignare si quid in
68 14, 92, 29 | inperfecto viro huic malitiae vis quaedam inest, quia animum
69 15, 93, 4 | illam metiamur, non tempore. Vis scire quid inter hunc intersit
70 15, 94, 24 | quidem universae philosophiae vis, licet totas in hoc vires
71 15, 94, 30 | alio ingeniosiorem. Ingenii vis praeceptis alitur et crescit
72 15, 94, 41 | et fallens in periculum vis est; tumor indicat morsum
73 15, 94, 58 | Vis scire quam falsus oculos
74 15, 94, 60 | lictor semita deicit. Si vis exercere tibi utile, nulli
75 15, 95, 8 | inpedimenta et iactat obstantia. Vis scire quam dissimilis sit
76 15, 95, 50 | aliquando specie boni puniunt. Vis deos propitiare? bonus esto.
77 15, 95, 58 | regimine utentibus, fama. Si vis eadem semper velle, vera
78 16, 97, 5 | in accessionibus fuit. 'Vis severi illius uxorem? dabo
79 16, 97, 5 | illius uxorem? dabo illam. Vis divitis huius? tibi praestabo
80 16, 98, 15 | his similibus lenitur illa vis ulceris, quam opto mehercules
81 16, 99, 27 | pateris voluptatem, sed ipsum vis titillare maerorem? Utrum
82 16, 100, 2 | diu tortam. Sed ita, ut vis, esse credamus: mores ille,
83 16, 100, 10 | grande, comice exile. ' Vis illum adsidere pusillae
84 17-18, 102, 13| placet verum, veritatis una vis, una facies est: apud hos
85 17-18, 104, 8 | traicere et urbes mutare? si vis ista quibus urgueris effugere,
86 17-18, 104, 20| animo erade nequitiam. Si vis peregrinationes habere iucundas,
87 17-18, 104, 29| Vis alterum exemplum? accipe
88 17-18, 106, 9 | Etiam nunc cui tanta vis est ut inpellat et cogat
89 17-18, 108, 1 | quia pertinet, properas nec vis expectare libros quoscum
90 17-18, 108, 2 | sufficere possimus. Non quantum vis sed quantum capis hauriendum
91 17-18, 108, 4 | Redibit autem: ea philosophiae vis est ut non studentis sed
92 19, 110, 13 | eadem foeditas occupabit. Vis ciborum voluptatem contemnere?
93 19, 110, 20 | nihil desideres oportet si vis Iovem provocare nihil desiderantem. '
94 19, 113, 7 | habitus animi est et quaedam vis. Idem animus in varias figuras
95 19, 113, 32 | laborat sed gloriae. Non vis esse iustus sine gloria?
96 19, 114, 12 | ingenium. Da mihi quemcumque vis magni nominis virum: dicam
97 19, 116, 1 | nihil eorum quae tibi non vis negari eripio. Facilem me
98 19, 116, 4 | longe producitur nec ubi vis accipit finem. Sapienti
99 19, 117, 22 | quam optare mortem. Nam si vis vivere, quid optas mori?
100 19, 117, 22 | quid optas mori? sive non vis, quid deos rogas quod tibi
101 19, 117, 24 | primum' istud quid esse vis? quem illi diem ponis? citius
102 19, 117, 28 | Quomodo autem tibi magis vis probari non esse aliquid
103 20, 124, 23 | Vis tu relictis in quibus vinci
|