Lib. Ep. Par.
1 1, 9, 3 | et illos interest: noster sapiens vincit quidem incommodum
2 1, 9, 5 | Ita sapiens se contentus est, non ut
3 1, 9, 8 | ad propositum revertamur. Sapiens etiam si contentus est se,
4 1, 9, 13 | Se contentus est sapiens. ' Hoc, mi Lucili, plerique
5 1, 9, 13 | promittat: se contentus est sapiens ad beate vivendum, non ad
6 1, 9, 16 | suis traditus. Tale quiddam sapiens facit: in se reconditur,
7 2, 14, 7 | inimicos non habere. Itaque sapiens numquam potentium iras provocabit,
8 2, 14, 8 | cursum tenet. Idem facit sapiens: nocituram potentiam vitat,
9 2, 14, 14 | offensa. Non conturbabit sapiens publicos mores nec populum
10 2, 14, 16 | Denique consilium rerum omnium sapiens, non exitum spectat; initia
11 2, 17, 9 | petit, naturae autem se sapiens accommodat. Sed si necessitates
12 3, 24, 25 | Vir fortis ac sapiens non fugere debet e vita
13 3, 28, 7 | magno animo colluctantur. Sapiens feret ista, non eliget,
14 4, 31, 2 | Ad summam sapiens eris, si cluseris aures,
15 5, 51, 2 | sic regio quoque est quam sapiens vir aut ad sapientiam tendens
16 6, 53, 11 | aetas patet. Est aliquid quo sapiens antecedat deum: ille naturae
17 6, 53, 11 | beneficio non timet, suo sapiens. ~12.
18 6, 54, 7 | Et ideo numquam eicitur sapiens quia eici est inde expelli
19 6, 54, 7 | recedas: nihil invitus facit sapiens; necessitatem effugit, quia
20 6, 56, 13 | Prior ille sapiens est, quem non tela vibrantia,
21 6, 59, 7 | pugnae paratum. 'Idem 'inquit'sapiens facere debet: omnis virtutes
22 6, 59, 8 | ipsis terretur auxiliis. Sapiens autem, ad omnem incursum
23 6, 59, 14 | intellegas te non esse sapientem. Sapiens ille plenus est gaudio,
24 6, 59, 16 | Habes ergo et quare velis sapiens esse, si numquam sine gaudio
25 7, 65, 18 | Sapiens assectatorque sapientiae
26 8, 70, 4 | sed bene vivere. Itaque sapiens vivet quantum debet, non
27 8, 71, 29 | nostra videatur, et tremet sapiens et dolebit et expallescet;
28 8, 71, 30 | Sapiens quidem vincit virtute fortunam,
29 8, 72, 6 | et in eadem revolvitur, sapiens recidere non potest, ne
30 8, 73, 7 | quod publicum est; at ille sapiens nihil magis suum iudicat
31 8, 73, 13 | bonum? diutius bonus est: sapiens nihilo se minoris aestimat
32 8, 73, 14 | utendi omnibus causa est: sapiens tam aequo animo omnia apud
33 8, 73, 14 | Iuppiter uti illis non potest, sapiens non vult. ~15.
34 8, 74, 30 | dicebam. Non affligitur sapiens liberorum amissione, non
35 9, 76, 35 | Ideo sapiens adsuescit futuris malis,
36 9, 76, 35 | sciebam hoc mihi restare': sapiens scit sibi omnia restare;
37 10, 81, 10 | rettulit, ipse se appellavit. Sapiens omnia examinabit secum,
38 10, 81, 10 | dare quisquam scit nisi sapiens -- hic scilicet qui magis
39 10, 81, 12 | admiratur cum dicimus, 'solus sapiens scit amare, solus sapiens
40 10, 81, 12 | sapiens scit amare, solus sapiens amicus est'. Atqui et amoris
41 10, 81, 13 | referre gratiam scit nisi sapiens. Stultus quoque, utcumque
42 10, 81, 14 | Sapiens omnia inter se comparabit;
43 10, 83, 17 | vitaverit, ne dum perfectus ac sapiens, cui satis est sitim extinguere,
44 10, 83, 27 | Dic ergo quare sapiens non debeat ebrius fieri;
45 11-13, 85, 5 | Sic' inquit 'sapiens inperturbatus dicitur quomodo
46 11-13, 85, 40 | fieri optimum posset. Sic sapiens virtutem, si licebit, in
47 11-13, 85, 41 | ambulare per funem. Sic sapiens artifex est domandi mala:
48 11-13, 87, 18 | appendices sunt. Quare ergo sapiens magnus est? quia magnum
49 11-13, 88, 5 | philosophum fuisse: nempe sapiens factus est antequam carmina
50 11-13, 88, 26 | utraque fines suos habet; sapiens enim causas naturalium et
51 11-13, 88, 26 | illis sit vis quaeve natura sapiens scit: cursus et recursus
52 11-13, 88, 27 | imagines exprimat sciet sapiens: illud tibi geometres potest
53 14, 89, 13 | tamquam quidquam aliud sit sapiens quam generis humani paedagogus. ~
54 14, 90, 13 | spectante quaerendum est. Sapiens facilis victu fuit. Quidni?
55 14, 90, 14 | et Daedalum? Uter ex his sapiens tibi videtur? qui serram
56 14, 90, 25 | Omnia' inquit 'haec sapiens quidem invenit, sed minora
57 14, 90, 30 | videtur) ab istis artibus sapiens, sed ad illas omnino non
58 14, 90, 31 | fuisse contendo et, si fuit, sapiens quidem hoc invenit, sed
59 14, 90, 31 | invenit, sed non tamquam sapiens, sicut multa sapientes faciunt
60 14, 90, 31 | anteibit qua velox est, non qua sapiens. Cuperem Posidonio aliquem
61 14, 90, 33 | utiles colorantur. Ista sapiens licet invenerit, non qua
62 14, 90, 33 | licet invenerit, non qua sapiens erat invenit; multa enim
63 14, 90, 34 | Quid sapiens investigaverit, quid in
64 14, 92, 14 | Est quidem' inquit 'sapiens beatus; summum tamen illud
65 14, 92, 20 | Deinde si sapiens cui corpus molestum est
66 14, 92, 23 | non potest, ut dicitis, sapiens ex beato in miserum decidere,
67 14, 92, 24 | Quid ergo? ' inquit 'sapiens non est beatior qui diutius
68 15, 93, 10 | Nec hac spe' inquit sapiens ille 'fortius exeo, quod
69 15, 94, 48 | vitanda percepit nondum sapiens est nisi in ea quae didicit
70 17-18, 109, 1 | An sapiens sapienti prosit scire desideras.
71 17-18, 109, 3 | Quid sapiens sapienti proderit? Impetum
72 17-18, 109, 5 | scientiam tradet; non enim omnia sapiens scit; etiamsi sciret, breviores
73 17-18, 109, 6 | Proderit sapienti sapiens, non scilicet tantum suis
74 17-18, 109, 6 | hortator. 'Non prodest sapienti sapiens sed sibi ipse. Hoc <ut>
75 17-18, 109, 8 | arma desiderat? Ergo nec sapiens; satis enim vitae instructus,
76 17-18, 109, 9 | adiectione caloris ut caleat: sapiens non potest in habitu mentis
77 17-18, 109, 11| movere nemo alius potest quam sapiens, sicut hominem movere rationaliter
78 17-18, 109, 14| enim an deliberaturus sit sapiens, an in consilium aliquem
79 17-18, 109, 14| ordinatori. Proderit ergo sapiens aliquando sapienti; suadebit
80 17-18, 109, 16| velle atque idem nolle' sapiens sapienti praestabit; egregium
81 19, 113, 3 | habeat se ipsam? quomodo sapiens omnia per virtutem gerit,
82 19, 116, 5 | adulescentulo cuidam quaerenti an sapiens amaturus esset. 'De sapiente'
83 19, 117, 8 | altero potest: qui sapit sapiens est; qui sapiens est sapit.
84 19, 117, 8 | qui sapit sapiens est; qui sapiens est sapit. Adeo non potest
85 19, 117, 15 | esse, tamquam sapientia et sapiens duo sunt et utrumque bonum
86 19, 117, 16 | Ego in hoc volo sapiens esse, ut sapiam. Quid ergo?
87 19, 117, 27 | prodest, iam est. Futurus sum sapiens; hoc bonum erit cum fuero:
88 20, 119, 5 | Videtur mihi egregie dictum, 'sapiens divitiarum naturalium est
89 20, 123, 15 | conbibendi et convivendi sapiens est peritissimus. Quaeramus
|