Lib. Ep. Par.
1 1, 4, 7 | Chaereae praestitit; neminem eo fortuna provexit ut non tantum illi
2 1, 8, 4 | semel ruere: non vertit fortuna sed cernulat et allidit. ~
3 1, 8, 10 | adstrictius memini: ~non est tuum fortuna quod fecit tuum. ~Illud
4 1, 12, 9 | vixi et quem dederat cursum fortuna peregi. Crastinum si adiecerit
5 2, 13, 3 | istam prosequar, saepe iam fortuna supra te fuit, nec tamen
6 2, 13, 11 | superstes fuit. Habet etiam mala fortuna levitatem. Fortasse erit,
7 2, 14, 16 | potestate nostra sunt, de eventu fortuna iudicat, cui de me sententiam
8 2, 15, 9 | magnificum sit plenum esse nec ex fortuna pendere. ~10.
9 2, 15, 11 | sors volvit, quare potius a fortuna impetrem ut det, quam a
10 2, 16, 4 | aut consilio meo nihil fortuna permittit. ' ~5.
11 2, 16, 8 | privatum pecuniae modum fortuna te provehat, auro tegat,
12 2, 18, 7 | securitatem non opus esse fortuna; hoc enim quod necessitatis
13 2, 18, 8 | ad palum, et ne imparatos fortuna deprehendat, fiat nobis
14 2, 19, 5 | tuorum modum, nec te in altum fortuna misisset! Tulit te longe
15 2, 19, 8 | pertinet an tu quiescere velis? fortuna tua non vult. Quid si illi
16 2, 21, 6 | Quoscumque in medium fortuna protulit, quicumque membra
17 3, 24, 7 | nihil' inquit 'egisti, fortuna, omnibus conatibus meis
18 4, 36, 6 | In mores fortuna ius non habet. Hos disponat
19 4, 37, 5 | impactus est. Non minus saepe fortuna in nos incurrit quam nos
20 5, 42, 1 | in turbam nascentia saepe fortuna producit, eximia vero ipsa
21 5, 44, 4 | miscuit et sursum deorsum fortuna versavit. ~5.
22 5, 45, 9 | movet, nulla perturbat; quem fortuna, cum quod habuit telum nocentissimum
23 5, 47, 10 | militiam auspicantes gradum, fortuna depressit: alium ex illis
24 5, 51, 8 | Fortuna mecum bellum gerit: non
25 5, 51, 11 | Illi quoque ad quos primos fortuna populi Romani publicas opes
26 6, 57, 3 | absum, sed de illo in quem fortuna ius perdidit: huius quoque
27 6, 59, 18 | alieni est: quod non dedit fortuna non eripit. Vale. ~
28 7, 63, 10 | ipsi nobis fecimus quam a fortuna accepimus: illa unum abstulit,
29 7, 63, 15 | non feci, imparatum subito fortuna percussit. Nunc cogito omnia
30 7, 64, 4 | exclamare, 'quid cessas, fortuna? congredere: paratum vides'.
31 7, 66, 22 | vir bonus erit, etiam si fortuna dispari utetur. Idem, ut
32 7, 66, 23 | orpus illi tuum integrum fortuna praestiterit quam si ex
33 7, 66, 23 | appetenda sunt si benignius a fortuna tractantur, nec minus si
34 7, 66, 50 | exercitata et fortia et cum fortuna rixata. ~51.
35 7, 67, 15 | dicere solebat, 'malo me fortuna in castris suis quam in
36 7, 68, 11 | omnibus vinci, dum a me fortuna vincatur. ~12.
37 8, 70, 5 | illi coepit suspecta esse fortuna, diligenter circumspicit
38 8, 70, 18 | quos amabamus superstites fortuna servavit. ~19.
39 8, 71, 8 | eadem enim virtute et mala fortuna vincitur et ordinatur bona;
40 8, 71, 10 | Scipionem in Africa nominis sui fortuna destituat: olim provisum
41 8, 72, 4 | nulla causa rumpitur, nulla fortuna; semper et ubique tranquillus
42 8, 72, 7 | citroque fluunt: nihil dat fortuna mancipio. Sed haec quoque
43 8, 72, 8 | quidquid exspectantibus fortuna proiecit, id sine ulla voluptate
44 8, 74, 6 | illam bonum, ad haec quae a fortuna sparguntur sinum expandit
45 8, 74, 8 | Idem in his evenit quae fortuna desuper iactat: aestuamus
46 8, 74, 22 | vos haec munitio tutos a fortuna et immunes. Dicitis enim
47 8, 74, 26 | modo permanet, utcumque fortuna se gessit. Sive illi senectus
48 9, 76, 30 | possidentur; etiam si favente fortuna in unum congesta sunt, dominis
49 9, 78, 16 | aliquo certamine debellata fortuna est. 'Dolorem gravem sentio. ' ~
50 9, 79, 14 | loquor quos inlustravit fortuna dum vexat: quam multorum
51 10, 81, 31 | locupletius cui quod donet fortuna non invenit: in tanta iudiciorum
52 10, 82, 1 | pars tui melior est. Potest fortuna tibi iniuriam facere: quod
53 10, 82, 5 | inexpugnabilis murus, quem fortuna multis machinis lacessitum
54 10, 82, 5 | Non habet, ut putamus, fortuna longas manus: neminem occupat
55 10, 82, 18 | audentior ito~quam tua te fortuna sinet. ~19.
56 11-13, 84, 13 | hunc verticem libet, cui se fortuna summisit, omnia quidem sub
57 11-13, 85, 37 | effectu tunc maximus cum illi fortuna se opposuit; tunc enim ipsius
58 11-13, 85, 38 | eius extenditur. Ita nulla fortuna, nulla res actus sapientis
59 11-13, 87, 7 | utrum aliquis ab homine an a fortuna mutuum sumpserit. ~8.
60 14, 91, 2 | Gallia, quaeritur. Omnibus fortuna quos publice adflixit quod
61 14, 91, 4 | Quid enim est quod non fortuna, cum voluit, ex florentissimo
62 14, 91, 8 | obstupefieri; in plenum cogitanda fortuna est. ~9.
63 14, 92, 2 | Quis autem vult constare fortuna aut quis se prudens ob aliena
64 14, 92, 24 | quam ille qui cum mala fortuna semper luctatus est? ' Responde
65 15, 94, 28 | remedium est oblivio. ~Audentis fortuna iuvat, piger ipse sibi opstat. ~
66 15, 94, 74 | se contraria sint, bona fortuna et mens bona, ita melius
67 16, 96, 4 | neque deae faciant ut te fortuna in delicis habeat. ~5.
68 16, 97, 11 | ante illi culpa quam culpae fortuna displicuit. Id prava consuetudine
69 16, 97, 14 | ullum scelus, licet illud fortuna exornet muneribus suis,
70 16, 97, 16 | Multos fortuna liberat poena, metu neminem.
71 16, 98, 2 | Omnia quae fortuna intuetur ita fructifera
72 16, 98, 2 | exiturarum. Valentior enim omni fortuna animus est et in utramque
73 16, 99, 3 | doloris conquirimus et de fortuna etiam inique queri volumus,
74 16, 99, 9 | contrarium transeunt iubente fortuna, et in tanta volutatione
75 16, 99, 22 | certi promittitur, quem fortuna non utique perducit ad senectutem:
76 17-18, 104, 29| recentiorem, cum quo et infestius fortuna egit et pertinacius. Cui
77 17-18, 104, 29| virum fortem posse invita fortuna vivere, invita mori. Tota
78 17-18, 104, 34| multum petunt, multum autem a fortuna petendum est. Deinde spernendae
79 19, 110, 14 | recognoscens summi imperii fortuna protulerat. ~15.
80 19, 110, 19 | quod tibi possit negare fortuna? ~20.
81 19, 111, 4 | usque crevisse quo manus fortuna non porrigit? Ergo et supra
82 19, 112, 2 | temptari possit secunda fortuna et iterum repetita infra
83 19, 113, 28 | tuis pugna. Contra ipsam fortuna non armat; itaque contra
84 19, 115, 16 | maiora. Denique ut illis fortuna nihil detrahat, quidquid
85 19, 117, 25 | agitare. Tot quaestiones fortuna tibi posuit, nondum illas
86 20, 118, 4 | dicere, 'nihil mihi tecum, fortuna; non facio mei tibi copiam.
|