Lib. Ep. Par.
1 1, 6, 4 | enuntiem, reiciam: nullius boni sine socio iucunda possessio
2 1, 9, 20 | illi vocem emisit, quam tu boni consule, etiam si hunc diem
3 1, 10, 2 | mihi - spes enim incerti boni nomen est -: non invenio
4 1, 11, 5 | corporis pronos; nam ut quidam boni sanguinis sunt, ita quidam
5 2, 13, 4 | haec magna verba, sed, di boni, vera: illud tibi praecipio,
6 2, 17, 2 | potentiam eius de quo cogitas boni nosse; et summam quidem
7 2, 17, 9 | possit vita produci, id boni consulet nec ultra necessaria
8 3, 23, 5 | bonum esse credideris: veri boni aviditas tuta est. ~6.
9 3, 25, 5 | vivere tamquam sub alicuius boni viri ac semper praesentis
10 5, 44, 1 | est aliud in philosophia boni, hoc est, quod stemma non
11 5, 45, 11 | Nemo usque eo dignitatem boni ignorat ut illud ad haec
12 5, 47, 21 | Hoc habent inter cetera boni mores: placent sibi, permanent.
13 5, 49, 6 | in illis magni ac secreti boni iudicemus. Quid te torques
14 5, 50, 8 | quod semel traditi nobis boni perpetua possessio est;
15 6, 59, 4 | voluptatem voco, opinione falsi boni motam, immoderatam et immodicam.
16 6, 59, 14 | est, pervenisti ad humani boni summam; sed si appetis voluptates
17 7, 64, 3 | Quantus in illo, di boni, vigor est, quantum animi!
18 7, 64, 9 | generis humani, aquibus tanti boni initia fluxerunt. ~10.
19 7, 65, 10 | est; bono nulla cuiusquam boni invidia est; fecit itaque
20 7, 66, 29 | incommodi est vitanto maioris boni tegitur. ~30.
21 7, 66, 34 | Tamquam viri boni omnes pares sunt qua boni
22 7, 66, 34 | boni omnes pares sunt qua boni sunt, sed habent differentias
23 7, 66, 34 | obscurus. Sed per illud quo boni sunt pares sunt. ~35.
24 7, 66, 39 | exprimam breviter, materia boni aliquando contra naturam
25 7, 68, 14 | affectibus venit. Hoc est huius boni tempus: quisquis senex ad
26 8, 71, 4 | ita plerumque finem summi boni ignoramus appositum. Nec
27 8, 73, 2 | necesse est auctorem huius boni ut parentem colant, multo
28 8, 74, 17 | proprietas [quidem] in illis boni non est; itaque commoda
29 8, 74, 26 | est, eadem mensura summi boni est, quamvis aetatis diversa
30 9, 75, 6 | facienda sunt disserat, boni consulet. Non tamen erit
31 9, 76, 4 | plerisque videntur nihil boni negotii habere quod agant;
32 9, 79, 8 | Inter cetera hoc habet boni sapientia: nemo ab altero
33 10, 81, 20 | magis esse devotus quam qui boni viri famam perdidit ne conscientiam
34 10, 82, 1 | fallit, animum recti ac boni amatorem. In tuto pars tui
35 10, 82, 14 | aut malitia aut virtus dat boni vel mali nomen. Massa per
36 11-13, 85, 20 | innumerabilia discrimina summi boni facies, cum summum bonum
37 11-13, 86, 10 | Sed, di boni, quam iuvat illa balinea
38 11-13, 87, 12 | est bonum non utique fiunt boni. In musica est aliquid bonum
39 11-13, 87, 21 | ubi ferrum. Quis sit summi boni locus quaeris? animus. Hic
40 11-13, 87, 23 | parte esse, quia aliquid boni facit: quo quid fieri portentuosius
41 11-13, 87, 33 | adtrahentem; speciem enim boni offundunt veri similem ac
42 11-13, 88, 2 | quicquam in istis esse credis boni quorum professores turpissimos
43 11-13, 88, 17 | expecto: si quid remittitur, boni consulo. Fallit me hora
44 15, 93, 4 | Sed officia boni civis, boni amici, boni
45 15, 93, 4 | Sed officia boni civis, boni amici, boni filii executus
46 15, 93, 4 | boni civis, boni amici, boni filii executus est; in nulla
47 15, 93, 8 | reddidit quam accepit. Exemplar boni viri posuit, qualis quantusque
48 15, 94, 2 | constitutionemque summi boni; 'quam qui bene intellexit
49 15, 95, 13 | postquam docti prodierunt, boni desunt; simplex enim illa
50 15, 95, 24 | inferendam cenam discurritur. Di boni, quantum hominum unus venter
51 15, 95, 45 | Proponamus oportet finem summi boni ad quem nitamur, ad quem
52 15, 95, 50 | poenas et aliquando specie boni puniunt. Vis deos propitiare?
53 15, 95, 72 | tantum quales esse soleant boni viri dicere formamque eorum
54 16, 97, 1 | luxuriam et neglegentiam boni moris et alia quae obiecit
55 16, 97, 4 | intercessit, dedit. Iam vero (o di boni, rem perditam! ) etiam noctes
56 16, 97, 12 | etiam in pessima abductis boni sensum nec ignorari turpe
57 16, 98, 2 | Errant enim, Lucili, qui aut boni aliquid nobis aut mali iudicant
58 16, 99, 12 | nec bonum nec malum est: boni ac mali locus est. Ita nihil
59 17-18, 102, 7 | regi debet, unum esse unius boni principale. Hoc si quando
60 17-18, 102, 11| suffragia? potest et unius boni viri iudicio esse contenta:
61 17-18, 102, 12| eodem loco sum quo si omnes boni idem sentirent; omnes enim,
62 17-18, 102, 18| utique eorum quibus ipse sum boni causa. ~19.
63 17-18, 107, 10| exemplo. Si placuerint, boni consules; si displicuerint,
64 17-18, 108, 4 | venit cotidie aliquid secum boni ferat: aut sanior domum
65 17-18, 109, 1 | quaeritur. Prosunt inter se boni. Exercent enim virtutes
66 19, 115, 3 | Si nobis animum boni viri liceret inspicere,
67 19, 115, 3 | eminentissima quantum, di boni, decoris illi, quantum ponderis
68 20, 118, 12 | sunt ut non conveniat illis boni nomen; levia enim sunt,
69 20, 120, 1 | desiderat, quomodo ad nos boni honestique notitia pervenerit.
70 20, 120, 2 | inponunt; tanta fit apud illos boni vilitas et adeo in sordida
71 20, 120, 3 | dici, quomodo ad nos prima boni honestique notitia pervenerit. ~
72 20, 120, 5 | his ergo speciem ingentis boni traximus. ~6.
73 20, 120, 6 | regem promissa flexissent, boni exempli tenacem, quod difficillimum
74 20, 123, 1 | hanc coci ac pistoris moram boni consulo. Mecum enim de hoc
75 20, 124, 3 | sensibus, id est iudicibus boni ac mali, parent? his enim
76 20, 124, 7 | dico bonum, sed initium boni. Tu summum bonum, voluptatem,
77 20, 124, 8 | quantum ad intellectum boni ac mali, aeque maturus est,
78 20, 124, 8 | non magis infans ad hoc boni capax est quam arbor aut
|