Lib. Ep. Par.
1 1, 4, 5 | tormenta miseri fluctuantur et vivere nolunt, mori nesciunt. ~
2 1, 5, 4 | nostrum est secundum naturam vivere: hoc contra naturam est,
3 1, 12, 10 | Malum est in necessitate vivere, sed in necessitate vivere
4 1, 12, 10 | vivere, sed in necessitate vivere necessitas nulla est. '
5 2, 13, 16 | stultitia: semper incipit vivere. ' Considera quid vox ista
6 2, 13, 17 | autem turpius quam senex vivere incipiens? Non adicerem
7 2, 14, 2 | non tamquam propter corpus vivere debeamus, sed tamquam non
8 2, 16, 1 | scio, neminem posse beate vivere, ne tolerabiliter quidem,
9 2, 16, 3 | hac nemo intrepide potest vivere, nemo secure; innumerabilia
10 2, 17, 5 | disce: si quid te vetat bene vivere, bene mori non vetat. ~6.
11 3, 23, 8 | male vivunt qui semper vivere incipiunt'. ~9.
12 3, 23, 9 | mortem qui modo incipit vivere. Id agendum est ut satis
13 3, 23, 10 | magis admireris: quid amante vivere desierunt quam inciperent.
14 3, 24, 26 | qui non acerbum iudicent vivere sed supervacuum. Vale. ~
15 3, 25, 5 | magnificentius est, sic vivere tamquam sub alicuius boni
16 3, 28, 5 | illud quod quaeris, bene vivere, omni loco positum sit. ~
17 3, 28, 6 | ibi quoque licet quiete vivere, si necesse sit. Sed si
18 4, 30, 2 | prosequi se et componere et vivere tamquam superstes sibi et
19 4, 30, 7 | sequitur, ita mors senectutem. Vivere noluit qui mori non vult;
20 4, 41, 8 | facillimam, secundum naturam suam vivere. Sed hanc difficilem facit
21 5, 43, 3 | iudica cum poteris in publico vivere, cum te parietes tui tegent,
22 5, 43, 4 | qui possit aperto ostio vivere. Ianitores conscientia nostra,
23 5, 45, 5 | tantum nobis vacat? iam vivere, iam mori scimus? Tota illo
24 5, 47, 1 | familiariter te cum servis tuis vivere: hoc prudentiam tuam, hoc
25 5, 47, 10 | caelo, aeque spirare, aeque vivere, aeque mori! tam tu illum
26 5, 47, 11 | quemadmodum tecum superiorem velis vivere. Quotiens in mentem venerit
27 5, 48, 2 | vivas oportet, si vis tibi vivere. ~3.
28 5, 50, 1 | et tamen spero te sic iam vivere ut, ubicumque eris, sciam
29 5, 50, 3 | nemo aliter Romae potest vivere; non ego sumptuosus sum,
30 6, 54, 7 | non piget mori, cum iuvet vivere: quae est enim virtus, cum
31 6, 55, 3 | homines, 'oVatia, solus scis vivere'. ~4.
32 6, 55, 4 | ille latere sciebat, non vivere; multum autem interest utrum
33 6, 55, 4 | potest. Ille solus scit sibi vivere; ille enim, quod est primum,
34 6, 55, 4 | enim, quod est primum, scit vivere. ~5.
35 6, 58, 10 | animam inesse; itaque et vivere illa et mori dicimus. Ergo
36 7, 65, 20 | interesse, id est iubes me vivere capite demisso? ~21.
37 8, 70, 4 | retinenda est; non enim vivere bonum est, sed bene vivere.
38 8, 70, 4 | vivere bonum est, sed bene vivere. Itaque sapiens vivet quantum
39 8, 70, 28 | invadas. Iniuriosum est rapto vivere, at contra pulcherrimum
40 8, 74, 11 | contingant. Inde est quod nec vivere nec mori volumus: vitae
41 9, 77, 6 | deliberes. Non est res magna vivere: omnes servi tui vivunt,
42 9, 77, 18 | media boletatione contemnis! Vivere vis: scis enim? Mori times:
43 9, 77, 19 | Sed ego' inquit 'vivere volo, qui multa honeste
44 9, 78, 2 | viverem; aliquando enim et vivere fortiter facere est. ~3.
45 11-13, 86, 11 | hominem calamitosum! nesciit vivere. Non saccata aqua lavabatur
46 11-13, 87, 4 | sum rusticum est; mulae vivere se ambulando testantur;
47 11-13, 88, 42 | diligentius loqui scirent quam vivere. ~43.
48 14, 90, 18 | posset sine tot artibus vivere; nihil durum ab illa nobis
49 15, 93, 1 | tamquam et potuisset diutius vivere et debuisset, aequitatem
50 15, 93, 4 | quomodo dicuntur arbores vivere. Obsecro te, Lucili, hoc
51 15, 93, 8 | spatium? usque ad sapientiam vivere; qui ad illam pervenit attigit
52 15, 95, 13 | docemurque disputare, non vivere. ' ~14.
53 15, 95, 35 | teneantur, hanc ament; cum hac vivere velint, sine hac nolint. ~
54 16, 96, 4 | Sed volebam vivere, carere tamen incommodis
55 16, 96, 5 | deus faciat, utrum velis vivere in macello an in castris.
56 16, 96, 5 | macello an in castris. Atqui vivere, Lucili, militare est. Itaque
57 17-18, 101, 10| Ideo propera, Lucili mi, vivere, et singulos dies singulas
58 17-18, 101, 12| Contemptissimum putarem si vivere vellet usque ad crucem: '
59 17-18, 101, 13| vitae longioris. Quod autem vivere est diu mori? ~14.
60 17-18, 104, 29| fortem posse invita fortuna vivere, invita mori. Tota illi
61 17-18, 107, 2 | incident. Non est delicata res vivere. Longam viam ingressus es:
62 17-18, 108, 23| nos docent disputare, non vivere, aliquid discentium, qui
63 19, 110, 12 | Non magnam rem facis quod vivere sine regio apparatu potes,
64 19, 115, 14 | nihil. ~Aut dives opto vivere aut pauper mori. ~Bene moritur
65 19, 116, 3 | sine quibus non possumus vivere gratiora nobis illius faceret
66 19, 117, 4 | modo' inquiunt 'nec beate vivere bonum est. Velint nolint,
67 19, 117, 4 | vitam bonum esse, beate vivere bonum non esse. ' ~5.
68 19, 117, 18 | algere? si vita bonum est, et vivere bonum sit? Omnia ista circa
69 19, 117, 22 | optare mortem. Nam si vis vivere, quid optas mori? sive non
70 20, 121, 23 | incipiunt et discere et vivere. ~24.
71 20, 122, 6 | videntur tibi contra naturam vivere <qui> ieiuni bibunt, qui
72 20, 122, 7 | videntur tibi contra naturam vivere qui commutant cum feminis
73 20, 122, 9 | est trita ac vulgari via vivere. Dies publicus relinquatur:
74 20, 123, 10 | frui patrimonio, hoc est vivere, hoc est se mortalem esse
75 20, 123, 10 | adprobaturus: non est istud vivere sed alienae vitae interesse. ~
|