Lib. Ep. Par.
1 1, 1, 4 | constat impensae. Non possum dicere nihil perdere, sed quid
2 1, 7, 3 | Quid me existimas dicere? Avari orredeo, ambitiosior,
3 1, 9, 2 | voluerimus et impatientiam dicere; poterit enim contrarium
4 1, 9, 2 | intellegi. Nos eum volumus dicere qui respuat omnis mali sensum:
5 1, 9, 2 | aut invulnerabilem animum dicere aut animum extra omnem patientiam
6 1, 9, 7 | parat. Attalus philosophus dicere solebat iucundius esse amicum
7 1, 9, 11 | affectus amantium; possis dicere illam esse insanam amicitiam.
8 2, 18, 7 | est nunc quod existimes me dicere Timoneas cenas et pauperum
9 2, 19, 9 | inscribitur. Hoc voluit dicere, attonita habet summa. Est
10 2, 20, 2 | facere docet philosophia, non dicere, et hoc exigit, ut ad legem
11 3, 22, 10 | nobiscum queri debet et dicere, 'quid hoc est? sine cupiditatibus
12 3, 26, 8 | dandum est. Puta me non dicere unde sumpturus sim mutuum:
13 3, 27, 8 | obsecro te' inquit 'istuc dicere: non vides quam multos servos
14 3, 29, 6 | non possum' inquit tibi dicere; nescio enim quid de gradu
15 4, 40, 9 | necesse est, vel P. Vinicium dicere qui itaque. Cum quaereretur
16 4, 40, 9 | iungere'. Quidni malis tu sic dicere quomodo Vinicius? ~10.
17 4, 40, 12 | quam concitate, ut posses dicere facilitatem esse illam,
18 5, 47, 14 | illis in domo gerere, ius dicere permiserunt et domum pusillam
19 5, 48, 9 | Pudet dicere contra fortunam militaturis
20 6, 57, 7 | Nunc me putas de Stoicis dicere, qui existimant animam hominis
21 6, 58, 6 | auribus tuis 'essentiam' dicere; si minus, dicam et iratis.
22 7, 63, 5 | Nam, ut dicere solebat Attalus noster, '
23 7, 63, 15 | mortalitate. Tunc ego debui dicere, 'minor est Serenus meus:
24 7, 65, 10 | videatur veri simillimum dicere, non quis verissimum dicat;
25 7, 66, 28 | nihil est planius. Non potes dicere hoc magis par esse alicui
26 7, 66, 49 | optime, aliquid audacius dicere: si ulla bona maiora esse
27 7, 67, 15 | Attalus Stoicus dicere solebat, 'malo me fortuna
28 7, 68, 6 | male existima: assuesces et dicere verum et audire. Id autem
29 8, 71, 4 | illud diducere? Cum possis dicere 'summum bonum est quod honestum
30 8, 71, 17 | pendentem. Atqui nemo hoc dicere, ne ex mollissimis quidem,
31 8, 73, 12 | compendiario voco. Solebat Sextius dicere Iovem plus non posse quam
32 9, 75, 16 | inter vitia districti. Pudet dicere: honesta colimus quantum
33 9, 78, 13 | exhortari te coeperis ac dicere 'nihil est aut certe exiguum
34 10, 81, 11 | videmur inopinata omnibus dicere (paradoxa Graeci vocant)
35 10, 81, 11 | fiat invidia, scito idem dicere Epicurum. Metrodorus certe
36 10, 81, 21 | alteri non fuit. Hoc me putas dicere, qui ingratus est miser
37 10, 81, 22 | quemadmodum Attalus noster dicere solebat, 'malitia ipsa maximam
38 10, 82, 7 | propius accessit. Possis illi dicere, 'facile provocabas mala
39 10, 82, 13 | Sed, ut coeperam dicere, vides ipsam mortem nec
40 10, 83, 5 | quemadmodum legere, scribere, dicere aliquid, sic auspicabar
41 11-13, 85, 15 | Tale est quod volunt dicere: iracundum quidem illum
42 11-13, 85, 33 | obstitit. Qui hoc potuit dicere, 'Neptune, numquam hanc
43 11-13, 88, 27 | illud tibi geometres potest dicere, quantum abesse debeat corpus
44 14, 89, 19 | Ego debebam dicere "quousque eadem peccabitis? "
45 14, 91, 18 | Hoc puta rerum naturam dicere: 'ista de quibus quereris
46 14, 91, 19 | Eleganter Demetrius noster solet dicere eodem loco sibi esse voces
47 14, 92, 7 | Quid ergo dubitatis dicere bene esse homini, si palato
48 14, 92, 13 | Quod de veste dixi, idem me dicere de corpore existima. Nam
49 14, 92, 25 | summis cruciatibus positum dicere 'beatus sum'? Atqui haec
50 15, 94, 46 | felix in publicum fuit, dicere solebat multum se huic debere
51 15, 95, 64 | quo moventur, latet. Idem dicere de praeceptis possum: aperta
52 15, 95, 65 | aetiologian quam quare nos dicere non audeamus, cum grammatici,
53 15, 95, 70 | Nam parum est in Catone dicere 'nec vanos horret strepitus'.
54 15, 95, 71 | publicas ruinas non labantis dicere 'luxuriatque toris animosum
55 15, 95, 72 | quales esse soleant boni viri dicere formamque eorum et liniamenta
56 16, 97, 1 | saeculi incipias, pudet dicere, numquam apertius quam coram
57 16, 98, 14 | invaserint perferre et fortunae dicere 'cum viro tibi negotium
58 16, 99, 28 | tristitiae. " Istuc nobis licet dicere, vobis quidem non licet.
59 17-18, 108, 34| unde visum sit Vergilio dicere~quem super ingens~porta
60 17-18, 109, 17| quod soleo frequenter tibi dicere, in istis nos nihil aliud
61 19, 110, 14 | admiratione omnium haec dicere: 'diu' inquit 'mihi inposuere
62 19, 113, 20 | sententiam prudenter in senatu dicere bonum est, et iuste decernere
63 19, 113, 20 | et prudenter sententiam dicere animal est. Eo usque res
64 19, 113, 25 | quod non possunt rotundum dicere cum sex pedes habeat. ~26.
65 19, 113, 26 | rugosa? Non possum hoc loco dicere illud Caelianum: 'o tristes
66 19, 114, 19 | tempestas', et alio loco cum dicere vellet frigidum annum fuisse
67 19, 117, 1 | Stoicis videatur; deinde tunc dicere sententiam audebo. ~2.
68 19, 117, 2 | illam corporalem quoque dicere. ~3.
69 19, 117, 12 | Sapere quid est? non possum dicere 'mens perfecta', sed id
70 19, 117, 15 | se dissimilia. Coeperam dicere posse ista duo esse et tamen
71 20, 118, 4 | petere, nulli supplicare, et dicere, 'nihil mihi tecum, fortuna;
72 20, 119, 12 | nos habeat. E contrario dicere solemus 'febris illum tenet':
73 20, 123, 15 | Hoc nunc me existimas dicere, eos tantum perniciosos
|