Lib. Ep. Par.
1 4, 41, 8 | perfecta. Rationale enim animal est homo; consummatur itaque
2 6, 55, 5 | velut timidum atque iners animal metu oblituit, ille sibi
3 6, 58, 9 | se habeat. Hoc quid est? animal. Ergo genus esse coepit
4 6, 58, 9 | hominis, equi, canis - animal.~10.
5 6, 58, 16 | venit, ut Cicero et Cato. Animal non videtur: cogitatur.
6 8, 70, 6 | et tamquam ferum aliquod animal aleretur, suadenti cuidam
7 11-13, 84, 4| persequatur et contrahat animal huic rei genitum. Quidam
8 11-13, 85, 8| Quemadmodum rationi nullum animal optemperat, non ferum, non
9 14, 92, 7 | secundo; mutis adgregetur animal pabulo laetum. ~8.
10 14, 92, 10 | venerandis atque caelestibus animal iners ac marcidum adtexitur.
11 14, 92, 12 | enim homo mundum et elegans animal est. Itaque non est bonum
12 19, 113, 2 | Animum constat animal esse, cum ipse efficiat
13 19, 113, 2 | quodam modo se habens; ergo animal est. Deinde virtus agit
14 19, 113, 2 | nulli est nisi animali, animal est. ~3.
15 19, 113, 3 | Si animal est' inquit 'virtus, habet
16 19, 113, 3 | Unaquaeque ex istis res animal erit: multa animalia non
17 19, 113, 4 | esse non possunt. Ego et animal sum et homo, non tamen duos
18 19, 113, 5 | Et animus meus animal est et ego animal sum, duo
19 19, 113, 5 | animus meus animal est et ego animal sum, duo tamen non sumus.
20 19, 113, 7 | habens. 'Itaque si animus animal est, et iustitia. ' Minime;
21 19, 113, 7 | convertitur et non totiens animal aliud est quotiens aliud
22 19, 113, 7 | illud quod fit ab animo animal est. ~8.
23 19, 113, 8 | Si> iustitia animal est, <si> fortitudo, si
24 19, 113, 9 | nullum ex illis capitibus animal est, sed animalis caput:
25 19, 113, 9 | caput: ceterum ipsa unum animal est. Nemo in Chimaera leonem
26 19, 113, 9 | Nemo in Chimaera leonem animal esse dixit aut draconem:
27 19, 113, 10| est quo colligas iustitiam animal esse? 'Agit' inquit 'aliquid
28 19, 113, 10| quod autem impetum habet> animal est. ' Verum est si suum
29 19, 113, 11| Omne animal donec moriatur id est quod
30 19, 113, 11| animus quodam modo se habens, animal est. Credamus: deinde animal
31 19, 113, 11| animal est. Credamus: deinde animal est fortitudo, id est animus
32 19, 113, 11| priore animali, in aliud animal transire ei non licet; in
33 19, 113, 14| sit, qui plus quam unum animal non potest facere? ~15.
34 19, 113, 15| Denique nullum animal pars est alterius animalis;
35 19, 113, 15| est animi; non est ergo animal. Videor mihi in re confessa
36 19, 113, 15| disputandum est. Nullum animal alteri par est. Circumspice
37 19, 113, 17| Nullum non animal per se agit; virtus autem
38 19, 113, 18| Omne rationale animal nihil agit nisi primum specie
39 19, 113, 19| adsensionem non habet rationale animal non est. Virtus si animal
40 19, 113, 19| animal non est. Virtus si animal est, rationale est; rationale
41 19, 113, 19| autem non est; ergo nec animal. ~20.
42 19, 113, 20| Si virtus animal est, virtus autem bonum
43 19, 113, 20| bonum omnest, omne bonum animal est. Hoc nostri fatentur.
44 19, 113, 20| ergo et patrem servare animal est et prudenter sententiam
45 19, 113, 20| prudenter sententiam dicere animal est. Eo usque res exegit
46 19, 113, 20| ita et tacere et cenare animal est. ~21.
47 19, 113, 21| certe terrestria sunt; omne animal terrestre alget, esurit,
48 19, 113, 22| interrogabo an prudens ambulatio animal sit. Necesse est confiteantur,
49 19, 113, 22| deinde dicant ambulationem animal esse et quidem rotundum. ~
50 19, 113, 25| ego interim fateor animum animal esse, postea visurus quam
51 19, 113, 25| bonum est, bonum autem omne animal est, <sermo animal est>.
52 19, 113, 25| omne animal est, <sermo animal est>. Prudens versus bonum
53 19, 113, 25| bonum est, bonum autem omne animal est; versus ergo animal
54 19, 113, 25| animal est; versus ergo animal est. Ita ~arma virumque
55 19, 113, 25| Ita ~arma virumque cano~animal est, quod non possunt rotundum
56 19, 113, 26| mihi propono soloecismum animal esse et barbarismum et syllogismum
57 19, 113, 27| Doce me non an fortitudo animal sit, sed nullum animal felix
58 19, 113, 27| fortitudo animal sit, sed nullum animal felix esse sine fortitudine,
59 20, 121, 5 | vultu ac manu commeat: sic animal in omnem usum sui mobilest. ~
60 20, 121, 9 | notitia quam quod nullum animal ad usum sui rude est. ~10.
61 20, 121, 11| suam novit; et quid sit animal nescit, animal esse se sentit. ~
62 20, 121, 11| quid sit animal nescit, animal esse se sentit. ~12.
63 20, 121, 14| Dicitis' inquit 'omne animal primum constitutioni suae
64 20, 121, 17| Primum sibi ipsum conciliatur animal; debet enim aliquid esse
65 20, 121, 18| rapto viventibus. Nullum animal ad vitam prodit sine metu
66 20, 121, 19| Quemadmodum' inquit 'editum animal intellectum habere aut salutaris
67 20, 121, 21| exigis, dicam quomodo omne animal perniciosa intellegere cogatur.
68 20, 121, 23| discitur. Itaque nullum est animal altero doctius: videbis
69 20, 124, 8 | arbor aut mutum aliquod animal. Quare autem bonum in arbore
70 20, 124, 9 | Est aliquod inrationale animal, est aliquod nondum rationale,
71 20, 124, 13| Bonum quidem cadere in mutum animal nullo modo potest; felicioris
72 20, 124, 16| Mutum animal sensu conprendit praesentia;
73 20, 124, 23| se sui ponens. Rationale animal es. Quod ergo in te bonum
|