Lib. Ep. Par.
1 1, 5, 2 | dissimilia sint, frons populo nostra conveniat. ~3.
2 1, 5, 9 | et praeterito. Multa bona nostra nobis nocent; timoris enim
3 2, 13, 5 | valeant an imbecillitate nostra. ~6.
4 2, 14, 16 | spectat; initia in potestate nostra sunt, de eventu fortuna
5 2, 15, 9 | et Isionis? Non ita est: nostra dicitur, quos caeca cupiditas
6 3, 22, 10 | habet facti; in futurum enim nostra distulimus. Nihil me magis
7 3, 24, 11 | colligo; respice ad haec nostra tempora, de quorum languore
8 3, 27, 5 | Calvisius Sabinus memoria nostra fuit dives; et patrimonium
9 4, 30, 13 | quidem aiebat tormentum nostra nos sentire opera, quod
10 5, 42, 7 | nollemus si domus nobis nostra pro illis esset danda, si
11 5, 42, 8 | nostri essemus, si ista nostra non essent. ~9.
12 5, 43, 4 | vivere. Ianitores conscientia nostra, non superbia opposuit:
13 5, 45, 6 | optavimus; pugnant vota nostra cum votis, consilia cum
14 6, 58, 19 | capit aliquem habitum mens nostra quem operi suo imponat;
15 6, 58, 21 | qui fuit pridie. Corpora nostra rapiuntur fluminum more.
16 6, 58, 28 | eximit, posse aliquatenus nostra quoque providentia longiorem
17 7, 63, 15 | Itaque assidue cogitemus de nostra quam omnium quos diligimus
18 7, 66, 45 | Nec est quare hoc inter nostra placita mireris: apud Epicurum
19 8, 71, 3 | manu telum: errant consilia nostra, quia non habent quo derigantur;
20 8, 71, 3 | Necesse est multum in vita nostra casus possit, quia vivimus
21 8, 71, 29 | rerum naturam vagari virtus nostra videatur, et tremet sapiens
22 8, 74, 11 | necesse est resistat voluntas nostra quia ultra summum non est
23 8, 74, 17 | commoda vocentur et, ut nostra lingua loquar, producta.
24 8, 74, 17 | Ceterum sciamus mancipia nostra esse, non partes, et sint
25 9, 75, 5 | Non delectent verba nostra sed prosint. Si tamen contingere
26 9, 78, 3 | corpori prodest. Studia mihi nostra saluti fuerunt; philosophiae
27 10, 81, 22 | vitemus non aliena causa sed nostra. Minimum ex nequitia levissimumque
28 10, 81, 28 | et cetera quae opinione nostra cara sunt, pretio suo vilia. ~
29 10, 83, 4 | Mentitus sum; iam enim aetas nostra non descendit sed cadit. ~
30 11-13, 84, 5 | videmus sine ulla opera nostra facere naturam ~6.
31 11-13, 84, 7 | Adsentiamur illis fideliter et nostra faciamus, ut unum quiddam
32 11-13, 85, 11 | motibus pravis, non erunt in nostra potestate. Quare? quia extra
33 11-13, 85, 12 | Si in nostra potestate non est an sint
34 11-13, 85, 27 | ad quod aliquando nobis nostra sponte veniendum est? ~28.
35 11-13, 86, 21 | prodest, habemus pluviam in nostra potestate. Plura te docere
36 11-13, 87, 24 | recte factum vocabitur, nostra enim actio est quod nullius
37 11-13, 88, 1 | maius potest; rudimenta sunt nostra, non opera. ~2.
38 14, 89, 2 | velociter obit quam caelum acies nostra; nobis autem, quibus perrumpenda
39 14, 90, 25 | hodieque curantur. Quaedam nostra demum prodisse memoria scimus,
40 14, 90, 41 | noctes. Sollicitudo nos in nostra purpura versat et acerrimis
41 14, 91, 21 | ullius potestate, cum mors in nostra potestate sit. Vale. ~
42 14, 92, 1 | nullo est; et haec autem nostra eadem est, quae ex illa
43 14, 92, 2 | multum in nobis valere non nostra. Quis autem vult constare
44 14, 92, 25 | maiestatem enim eius ex nostra inbecillitate metimur et
45 14, 92, 28 | desperationem nos vitia nostra perducunt. Nam ille alter
46 14, 92, 31 | illa secrevit cupiditas nostra et effodit. Scit, inquam,
47 15, 93, 4 | pretiosa rerum sic vita nostra non multum pateat sed multum
48 15, 94, 57 | eruimus, nos fortunae mala nostra tradidimus nec erubescimus
49 15, 95, 53 | commune> nati sumus. Societas nostra lapidum fornicationi simillima
50 16, 99, 26 | rigorem et infamant praecepta nostra duritiae, quod dicamus dolorem
51 17-18, 101, 9 | volutationem? Uno: si vita nostra non prominebit, si in se
52 17-18, 102, 4 | transmittere, an cadant bona nostra nobiscum nihilque sit eius
53 17-18, 102, 7 | ponendum fuit, quia in <nos> nostra tela mittuntur. ~8.
54 17-18, 108, 26| subsidit, sic in aetate nostra quod est optimum in primo
55 19, 114, 26 | cibus? Aspice veteraria nostra et plena multorum saeculorum
56 19, 116, 8 | mehercules aliud est in re: vitia nostra quia amamus defendimus et
57 19, 117, 19 | discursibus, an ad illarum motus nostra moveantur, an corporibus
58 20, 120, 18 | in quanta caecitate mens nostra sit: hoc quod futurum dico
|