Lib. Ep. Par.

 1   1,  4, 10   |         magnae divitiae sunt lege naturae composita paupertas'. Lex
 2   1,  4, 10   |        paupertas'. Lex autem illa naturae scis quos nobis terminos
 3   2, 17, 9    |        quia natura minimum petit, naturae autem se sapiens accommodat.
 4   3, 22, 10   |      nascimur. Nostrum istud, non naturae vitium est. Illa nobiscum
 5   3, 25, 4    |         necessarium est. Ad legem naturae revertamur; divitiae paratae
 6   3, 27, 9    |            Divitiae sunt ad legem naturae composita paupertas. ' Hoc
 7   4, 30, 8    |          Sed nunc supervacuum est naturae causam agere, quae non aliam
 8   5, 48, 8    |      eorum qui opinioni plus quam naturae crediderunt *** si prius
 9   5, 52, 6    |         meruisse qui malignitatem naturae suae vicit et ad sapientiam
10   6, 53, 11   |      sapiens antecedat deum: ille naturae beneficio non timet, suo
11   6, 60, 3    |           quantulum est enim quod naturae datur! Parvo illa dimittitur:
12   7, 65, 3    |                         Omnis ars naturae imitatio est; itaque quod
13   7, 65, 16   |          et illum respirare rerum naturae spectaculo iussit et a terrenis
14   7, 65, 17   |         apertum petit et in rerum naturae contemplatione requiescit. ~
15   7, 65, 19   | Interdicis mihi inspectione rerum naturae, a toto abductum redigis
16   7, 66, 39   |            Quid est ergo ratio? ' Naturae imitatio. 'Quod est summum
17   7, 66, 39   |        summum hominis bonum? ' Ex naturae voluntate se gerere. ~40.
18   7, 66, 41   |         propositum est consentire naturae; hoc [contingere] in omnibus
19   7, 66, 41   |         de virtutibus dico: omnes naturae assentiuntur. Idem de bonis
20   7, 66, 41   |         Idem de bonis dico: omnia naturae assentiuntur.~42.
21   7, 66, 46   |      absolutum enim illud humanae naturae bonum corporis et animi
22   8, 71, 16   |        ullo futurus incommodo, si naturae remiscebitur et revertetur
23   8, 74, 31   |      animi, sed inconsulto quodam naturae impetu geritur? ' Fateor;
24   9, 75, 15   |         numerum. Magna felicitate naturae magnaque et adsidua intentione
25   9, 76, 10   |        laudabilis est et ad finem naturae suae pervenit, homini autem
26   9, 76, 10   |           laudabilis est et finem naturae suae tetigit. Haec ratio
27   9, 76, 15   |      explicita et recta est et ad naturae suae voluntatem accommodata. ~
28   9, 77, 17   |        non fori, non ipsius rerum naturae desiderio tardiorem ad moriendum
29   9, 78, 6    |           non morbi hunc esse sed naturae metum. Multorum mortem distulit
30  14, 90, 28   |        intersit et tumida; totius naturae notitiam ac sui tradit.
31  14, 90, 36   |          medio iacerent beneficia naturae promiscue utenda, antequam
32  14, 91, 11   |         ad humile deduxit. Ipsius naturae opera vexantur et ideo aequo
33  14, 92, 6    |           avocat a contemplatione naturae. Alterum illud, voluptas,
34  14, 92, 32   |        hunc in possessionem rerum naturae inducere, ut sua orientis
35  15, 93, 2    |           te, aequius iudicas, te naturae an tibi parere naturam?
36  15, 93, 8    |       interque eos sibi, et rerum naturae inputet quod fuit. Merito
37  15, 94, 63   |          victoriam flectere, ipsi naturae vim parat. Non ille ire
38  15, 95, 19   |         est et illa ex contrariis naturae partibus in eundem conpulsa <
39  15, 95, 21   |          est maximum medicorum ac naturae peritissimum in mendacio
40  15, 95, 36   |   virtutem cum omni editi et pars naturae eorum est bonos esse, ita
41  16, 99, 21   |                    Licet, inquam, naturae obsequi gravitate servata.
42 17-18, 101, 5 |     obscurum: quid autem ad me an naturae certum sit quod mihi incertum
43 17-18, 101, 14|       nunc magnum beneficium esse naturae quod necesse est mori. ~
44 17-18, 102, 28|  sublimiusque meditare: aliquando naturae tibi arcana retegentur,
45 17-18, 107, 7 |     fortiter fortuita patiamur et naturae consentiamus. ~8.
46  19, 117, 13  |                     Sunt' inquit 'naturae corporum, tamquam hic homo
47  19, 117, 14  |         hoc de quo agitur eiusdem naturae sunt utraque, et qui habet
48  19, 117, 23  |        est; elige quamlibet rerum naturae partem, quam tibi praebere
49  20, 118, 12  |        est etiam bonum est. Multa naturae quidem consentiunt, sed
50  20, 119, 2   |       illud praecipio, ut aliquid naturae neges-- contumax est, non
51  20, 119, 7   |      mundi claust perrumpit. Quod naturae satis est homini non est. ~
52  20, 119, 16  |                   Utamur ergo hoc naturae beneficio inter magna numerando
53  20, 120, 18  |     animus conscius sibi melioris naturae dat quidem operam ut in
54  20, 121, 3   |           sit, cum didiceris quid naturae tuae debeas. ~4.
55  20, 122, 9   |         instituerunt omnia contra naturae consuetudinem velle, novissime
56  20, 124, 13  |            felicioris meliorisque naturae est. Nisi ubi rationi locus
57  20, 124, 14  |                      Quattuor hae naturae sunt, arboris, animalis,
58  20, 124, 18  |         Non potest ergo perfectae naturae bonum in inperfecta esse