Lib. Ep. Par.
1 1, 7, 5 | latrocinium fecit aliquis, occidit hominem. 'Quid ergo? quia occidit,
2 1, 8, 5 | interest: scitote tam bene hominem culmo quam auro tegi. Contemnite
3 1, 9, 17 | appetitio societatis, quomodo hominem homini natura conciliat,
4 1, 10, 5 | conticiscent, et quod scire hominem nolunt deo narrant. Vide
5 2, 14, 5 | uncum et adactum per medium hominem qui per os emergeret stipitem
6 3, 24, 5 | faciente patiaris! Vides hominem non eruditum nec ullis praeceptis
7 3, 27, 5 | et ingenium; numquam vidi hominem beatum indecentius. Huic
8 3, 27, 8 | hortari coepit ut luctaretur, hominem aegrum, pallidum, gracilem.
9 4, 30, 10 | Fateor ergo ad hominem mihi carum ex pluribus me
10 4, 41, 4 | Si hominem videris interritum periculis,
11 5, 45, 9 | se commutatum velit, qui hominem ea sola parte aestimat qua
12 5, 46, 3 | verearis: verum audies. O te hominem felicem, quod nihil habes
13 5, 47, 10 | Contemne nunc eius fortunae hominem in quam transire dum contemnis
14 5, 47, 16 | sic stultissimus est qui hominem aut ex veste aut ex condicione,
15 5, 52, 3 | hunc quidem contempseris hominem qui alieno beneficio esse
16 6, 55, 4 | mendacio placeat. Otiosum enim hominem seductum existimat vulgus
17 6, 59, 12 | Iovis filium, sed vulnus hoc hominem esse me clamat'.~13.
18 7, 64, 3 | viget, liber es, supra hominem est, dimittit me plenum
19 7, 68, 9 | dicas: 'ego istum beatum hominem putabam et eruditum, erexeram
20 8, 71, 6 | Revertantur ad animum: iam hominem deo metientur. Erige te,
21 8, 71, 26 | Nam quidquid cadere in hominem potest in se cecidisse non
22 8, 73, 16 | Miraris hominem ad deos ire? Deus ad homines
23 8, 74, 14 | opes nec quicquam ex his hominem inescantibus et vili voluptate
24 9, 76, 16 | cum sola ratio perficiat hominem, sola ratio perfecte beatum
25 9, 76, 33 | semper denuntiavi mihi et hominem paravi ad humana. ' ~34.
26 9, 80, 9 | vitia corporis lateant: hominem involutum aestimas? Mangones
27 10, 81, 1 | Quereris incidisse te in hominem ingratum: si hoc nunc primum,
28 10, 82, 12 | adiecit 'vel sub Antonio'. O hominem dignum qui vitae dederetur! ~
29 11-13, 85, 41 | ad occursum expavescenda hominem pati subigunt nec asperitatem
30 11-13, 86, 11 | in balneo concoqueret! O hominem calamitosum! nesciit vivere.
31 11-13, 87, 16 | fastidiunt: virtus extollit hominem et super cara mortalibus
32 11-13, 88, 38 | laudatio haec constat: 'o hominem litteratum! ' Simus hoc
33 14, 90, 45 | animalibus: tantum aberat ut homo hominem non iratus, non timens,
34 14, 91, 1 | quemlibet posset, ne dum hominem patriae suae amantissimum.
35 14, 92, 22 | Deinde trado tibi hominem nec miserum nec beatum.
36 14, 92, 34 | divinus animus egressurus hominem, quo receptaculum suum conferatur,
37 15, 94, 1 | nec in universum componit hominem sed marito suadet quomodo
38 16, 98, 13 | usus ostendit debere iis hominem esse contentum quibus di
39 16, 99, 8 | queritur mortuum esse, queritur hominem fuisse. Omnis eadem condicio
40 16, 99, 22 | puerum fuisse, cogita et hominem, cui nihil certi promittitur,
41 17-18, 102, 6 | continua corpora esse, ut hominem; quaedam esse composita,
42 17-18, 103, 2 | ad pugnam: homini perdere hominem libet. ~3.
43 17-18, 105, 1 | Considera quae sint quae hominem in perniciem hominis instigent:
44 17-18, 108, 19| pererratis pluribus domiciliis in hominem revertatur: interim sceleris
45 17-18, 109, 11| potest quam sapiens, sicut hominem movere rationaliter non
46 19, 115, 5 | vultus mortalis nec vox hominem sonat . . sis felix nostrumque
47 20, 120, 14 | cogitat et scit in hoc natum hominem, ut vita defungeretur, nec
48 20, 120, 22 | est. Magnam rem puta unum hominem agere. Praeter sapientem
49 20, 121, 2 | Aliud ad hominem alendum pertinet, aliud
50 20, 121, 2 | delectandum; omnia tamen ad hominem pertinent, etiam si non
51 20, 121, 3 | Cum <quaero> quare hominem natura produxerit, quare
52 20, 121, 14 | esse et ideo conciliari hominem sibi non tamquam animali
53 20, 123, 7 | deiciant, [ut] qui honestum hominem venire magno pulvere ostendant.
|