Lib. Ep. Par.
1 1, 1, 2 | pretium tempori ponat, qui diem aestimet, qui intellegat
2 1, 3, 6 | delibera: illa dicet tibi et diem fecisse se et noctem. Vale. ~
3 1, 8, 7 | libertas'. Non differtur in diem qui se illi subiecit et
4 1, 9, 20 | boni consule, etiam si hunc diem iam expunxi. 'Si cui' inquit '
5 1, 12, 6 | sene est ut improbe unum diem speret. Unus autem dies
6 1, 12, 6 | hic pertinet a natali ad diem extremum -; est alter qui
7 1, 12, 7 | Alius ait parem esse unum diem omnibus similitudine; nihil
8 2, 18, 4 | sine luxuria agere festum diem. ~5.
9 3, 24, 7 | gladio quem usque in illum diem ab omni caede purum servaverat, '
10 3, 24, 20 | hunc ipsum quem agimus diem cum morte dividimus. Quemadmodum
11 3, 24, 26 | omnia, fugiunt ac sequuntur; diem nox premit, dies noctem,
12 3, 26, 5 | itaque componor ad illum diem quo remotis strophis ac
13 3, 27, 2 | denique tibi circa mortis diem praesta: moriantur ante
14 3, 27, 3 | infra feruntur nec umquam diem vincunt. ' ~4.
15 5, 45, 11 | ignorat ut illud ad haec in diem utilia demittat. ~12.
16 5, 45, 13 | legentis implere, in alium diem hanc litem cum dialecticis
17 5, 47, 14 | familiares; instituerunt diem festum, non quo solo cum
18 6, 58, 36 | praeterea materia quae ducere diem possit: et quomodo finem
19 7, 63, 2 | dederit in unum dumtaxat diem, cum dixerit etiam Niobam
20 7, 65, 1 | Hesternum diem divisi cum mala valetudine:
21 7, 66, 47 | nihilominus sibi illum beatum diem. Beatum autem diem agere
22 7, 66, 47 | beatum diem. Beatum autem diem agere nisi qui est in summo
23 8, 70, 10 | nec sine causa. Nam post diem tertium aut quartum inimici
24 8, 71, 1 | ergo consilium nasci sub diem debet. Et hoc quoque nimis
25 8, 74, 27 | voles corripe et in unum diem coge: aeque honesta est. ~
26 9, 76, 1 | audio et quidem quintum iam diem habeo ex quo in scholam
27 9, 79, 2 | eandem causam fumo quoque per diem segniore. Neutrum autem
28 9, 79, 11 | glorietur qui suspicetur diem? Cui sol per caliginem splendet,
29 9, 79, 12 | clara prospexerit, sed totum diem admiserit et redditus caelo
30 9, 80, 3 | aliquis et sanguine suo madens diem ducat, quanto facilius animus
31 10, 83, 2 | et, quod est utilissimum, diem meum recognoscam. Hoc nos
32 11-13, 86, 11 | suum latis specularibus diem admiserat, quod non in multa
33 14, 91, 6 | malis properantibus qui diem dixit: hora momentumque
34 14, 92, 25 | inquit 'hunc et ultimum diem ago' Epicurus, cum illum
35 15, 93, 6 | inciditur; non enim ad eum diem me aptavi quem ultimum mihi
36 15, 93, 9 | inducat noctem, quae reducat diem: illuc eundum est ubi ista
37 15, 94, 52 | sufficiat. Huic quaestioni suum diem dabimus: interim omissis
38 15, 95, 1 | Petis a me ut id quod in diem suum dixeram debere differri
39 15, 95, 26 | quidquid apud lautos solet diem ducere properans in damnum
40 15, 95, 43 | quaeque ex eo sunt; cetera in diem bona sunt. ~44.
41 16, 98, 1 | quorum admiratio est vulgo in diem bona sunt. 'Quid ergo? non
42 16, 99, 9 | aequamur. Hoc quod inter primum diem et ultimum iacet varium
43 17-18, 101, 3 | vidisset, cum per totum diem amico graviter adfecto et
44 17-18, 101, 9 | scit nihil interesse inter diem et saeculum, quidquid deinceps
45 17-18, 102, 4 | supervacuum ultra extremum diem curas transmittere, an cadant
46 17-18, 108, 28| optimum quemque primum esse diem quia subeunt morbi, quia
47 19, 110, 16 | nostram occupabit quod totum diem occupare non potuit? Accessit
48 19, 117, 24 | quid esse vis? quem illi diem ponis? citius fieri quam
49 20, 120, 18 | autem qui ultimum timemus diem, cum tantumdem in mortem
50 20, 122, 3 | nox et aliquid ex illa in diem transferatur. ~4.
51 20, 122, 5 | pravitas fiat aversandi diem et totam vitam in noctem
52 20, 122, 16 | Excedebat" inquit "huius diem cena. " Minime; valde enim
|