Lib. Ep. Par.

 1   1,  3, 2    |    audaciter cum illo loquere quam tecum.~3.
 2   1,  4, 3    |          te venit: timenda erat si tecum esse posset: necesse est
 3   1,  5, 7    |         huius quoque diei lucellum tecum communicem, apud Hecatonem
 4   1,  6, 2    |                     Cuperem itaque tecum communicare tam subitam
 5   1,  7, 10   |       hodie didicerim, communicabo tecum quae occurrunt mihi egregie
 6   1,  9, 6    |          sit? Dicam, si illud mihi tecum convenerit, ut statim tibi
 7   1, 10, 2    |         cum quo te malim esse quam tecum. ~3.
 8   2, 13, 4    |           re laboramus. Non loquor tecum Stoica lingua, sed hac summissiore;
 9   2, 13, 14   |                   Pudet me ibi sic tecum loqui et tam lenibus te
10   2, 13, 17   |                        Circumspice tecum singulos: occurrent tibi
11   2, 18, 2    |           te hic haberem, libenter tecum conferrem quid existimares
12   2, 19, 10   |                            Poteram tecum hac Maecenatis sententia
13   2, 21, 1    |       scripseras? Maximum negotium tecum habes, tu tibi molestus
14   2, 21, 11   |                             De his tecum desideriis loquor quae consolationem
15   3, 22, 9    |      circum aspicias quantum feras tecum et quam magna pecunia instruas
16   3, 24, 2    |        quodcumque est illud malum, tecum ipse metire ac timorem tuum
17   3, 26, 7    |             Haec mecum loquor, sed tecum quoque me locutum puta.
18   3, 27, 1    |   valetudinario iaceam, de communi tecum malo colloquor et remedia
19   3, 28, 2    |          te fuga ista non adiuvet? tecum fugis. Onus animi deponendum
20   4, 31, 1    |           conatus es, et illa quae tecum in animo tulisti tracta. ~
21   4, 32, 1    |     moreris. Verba dare non potes: tecum sum. Sic vive tamquam quid
22   4, 33, 6    |          exegeris, non tam mendice tecum agam, sed plena manufiet;
23   4, 41, 1    |     admittat: prope est a te deus, tecum est, intus est. ~2.
24   5, 42, 9    |                          Haec ergo tecum ipse versa, non solum ubi
25   5, 44, 1    |           facis et dicis malignius tecum egisse naturam prius, deinde
26   5, 47, 11   |        inferiore vivas quemadmodum tecum superiorem velis vivere.
27   5, 47, 15   |            assignat. Quidam cenent tecum quia digni sunt, quidam
28   6, 55, 11   |             cum maxime audio; adeo tecum sum ut dubitem an incipiam
29   6, 57, 3    |            fecerat. Non de me nunc tecum loquor, qui multum ab nomine
30   7, 67, 2    |      intervenerunt epistulae tuae, tecum esse mihi videor et sic
31   7, 67, 2    |           quaeris, quasi colloquar tecum, quale sit una scrutabimur. ~
32   7, 68, 6    |     homines loquantur, sed ut ipse tecum loquaris. Quid autem loqueris?
33   7, 69, 6    |         sua morte. Illud praeterea tecum licet cogites: nemo nisi
34   8, 71, 7    |            nihil patieris, si modo tecum erit virtus. Si vis inquit'
35   9, 76, 1    | ignoraveris. Vide quam simpliciter tecum vivam: hoc quoque tibi committam.
36   9, 78, 18   |     fortiter feceris; bonas partes tecum ipse tracta; memoriam in
37   9, 79, 17   |          respice. Etiam si omnibus tecum viventibus silentium livor
38   9, 80, 3    |    Quidquid facere te potest bonum tecum est. ~4.
39 11-13, 88, 12 |          Cuius colonus es? si bene tecum agitur, heredis. Negant
40  15, 94, 42   |           praecepta bona, si saepe tecum sint, profutura quam bona
41  16, 99, 32   |        liquet enim mihi te locutum tecum quidquid lecturus es) sed
42 17-18, 102, 28|         clara percutiet. Imaginare tecum quantus ille sit fulgor
43 17-18, 104, 7 |          immerito hoc tibi evenit; tecum enim peregrinabaris'. ~8.
44 17-18, 104, 20|         tibi non prodesse miraris? Tecum sunt quae fugis. Te igitur
45  19, 110, 11  |    quaeruntur - sed hoc primum, ut tecum ipse dispicias quid sit
46  20, 118, 4   |             et dicere, 'nihil mihi tecum, fortuna; non facio mei