Lib. Ep. Par.
1 1, 3, 1 | illo verbo quasi publico usus es et sic illum amicum vocasti
2 1, 9, 6 | Habet autem non tantum usus amicitiae veteris et certae
3 1, 11, 2 | haec nec disciplina nec usus umquam excutit, sed natura
4 2, 14, 17 | mentio, accipe quemadmodum usus fructusque eius tibi esse
5 2, 14, 18 | incremento cogitat, oblitus est usus. Rationes accipit, forum
6 5, 50, 6 | natae in id finguntur quod usus noster exigit: quanto facilius
7 6, 58, 3 | simplicis illius verbi usus amissus est.~4.
8 7, 64, 8 | hoc semper novum erit, usus et inventorum ab aliis scientia
9 8, 70, 21 | Quam fortiter ille gladio usus esset, quam animose in profundam
10 8, 72, 1 | ut parata sint quotiens usus exegerit. Ergo hoc in praesentia
11 8, 72, 7 | commendet, quorum avidis usus ingratus est. ~8.
12 8, 73, 9 | itaque per quem sibi horum usus fructusque contingat, per
13 8, 73, 14 | habenda: ad ipsum hic unus usus pertinet, quod utendi omnibus
14 9, 76, 8 | quaeris, quorum hic unus est usus, sarcinam ferre; in cane
15 9, 76, 25 | sunt quorum nullus diis usus est, tamquam pecunia, honores.
16 10, 82, 13 | Cato illa honestissime usus est, turpissime Brutus.
17 11-13, 86, 1 | furiosus ac furore feliciter usus habuit), sed ob egregiam
18 11-13, 87, 12 | organum aliquod aptatum ad usus canendi; nihil tamen horum
19 11-13, 87, 29 | divitias habere aliquid usus: inter commoda illas numeratis.
20 11-13, 87, 36 | commodum est quod plus usus habet quam molestiae; bonum
21 14, 90, 27 | inquam, instrumentorum ad usus necessarios opifex. Quid
22 14, 90, 40 | fertilior erat inlaborata et in usus populorum non diripientium
23 15, 93, 5 | viguit. Aliquando sereno usus est, aliquando, ut solet,
24 15, 95, 56 | quod eius initium, quis usus sit, non magis quam pantomimo
25 16, 98, 13 | fictilibus in publica cena usus ostendit debere iis hominem
26 17-18, 104, 4 | securior sui tutela et vitae usus animosior, attentius <curare>,
27 17-18, 109, 2 | Peritos luctandi usus exercet; musicum qui paria
28 17-18, 109, 12| incolumitatem, alia in usus vitae cara aut necessaria;
29 19, 111, 1 | videtur mihi quo Cicero usus est: 'cavillationes' vocat. ~
30 19, 114, 24 | Quoniam hac similitudine usus sum, perseverabo. Animus
31 19, 117, 16 | accipiendam non esse. Quid est usus sapientiae? sapere: hoc
32 19, 117, 16 | perfectae mentis est, sapere usus perfectae mentis: quomodo
33 19, 117, 16 | perfectae mentis: quomodo potest usus eius bonum non esse quae
34 19, 117, 17 | sit: fateris. Interrogo an usus sapientiae expetendus sit:
35 19, 117, 17 | bonum est. Sapere sapientiae usus est, quomodo eloquentiae
36 19, 117, 17 | Ergo sapere sapientiae usus est, usus autem sapientiae
37 19, 117, 17 | sapere sapientiae usus est, usus autem sapientiae expetendus
38 20, 121, 20 | tardum est et varium quod usus docet: quidquid natura tradit
39 20, 124, 17 | videri perfecta natura quibus usus perfecti temporis non est?
|