Lib. Ep. Par.
1 1, 7, 2 | desidere; tunc enim per voluptatem facilius vitia subrepunt. ~
2 1, 7, 12 | animum sunt, ut contemnas voluptatem ex plurium assensione venientem.
3 1, 9, 6 | veteris et certae magnam voluptatem sed etiam initium et comparatio
4 2, 18, 10 | posse capere etiam ex his voluptatem et ad id se deduxisse quod
5 3, 23, 4 | tenuem habent ac perfusoriam voluptatem, et quodcumque invecticium
6 4, 34, 1 | ex fetu gregis sui capit voluptatem, si alumnum suum nemo aliter
7 4, 40, 5 | transitu curat? Quid quod ne voluptatem quidem ullam habet talis
8 6, 59, 1 | ex epistula tua percepi voluptatem; permitte enim mihi uti
9 6, 59, 1 | Stoicam revoca. Vitium esse voluptatem credimus. Sit sane; ponere
10 6, 59, 2 | Scio, inquam, et voluptatem, si ad nostrum album verba
11 6, 59, 4 | me magnam ex epistula tua voluptatem; quamvis enim ex honesta
12 6, 59, 4 | diversum statim inclinaturum voluptatem voco, opinione falsi boni
13 6, 59, 14 | tamquam datura laetitiam ac voluptatem, causae dolorum sunt. ~15.
14 7, 63, 4 | quoque morsus habet suam voluptatem. ~5.
15 7, 67, 11 | optabilia esse quae per voluptatem et otium veniunt, quae excipiuntur
16 9, 76, 18 | pecuniam adferet, etiam si voluptatem, etiam si potentiam; ab
17 9, 77, 3 | magnam ex pigritia mea sensi voluptatem, quod epistulas meorum accepturus
18 11-13, 85, 18 | satis est; habet enim secum voluptatem, sine qua non est etiam
19 11-13, 88, 22 | Ludicrae sunt quae ad voluptatem oculorum atque aurium tendunt;
20 14, 92, 6 | Graeci aochlesian vocant, aut voluptatem. Horum alterum utcumque
21 15, 94, 8 | vitam non quae secundum voluptatem est sed secundum naturam,
22 16, 99, 25 | aliquam cognatam tristitiae voluptatem, hanc esse captandam in
23 16, 99, 26 | quam captare in ipso luctu voluptatem, immo per luctum, et inter
24 16, 99, 26 | amisso amico dolorem an voluptatem in ipso dolore aucupari? ~
25 16, 99, 27 | dicis miscendam ipsi dolori voluptatem? sic consolamur crustulo
26 16, 99, 27 | expirat cessare pateris voluptatem, sed ipsum vis titillare
27 16, 99, 28 | licet. Unum bonum nostis, voluptatem, unum malum, dolorem: quae
28 17-18, 102, 1 | qui excitat (aufert enim voluptatem etiam si falsam, effectum
29 17-18, 108, 18| consuetudinem fieri ubi in voluptatem esset adducta laceratio.
30 17-18, 109, 18| hanc mihi praesta curam, ut voluptatem, ut gloriam contemnam. Postea
31 19, 110, 13 | foeditas occupabit. Vis ciborum voluptatem contemnere? exitum specta. ~
32 19, 116, 3 | indulseris, vitium est. Voluptatem natura necessariis rebus
33 20, 121, 17 | ad quod alia referantur. Voluptatem peto. Cui? mihi; ergo mei
34 20, 123, 4 | Aestimari non potest quantam voluptatem capiam ex eo quod lassitudo
35 20, 123, 15 | esse auribus nostris qui voluptatem laudant, qui doloris metus,
36 20, 124, 2 | Quicumque voluptatem in summo ponunt sensibile
37 20, 124, 2 | sensus iudicarent, nullam voluptatem reiceremus; nulla enim non
38 20, 124, 7 | initium boni. Tu summum bonum, voluptatem, infantiae donas, ut inde
|