Lib. Ep. Par.

 1   1,  6, 1    |              ipsum argumentum est in melius translati animi, quod vitia
 2   1,  8, 10   |           sensum a te dici non paulo melius et adstrictius memini: ~
 3   1,  8, 10   |              tuum. ~Illud etiam nunc melius dictum a te non praeteribo: ~
 4   1,  9, 20   |           est. 'Vel si hoc modo tibi melius enuntiari videtur - id enim
 5   2, 15, 5    |              cura quod vetustate fit melius. ~6.
 6   2, 19, 1    |            obsecro - quid enim habeo melius quod amicum rogem quam quod
 7   2, 21, 1    |      molestus es. Quid velis nescis, melius probas honesta quam sequeris,
 8   3, 25, 3    |              tempus aggrediendi fuit melius quam hoc, dum interquiescit,
 9   5, 47, 8    |           cum servo suo accedere. Di melius! quot ex istis dominos habet! ~
10   5, 47, 21   |       malitia, saepe mutatur, non in melius sed in aliud. Vale. ~
11   5, 52, 6    |            secum habuit, hunc quidem melius de se meruisse qui malignitatem
12   7, 63, 1    |              audebo exigere; et esse melius scio. Sed cui ista firmitas
13   7, 66, 15   |         ultra quae nec hic potest se melius in hoc gaudio gerere nec
14   7, 66, 15   |           hoc gaudio gerere nec ille melius in illis cruciatibus; duo
15   7, 66, 15   |             autem quibus nihil fieri melius potest paria sunt. ~16.
16   8, 70, 14   |       libertatis viam cludere: nihil melius aeterna lex fecit quam quod
17   8, 72, 11   |         Principiis illarum obstemus: melius non incipient quam desinent.
18   8, 74, 6    |              Nam qui aliquid virtute melius putat aut ullum praeter
19   9, 80, 4    |             bonus? velle. Quid autem melius potes velle quam eripere
20  10, 81, 26   |            est humanitas inclinat in melius, sic animus sapientis, ubi
21 11-13, 84, 5  |       lectione congessimus separare (melius enim distincta servantur),
22 11-13, 85, 7  |          libidinem, sed non insanam. Melius cum illo ageretur qui unum
23 11-13, 85, 19 |           vita nihil habet maius aut melius, beata autem vita divina
24 11-13, 85, 21 |            illum non malle quod illo melius est. Utique enim quo prudentior
25 11-13, 87, 31 |         Posidonius, ut ego existimo, melius, qui ait divitias esse causam
26  14, 89, 23   |           plus aliquid scias, sed ut melius. Vale. ~
27  14, 91, 13   |         fortasse consumpta est ut in melius excitaretur. Saepe maiori
28  15, 94, 74   |            fortuna et mens bona, ita melius in malis sapimus: secunda
29  16, 97, 13   |             potest', aut si hoc modo melius hunc explicari posse iudicas
30  16, 98, 5    |              cogitabas evenerit: 'di melius'. Sic composito nihil accidet.
31  16, 99, 10   |              decessit. " Nondum dico melius agi cum eo qui <cito> vita
32  16, 99, 12   |           Sed quis tibi concedit non melius se habere eum cui cito reverti
33 17-18, 104, 26|               At quanto ego de illis melius existimo! ipsi quoque haec
34 17-18, 108, 22|        difficulter mihi ut inciperem melius cenare persuasit. ~23.
35  19, 115, 12  | ornamentumque laudantur. Nihil illis melius nec dare videntur di immortales
36  20, 118, 9   |             petantur petentium malo. Melius illi qui ita finierunt: '
37  20, 119, 16  |            et cogitemus nullo nomine melius illam meruisse de nobis