Lib. Ep. Par.
1 1, 4, 10 | Sed ut finem epistulae imponam, accipe
2 1, 5, 7 | nostrum inveni cupiditatum finem etiam ad timoris remedia
3 1, 12, 5 | omnis voluptas habet in finem sui differt. Iucundissima
4 2, 13, 16 | Sed iam finem epistulae faciam, si illi
5 2, 15, 11 | Finem constitue quem transire
6 3, 26, 4 | exitus est melior quam in finem suum natura solvente dilabi?
7 3, 29, 10 | quidem me sordide geram in finem aeris alieni et tibi quod
8 4, 30, 1 | noster et eo animo vultuque finem suum spectat quo alienum
9 4, 30, 15 | quam mortem oderis. Itaque finem faciam: tu tamen mortem
10 4, 36, 12 | Denique finem faciam, si hoc unum adiecero,
11 4, 39, 5 | transilit. Ille enim habet suum finem, inania et ex libidine orta
12 5, 45, 2 | transferrem, et nisi mature te finem officii sperarem impetraturum,
13 5, 52, 4 | quamvis enim ad eundem finem uterque pervenerit, tamen
14 6, 58, 31 | fastidire senectutis extrema et finem non opperiri sed manu facere.
15 6, 58, 36 | diem possit: et quomodo finem imponere vitae poterit qui
16 6, 61, 1 | imponere veteribus malis finem. Id ago ut mihi instar totius
17 6, 61, 3 | velimus, et in primis ut finem nostri sine tristitia cogitemus. ~
18 7, 63, 12 | quia ab omnibus dictum est: finem dolendi etiam qui consilio
19 8, 70, 5 | existimat sua referre, faciat finem an accipiat, tardius fiat
20 8, 70, 27 | fati varios esse accessus, finem eundem, nihil autem interesse
21 8, 71, 4 | quibus stamus, ita plerumque finem summi boni ignoramus appositum.
22 8, 71, 14 | addixerit; alioqui fortius finem sui suorumque pateretur,
23 9, 76, 10 | perfecit, laudabilis est et ad finem naturae suae pervenit, homini
24 9, 76, 10 | perfecit laudabilis est et finem naturae suae tetigit. Haec
25 9, 78, 7 | doloris intentio invenit finem; nemo potest valde dolere
26 11-13, 87, 11 | Video non futurum finem in ista materia ullum nisi
27 14, 89, 17 | divisio. Itaque hoc loco finem faciam et ~summa sequar
28 14, 91, 16 | nisi dum sumus: ubi vero ad finem mortalium ventum est, 'discede'
29 15, 93, 8 | attigit non longissimum finem, sed maximum. Ille vero
30 15, 93, 9 | erunt cluserit et se ipsam finem sui fecerit; scimus sidera
31 15, 95, 45 | referat. Proponamus oportet finem summi boni ad quem nitamur,
32 17-18, 101, 12| malis optimum, supplici finem? est tanti habere animam
33 19, 110, 14 | tantum nostrum sed ultra finem hostium advectas; hinc puerorum
34 19, 116, 4 | producitur nec ubi vis accipit finem. Sapienti non sollicite
35 20, 119, 4 | Finem omnium rerum specta, et
36 20, 119, 6 | numquam diviti contigit, finem. An has ideo non putas esse
37 20, 124, 23 | perfecta ratio. Hanc tu ad suum finem hinc evoca, <sine> in quantum
|