Lib. Ep. Par.

 1   2, 13, 5  |         non debeant; aut augemus dolorem aut praecipimus aut fingimus.
 2   3, 24, 5  |     praeceptis contra mortem aut dolorem subornatum, militari tantum
 3   3, 24, 15 |       scisti, nunc exilium, nunc dolorem? in haec natus es; quidquid
 4   4, 30, 11 |         primum sperare se nullum dolorem esse in illo extremo anhelitu;
 5   4, 30, 11 |   brevitate solacii; nullum enim dolorem longum esse qui magnus est.
 6   4, 30, 11 |   cruciatu id fieret, post illum dolorem se dolere non posse. Non
 7   5, 49, 1  |      quiescentem irritant, sicut dolorem lugentium, etiam si mitigatus
 8   6, 58, 35 |       afferam mihi manus propter dolorem: sic mori vinci est. Hunc
 9   6, 58, 35 |       est et ignavus qui propter dolorem moritur, stultus qui doloris
10   7, 63, 2  | argumenta desiderii quaerimus et dolorem non sequimur sed ostendimus;
11   7, 63, 3  |     discedet. Nunc ipse custodis dolorem tuum; sed custodienti quoque
12   7, 63, 12 |         maerendi: malo relinquas dolorem quam ab illo relinquaris;
13   7, 66, 19 |       interesse inter gaudium et dolorem; si quaeratur electio, alterum
14   8, 70, 16 |                               Ut dolorem capitis levares, sanguinem
15   9, 75, 14 |         cedit: mortem contemnit, dolorem reformidat. ~15.
16   9, 78, 7  |       nostri natura disposuit ut dolorem aut tolerabilem aut brevem
17   9, 78, 15 |    cesserit, vincet si se contra dolorem suum intenderit: nunc hoc
18   9, 78, 16 |          debellata fortuna est. 'Dolorem gravem sentio. ' ~17.
19   9, 78, 19 |        ex animo. Vis tu post hoc dolorem deridere? ~20.
20  10, 81, 31 |        labores malint; erunt qui dolorem maximum malum dicant, erunt
21  10, 82, 10 |       nec bona nec mala) morbum, dolorem, paupertatem, exilium, mortem. ~
22  14, 89, 19 |          ubi in corpore alienato dolorem tactus expressit. Dicam
23  14, 92, 24 |      sentiat, brevitatem aevi et dolorem et corporum varias offensiones;
24  16, 98, 8  |           eadem enim infirmitate dolorem non aestimat qua non expectat;
25  16, 98, 17 |     habeat contra mortem, contra dolorem, cum illa accedat, hic premat;
26  16, 98, 18 |     eamus: nec mors illum contra dolorem facit fortiorem nec dolor
27  16, 99, 14 |        iste sed morsus: tu illum dolorem facis. Sine dubio multum
28  16, 99, 26 |    nostra duritiae, quod dicamus dolorem aut admittendum in animum
29  16, 99, 26 |         non sentire amisso amico dolorem an voluptatem in ipso dolore
30  16, 99, 27 |        summovetur an voluptas ad dolorem quoque admittitur? "Admittitur"
31  16, 99, 28 |          voluptatem, unum malum, dolorem: quae potest inter bonum
32  16, 99, 28 |     potissimum eruitur? Et ipsum dolorem scrutamur, an aliquid habeat
33  20, 121, 4 |          et voluptates ituras in dolorem conpescere et votis obstrepere.
34  20, 121, 7 |        quia, si aliter moverint, dolorem sensura sunt. Ita, ut vos
35  20, 121, 8 |    totiens resurgit donec semper dolorem ad id quod natura poscit
36  20, 121, 17|        mihi; ergo mei curam ago. Dolorem refugio. Pro quo? pro me;
37  20, 124, 2 |  delectat; et e contrario nullum dolorem volentes subiremus; nullus