Lib. Ep. Par.

 1   2, 13, 16   |             ad te mandavero. 'Inter cetera mala hoc quoque habet stultitia:
 2   2, 17, 5    |             quod tu differs et post cetera paras; ab hoc incipiendum
 3   5, 45, 9    |          vulnerat, et hoc raro; nam cetera eius tela, quibus genus
 4   5, 47, 21   | exhortatione opus. Hoc habent inter cetera boni mores: placent sibi,
 5   6, 56, 10   |             itaque et ambitionem et cetera mala mentis humanae tunc
 6   6, 58, 4    |        credas, sed eidem Vergilio: ~cetera, qua iusso, mecum manus
 7   6, 58, 12   |             ut ita dicam, generale; cetera genera quidem sunt, sed
 8   7, 66, 1    |             omnia impedimenta et ad cetera contemnenda a contemptu
 9   7, 68, 7    |           aut balineo abstinent: in cetera neglegentes huic a quo saepe
10   8, 71, 4    |        bonum est quod honestum est, cetera falsa et adulterina bona
11   8, 74, 17   |                                     Cetera opinione bona sunt et nomen
12   9, 75, 7    |            experieris? Non enim, ut cetera, memoriae tradidisse satis
13   9, 76, 9    |        perfecta proprium bonum est, cetera illi cum animalibus satisque
14   9, 76, 17   |         ampliorem facit virtus. Nam cetera quae cupiditates nostras
15   9, 76, 30   |            et indolis bonae sentit: cetera levia sunt, mutabilia. Itaque
16   9, 79, 8    |                               Inter cetera hoc habet boni sapientia:
17  10, 81, 28   |      divitiae, honores, potentia et cetera quae opinione nostra cara
18 11-13, 85, 3  |          maerore, ceterum tangi; et cetera in hunc modum sectae suae
19 11-13, 88, 2  |         sublime, forte, magnanimum: cetera pusilla et puerilia sunt.
20  14, 89, 15   |             tribus defuit turbat et cetera. Quid enim prodest inter <
21  14, 90, 34   |             naturamque, quam non ut cetera animalia oculis secutus
22  15, 93, 9    |         praeter terram nihil stare, cetera continua velocitate decurrere;
23  15, 95, 35   |           nefas, tunc deinde facile cetera exiguntur mandanturque iusiurandum
24  15, 95, 43   |     iudicarimus quaeque ex eo sunt; cetera in diem bona sunt. ~44.
25  16, 98, 1    |         extremum usque prosequitur: cetera quorum admiratio est vulgo
26 17-18, 101, 1 |             declivis erat cursus ad cetera; facilius enim crescit dignitas
27 17-18, 106, 12|            uti litteris, sed nos ut cetera in supervacuum diffundimus,
28 17-18, 108, 16|            delicatumque credidimus. Cetera proiecta redierunt, ita
29  19, 113, 16  |                               Inter cetera propter quae mirabile divini
30  19, 114, 21  |        adradunt servata et summissa cetera parte, qui lacernas coloris
31  19, 114, 22  |          est: si ille procubuit, et cetera ruinam sequuntur. ~23.
32  19, 114, 23  |            est animus; hoc incolumi cetera manent in officio, parent,
33  20, 121, 24  |       quoque et brutis, quamquam in cetera torpeant, ad vivendum sollertia
34  20, 123, 13  |         voluptates, forma, ambitio, cetera blanda et adridentia: fugat
35  20, 124, 14  |             alterius cura, hominis. Cetera tantum in sua natura perfecta
36  20, 124, 14  |        autem natura rationalis est: cetera possunt in suo genere esse