Lib. Ep. Par.

 1   1,  4, 11   |                                  Ad supervacua sudatur; illa sunt quae
 2   4, 39, 6    |        Necessaria metitur utilitas: supervacua quo redigis? Voluptatibus
 3   4, 39, 6    |           pervenerunt ut illis quae supervacua fuerant facta sint necessaria.
 4   5, 42, 5    |       essent quae petebat, etiam si supervacua non essent. ~6.
 5   5, 42, 6    |             plus incommodi: quaedam supervacua sunt, quaedam tanti non
 6   5, 45, 4    |         forsitan necessaria nisi et supervacua quaesissent. ~5.
 7   5, 45, 10   |           iudicat quorum magna pars supervacua est; etiam quae non est
 8   5, 45, 10   |             est; etiam quae non est supervacua nihil in se momenti habet
 9   5, 45, 12   |            temporis impendio quaeri supervacua et multos transisse vitam
10   5, 48, 11   |              nunc quae dementia est supervacua discere in tanta temporis
11   5, 49, 5    |           diligentissime fuerit, in supervacua maiorem partem erogare.
12   7, 68, 12   |            moramur; multa enim quae supervacua esse et inimica credituri
13 11-13, 87, 1  |         docuit quam multa haberemus supervacua et quam facile iudicio possemus
14 11-13, 87, 5  |     insanitis, erratis, stupetis ad supervacua, neminem aestimatis suo.
15 11-13, 88, 10 |        tabularios lassat, immo quam supervacua possideat qui infelicissimus
16 11-13, 88, 35 |          possint liberum hospitium, supervacua ex animo tollenda sunt.
17 11-13, 88, 36 |          existimas reprendendum qui supervacua usibus comparat et pretiosarum
18 11-13, 88, 36 |            eum qui occupatus est in supervacua litterarum supellectile?
19 11-13, 88, 37 |           discentes necessaria quia supervacua didicerunt? Quattuor milia
20 11-13, 88, 37 |              misererer si tam multa supervacua legisset. In his libris
21 11-13, 88, 45 |      scientiae eripiunt. Satius est supervacua scire quam nihil. Illi non
22  14, 89, 5    |             humana et horum causas. Supervacua mihi haec videtur adiectio,
23  14, 90, 19   |        ingenio adiuvat vitia. Primo supervacua coepit concupiscere, inde
24  15, 94, 23   |             Tolle' inquit 'errores: supervacua praecepta sunt. ' Falsum
25  15, 94, 46   |              ergo admonitio non est supervacua. M. Agrippa, vir ingentis
26  15, 94, 48   |       decretis et ex habitu; itaque supervacua est ad implendam virtutem,
27  15, 94, 49   |             ergo modo et consolatio supervacua est (nam haec quoque ex
28  15, 95, 60   |   praeceptis vitam satis explicari, supervacua esse decreta sapientiae [
29 17-18, 102, 27|              aequo animo membra iam supervacua dimitte et istuc corpus
30  19, 110, 11  |   Necessaria tibi ubique occurrent: supervacua et semper et toto animo
31  19, 110, 12  | supellectilem; quae est enim virtus supervacua contemnere? Tunc te admirare
32  19, 117, 16  |        pretiosissimum, quo detracto supervacua fit. Si tormenta mala sunt,
33  20, 119, 4   |             omnium rerum specta, et supervacua dimittes. Fames me appellat:
34  20, 119, 15  |       fastidium excussit. Recipiunt supervacua dilectum: 'hoc parum decens,
35  20, 123, 6   |                          Multa quam supervacua essent non intelleximus