Lib. Ep. Par.
1 2, 15, 10 | vis gratus esse adversus deos et adversus vitam tuam,
2 4, 31, 2 | precantur. Et si esse vis felix, deos ora ne quid tibi ex his
3 4, 31, 5 | viro turpe est etiam nunc deos fatigare. Quid votis opus
4 4, 41, 4 | homines videntem, exaequo deos, non subibit te veneratio
5 6, 59, 18 | agunt: illud gaudium quod deos deorumque aemulos sequitur
6 6, 60, 2 | Quousque poscemus aliquid deos? [quasi] ita nondum ipsi
7 8, 73, 11 | aestimamus hoc otium quod inter deos agitur, quod deos facit? ~
8 8, 73, 11 | inter deos agitur, quod deos facit? ~12.
9 8, 73, 16 | Miraris hominem ad deos ire? Deus ad homines venit,
10 9, 75, 17 | nec mortem horrebimus nec deos; sciemus mortem malum non
11 9, 75, 17 | sciemus mortem malum non esse, deos malo non esse. Tam inbecillum
12 9, 75, 18 | Non homines timere, non deos; nec turpia velle nec nimia;
13 9, 76, 9 | hac antecedit animalia, deos sequitur. Ratio ergo perfecta
14 9, 76, 23 | est summae pietatis erga deos esse. Itaque quidquid illi
15 14, 90, 3 | humana diligere, et penes deos imperium esse, inter homines
16 14, 90, 34 | nec nosse tantum sed sequi deos docuit et accidentia non
17 14, 90, 35 | patriam posuit, extra mundum deos, quae virtutem donavit voluptati,
18 14, 92, 30 | in corpore praesens, hic deos aequat, illo tendit originis
19 15, 93, 1 | adversus homines, adversus deos neminem. Obiurgamus cotidie
20 15, 93, 10 | exeo, quod patere mihi ad deos meos iter iudico. Merui
21 15, 95, 50 | Primus est deorum cultus deos credere; deinde reddere
22 15, 95, 50 | specie boni puniunt. Vis deos propitiare? bonus esto.
23 15, 95, 54 | Post deos hominesque dispiciamus quomodo
24 17-18, 101, 13| Quid huic optes nisi deos faciles? quid sibi vult
25 17-18, 102, 29| nihil humile, nihil crudele. Deos rerum omnium esse testes
26 17-18, 104, 28| corruptela, quam immittere in deos, in patres, in rem publicam
27 17-18, 107, 12| existimat et emendare mavult deos quam se. Vale. ~
28 19, 110, 1 | bonam, hoc est propitios deos omnis, quos habet placatos
29 19, 110, 1 | quos Ovidius ait 'de plebe deos'. Ita tamen hoc seponas
30 19, 110, 2 | dignum optes ut infestos deos habeat: habet, inquam, etiam
31 19, 117, 6 | omnibus videri; tamquam deos esse inter alia hoc colligimus,
32 19, 117, 6 | proiecta ut non aliquos deos credat. Cum de animarum
33 19, 117, 22 | mori? sive non vis, quid deos rogas quod tibi nascenti
34 19, 117, 24 | non vult mori qui optat. Deos vitam et salutem roga: si
35 20, 123, 16 | Quid enim interest utrum deos neges an infames? ' ~17.
|