Lib. Ep. Par.

 1   1,  5, 5   |      temperetur vita inter bonos mores et publicos; suspiciant
 2   1,  7, 1   |     imbecillitatem meam: numquam mores quos extuli refero; aliquid
 3   1, 11, 10  |           inquam, aliquo ad quem mores nostri se ipsi exigant:
 4   2, 14, 14  |     conturbabit sapiens publicos mores nec populum in se vitae
 5   2, 17, 4   |      recuses contubernalem cuius mores sanus dives imitatur? ~5.
 6   3, 29, 9   |   quousque sis evasurus, compone mores tuos, attolle animum, adversus
 7   4, 36, 6   |                               In mores fortuna ius non habet. Hos
 8   4, 39, 6   |     locus ubi quae fuerant vitia mores sunt. Vale. ~
 9   5, 43, 4   |                 Rem dicam ex qua mores aestimes nostros: vix quemquam
10   5, 47, 15  |        moribus: sibi quisque dat mores, ministeria casus assignat.
11   5, 47, 21  |         habent inter cetera boni mores: placent sibi, permanent.
12   7, 68, 4   |      effractarius praeterit. Hos mores habet populus, hos imperitissimus
13   8, 71, 7   |        philosophiam revocavit ad mores et hanc summam dixit esse
14  10, 83, 25  |          perdidit et in externos mores ac vitia non Romana traiecit
15 11-13, 86, 5 |    voluptas subiit contemplantem mores Scipionis ac nostros: in
16 11-13, 86, 12|        nam, ut aiunt qui priscos mores urbis tradiderunt, brachia
17 11-13, 88, 30|     Numquid liberalia studia hos mores praecipiunt? non magis quam
18  14, 89, 18  |      dummodo quidquid legeris ad mores statim referas. Illos conpesce,
19  14, 89, 23  |          scribis legas, omnia ad mores et ad sedandam rabiem adfectuum
20  14, 90, 37  |         formare et dare gentibus mores, aliud probaverit quam quod
21  15, 94, 37  |       quoque proficiunt ad bonos mores, utique si non tantum imperant
22  16, 100, 2  |           ut vis, esse credamus: mores ille, non verba composuit
23 17-18, 102, 4|        illam partem rectam et ad mores pertinentem tractavi, numquid
24 17-18, 102, 5|                    Haec omnia ad mores spectant; itaque suo loco
25 17-18, 104, 8|        ad rem pertinet quos illa mores habeat? tuos adferes. ~9.
26 17-18, 108, 6|        legem vitae accipiant qua mores suos exigant, sed ut oblectamento
27  19, 114, 2  |      aliquando imitatur publicos mores, si disciplina civitatis
28  19, 114, 7  |          omnium posita ostendunt mores quoque non minus novos et
29  19, 114, 11 | orationem corruptam placere, ibi mores quoque a recto descivisse
30  19, 115, 11 |           consecrant. Denique eo mores redacti sunt ut paupertas
31  20, 121, 1  |          exclamabis 'hoc quid ad mores? 'Sed exclama, dum tibi
32  20, 121, 1  |          non quidquid morale est mores bonos facit. ~2.
33  20, 121, 2  |      omnia meliorem eum faciunt. Mores alia aliter attingunt: quaedam
34  20, 121, 3  |        ceteris, longe me iudicas mores reliquisse? falsum est.