Lib. Ep. Par.

 1   1,  9, 2  |     exprimere 'apátheian uno verbo cito voluerimus et impatientiam
 2   1,  9, 5  |           sua potestate habet quam cito reparet. Quomodo si perdiderit
 3   1,  9, 6  |             Quaeris quomodo amicum cito facturus sit? Dicam, si
 4   1, 11, 5  |      quidam incitati et mobilis et cito in os prodeuntis. ~6.
 5   1, 11, 9  |          sic aliquem vereri potest cito erit verendus. ~10.
 6   2, 13, 8  |      conficit. Ita est, mi Lucili: cito accedimus opinioni; non
 7   2, 13, 10 |        dolori suo occurrere? satis cito dolebis cum venerit: interim
 8   2, 15, 5  |                   Quidquid facies, cito redi a corpore ad animum;
 9   2, 16, 2  |            volo: non est quod tibi cito et facile credas. Excute
10   2, 21, 6  |         ipsi steterunt: post ipsos cito memoria defecit. Ingeniorum
11   3, 24, 1  |          est mala accersere, satis cito patienda cum venerint praesumere,
12   3, 29, 3  |      desperavit recedat, non tamen cito relinquat et in ipsa desperatione
13   3, 29, 4  |        nunc servari potest, sed si cito illi manus porrigitur. Est
14   5, 42, 1  |          esse? Atqui vir bonus tam cito nec fieri potest nec intellegi.
15   5, 51, 10 |        palustrique pascuo saginata cito subteruntur. Et fortior
16   6, 58, 33 |    periculum sit male vivendi quam cito moriendi, stultus est qui
17   6, 59, 11 |            praecipue inpedit, quod cito nobis placemus; si invenimus
18   7, 63, 16 |            ergo, Lucili carissime, cito nos eo perventuros quo illum
19   7, 69, 4  |                                    Cito rebellat affectus. Quocumque
20   8, 70, 3  |         magis queri debet quam qui cito navigavit. Alium enim, ut
21   8, 71, 32 |                                    Cito hoc potest tradi et paucissimis
22   8, 74, 18 |       fugacissimis bonis credidit, cito deseritur, et, ut deseratur,
23   9, 77, 5  |     noveras, adulescens quietus et cito senex, morbo et non insanabili
24   9, 78, 8  |           arto vitia concepit. Sed cito hae partes obstupescunt
25  10, 81, 2  |           non fugat a foro coctor. Cito inerti otio vita torpebit,
26  10, 83, 4  |   exercitatio cotidiana proficiat. Cito magnum intervallum fit inter
27 11-13, 87, 6|      nummis paratam; familiam nemo cito speciosiorem producet, sed
28  15, 93, 2  |           quid autem interest quam cito exeas unde utique exeundum
29  15, 94, 13 |          ad falsa proclivis est et cito specie quo non oportet trahente
30  16, 99, 5  |            modo successerit nobis, cito in praeterita transiturum
31  16, 99, 10 |        dico melius agi cum eo qui <cito> vita defungitur: ad eum
32  16, 99, 12 |           melius se habere eum cui cito reverti licet, cui ante
33  16, 99, 26 | admittendum in animum non esse aut cito expellendum. Utrum tandem
34  19, 112, 3 |      Stomachum illi fecit luxuria: cito cum illa redibit in gratiam. ~