Lib. Ep. Par.
1 1, 11, 3 | Inter haec esse et ruborem scio, qui gravissimis quoque
2 2, 13, 1 | Multum tibi esse animi scio; nam etiam antequam instrueres
3 2, 13, 5 | gravissimum esse contendes; scio alios inter flagella ridere,
4 2, 16, 1 | Liquere hoc tibi, Lucili, scio, neminem posse beate vivere,
5 2, 16, 2 | Quae scribis unde veniant scio; non sunt ficta nec colorata.
6 3, 24, 16 | Quod facere te moneo scio certe fecisse: nunc admoneo
7 3, 25, 3 | vitia reditura, quae nunc scio cessare, non deesse. Impendam
8 3, 29, 2 | sim quem admoneo: illud scio, alicui me profuturum, si
9 3, 29, 10 | populo placere; nam quae ego scio non probat populus, quae
10 4, 30, 4 | Haec ego scio et saepe dicta et saepe
11 5, 45, 3 | meam peteres. Indulgentiae scio istud esse, non iudici;
12 6, 54, 4 | non esse. Id quale sit iam scio: hoc erit post me quo dante
13 6, 59, 2 | Scio, inquam, et voluptatem,
14 7, 63, 1 | exigere; et esse melius scio. Sed cui ista firmitas animi
15 7, 63, 12 | Scio pertritum iam hoc esse quod
16 7, 66, 18 | Scio quid mihi responderi hoc
17 7, 66, 50 | Eadem ratione fit, scio, ut aliquis felicitatem
18 7, 67, 3 | dignum. Neminem certe adhuc scio eo nomine votum solvisse
19 9, 76, 29 | contemplor; hoc esse honestum scio; itaque quocumque ducit
20 9, 79, 1 | terribile navigantibus optime scio: Charybdis an respondeat
21 10, 83, 6 | desisse; aliquando dormisse me scio, aliquando suspicor. ~7.
22 11-13, 88, 17| nescio: quid fieri possit scio. Ex hoc nihil deprecabor,
23 11-13, 88, 17| fallit. Nam quemadmodum scio omnia accidere posse, sic
24 11-13, 88, 17| omnia accidere posse, sic scio et non utique casura; itaque
25 14, 91, 12 | vias longum est. Hoc unum scio: omnia mortalium opera mortalitate
26 15, 95, 1 | consummandam sapientiam. Scio te in bonam partem accepturum
27 16, 100, 4 | abstulit quam qui meruit; et scio hunc tutiorem esse, scio
28 16, 100, 4 | scio hunc tutiorem esse, scio audacius sibi de futuro
29 19, 117, 28 | veniet. Ver secuturum est: scio nunc hiemem esse. Aestas
30 19, 117, 28 | esse. Aestas secutura est: scio aestatem non esse. Maximum
31 19, 117, 33 | sapere quid intersit nescio: scio mea non interesse sciam
32 20, 118, 1 | difficilis: bene credi tibi scio. Itaque in anticessum dabo
33 20, 118, 4 | non facio mei tibi copiam. Scio apud te Catones repelli,
|