Lib. Ep. Par.

 1   1,  9, 22  |          Quid ergo? ' inquis 'si beatum se dixerit ille turpiter
 2   3, 27, 5   |   ingenium; numquam vidi hominem beatum indecentius. Huic memoria
 3   4, 31, 10  |         Ne forma quidem et vires beatum te facere possunt: nihil
 4   5, 45, 9   |          diducere, hoc nos doce, beatum non eum esse quem vulgus
 5   7, 66, 47  |      esse nihilominus sibi illum beatum diem. Beatum autem diem
 6   7, 66, 47  |          sibi illum beatum diem. Beatum autem diem agere nisi qui
 7   7, 68, 9   |   discesseris, dicas: 'ego istum beatum hominem putabam et eruditum,
 8   8, 71, 17  |           negant enim illum esse beatum, sed tamen negant miserum. ~
 9   8, 71, 18  |                Academici veteres beatum quidem esse etiam inter
10   8, 74, 5   |      opinioni credidit. Non enim beatum est nisi quod intrepidum;
11   8, 74, 29  | iustitiae. Ergo aeque beata est; beatum enim illud uno loco positum
12   9, 76, 16  |     hominem, sola ratio perfecte beatum facit; hoc autem unum bonum
13   9, 76, 33  |         os an per iugulum exeat, beatum voca; si cum illi denuntiata
14   9, 79, 9   |        illud de quo agitur, quod beatum facit, aequalest in omnibus. ~
15 11-13, 85, 17|     contrario non remittetur, si beatum sola virtus facit, unum
16 11-13, 85, 18|  Xenocrates et Speusippus putant beatum vel sola virtute fieri posse,
17 11-13, 85, 18|    iudicat, cum virtutem habeat, beatum esse, sed ipsam virtutem
18 11-13, 85, 18|       esse ad beatam vitam, quia beatum efficiat voluptas quae ex
19 11-13, 85, 19|       absurdum est, quod dicitur beatum quidem futurum vel sola
20 11-13, 85, 19|       non futurum autem perfecte beatum; quod quemadmodum fieri
21 11-13, 85, 20|          Quod si aliquem 'magis' beatum induxeris, induces et 'multo
22 11-13, 85, 23|          si tam illum multi anni beatum fecerunt quam hunc pauci.
23 11-13, 85, 23|        pauci. Ille quem tu minus beatum vocas non est beatus: non
24  14, 90, 27  |    ornantia serviunt: ceterum ad beatum statum tendit, illo ducit,
25  14, 92, 15  |         esse miserum, esse etiam beatum: quod levius est negas,
26  14, 92, 15  |          restat quam a misero ad beatum. An quae res tantum valet
27  14, 92, 19  |        usum nec miserum esse nec beatum. Hic quoque fallitur; exaequat
28  14, 92, 20  |    corporis miserum non faciunt, beatum esse patiuntur; nam quibus
29  14, 92, 22  |          hominem nec miserum nec beatum. Huic adicio caecitatem:
30  14, 92, 23  |      decidere, non potest in non beatum. Quare enim qui labi coepit
31  14, 92, 26  |          nec miserum futurum nec beatum. Atqui hoc quoque incredibile
32  14, 92, 26  |          suo deiecta virtus. Aut beatum praestare debet aut, si
33  20, 124, 24 |                             Tunc beatum esse te iudica cum tibi