Lib. Ep. Par.

 1   1,  1, 3    |       transcurrit. Omnia, Lucili, aliena sunt, tempus tantum nostrum
 2   1,  2, 5    |    nanctus sum - soleo enim et in aliena castra transire, non tamquam
 3   1,  4, 11   |       subtentorio cogunt, quae in aliena litora impingunt: ad manum
 4   1,  9, 16   |     coniectus vel in aliqua gente aliena destitutus vel in navigatione
 5   2, 14, 4    |       magis concutit quam quod ex aliena potentia impendet; magno
 6   2, 14, 17   |     benigni simus, propositum est aliena laudare: Epicuri est aut
 7   3, 23, 1    |           qui felicitatem suam in aliena potestate non posuit; sollicitus
 8   4, 33, 8    |           semper interpretes, sub aliena umbra latentes, nihil existimo
 9   4, 41, 6    |           stultius quam in homine aliena laudare? quid eo dementius
10   5, 45, 13   |        nunc vero cunctantes quasi aliena transcurrit et ultimo die
11   5, 52, 3    | protulerunt: quosdam indigere ope aliena, non ituros si nemo praecesserit,
12   7, 66, 35   |           est bonorum ac malorum; aliena et externa pro vilibus habet,
13   8, 74, 5    |                Omnium animos mala aliena ac repentina sollicitant.
14  10, 81, 22   |          ingrati esse vitemus non aliena causa sed nostra. Minimum
15  10, 83, 17   |      quando hortata est hilaritas aliena causa producta longius,
16 11-13, 84, 1  |           litterarum amor faciat, aliena opera exerceor. Studio quare
17 11-13, 84, 6  |         patiamur integra esse, ne aliena sint. ~7.
18 11-13, 87, 3  |        numquam maior est quam ubi aliena seposuit et fecit sibi pacem
19 11-13, 87, 30 |        nocet cuique stultitia aut aliena nequitia, sic quemadmodum
20 11-13, 88, 39 |           Aristarchi notas quibus aliena carmina conpunxit recognoscam,
21  14, 90, 38   |         suum vertere, omnia fecit aliena et in angustum se ex immenso
22  14, 92, 2    |    fortuna aut quis se prudens ob aliena miratur? ~3.
23  14, 92, 30   |        spatium suum extendat, non aliena via ad summa nititur. ~31.
24  15, 94, 51   |        digiti illorum tenentur et aliena manu per litterarum simulacra
25  15, 94, 62   |        infelicem Alexandrum furor aliena vastandi et ad ignota mittebat.
26  15, 94, 67   |        quod credas quemquam fieri aliena infelicitate felicem. ~68.
27  16, 98, 4    |     volueris (liberius enim inter aliena iudicium est) sive te ipsum
28 17-18, 101, 6 |    quoniam numquam cogitatur nisi aliena, subinde nobis ingeruntur
29 17-18, 104, 4 |                Ingentis animi est aliena causa ad vitam reverti,
30 17-18, 108, 18|         alimenta varia et nostris aliena corporibus. ~19.
31 17-18, 108, 38|           turba audiente iactant, aliena sunt: dixit illa Platon,
32  20, 118, 2   |          Sua satius est mala quam aliena tractare, se excutere et
33  20, 124, 23  |      vinci te necesse est, dum in aliena niteris, ad bonum reverti