Lib. Ep. Par.

 1   1, 12, 5    |         stantem iudico habere suas voluptates; aut hoc ipsum succedit
 2   3, 23, 2    |           me detrahere tibi multas voluptates qui fortuita summoveo, qui
 3   3, 23, 3    |          paupertati domum aperire, voluptates tenere sub freno, meditari
 4   3, 24, 16   |         denuntiabitur dolor: ipsae voluptates in tormenta vertuntur, epulae
 5   3, 27, 2    |            te vitia. Dimitte istas voluptates turbidas, magno luendas:
 6   4, 39, 5    | contumeliosus fuit quam in quosdam voluptates suae sunt? quorum impotentiae
 7   5, 51, 6    |         debellandae sunt in primis voluptates, quae, ut vides, saeva quoque
 8   5, 51, 13   |            illis reveliendum erat. Voluptates praecipue exturba et invisissimas
 9   6, 56, 10   |          atque in media parsimonia voluptates non damnatas sed relictas
10   6, 58, 28   |          huic corpusculo moram, si voluptates, quibus pars maior perit,
11   6, 59, 14   |        boni summam; sed si appetis voluptates et undique et cmnes, scito
12   6, 59, 17   |           inter vitia defecit, cum voluptates angusto corpori ultra quam
13   7, 66, 44   |        dico: hoc bonum inter meras voluptates, hoc est inter tristia et
14   7, 69, 4    |           luxuria multas ac varias voluptates, ambitio purpuram et plausum
15   9, 77, 16   |       habes propter quod expectes? voluptates ipsas quae te morantur ac
16   9, 78, 22   |        excipitur. Illas vero animi voluptates, quae maiores certioresque
17  10, 81, 31   |                          Erunt qui voluptates laudent, erunt qui labores
18  10, 83, 27   |   facillimum est, proba istas quae voluptates vocantur, ubi transcenderunt
19 11-13, 84, 11 |      relinque corporis atque animi voluptates, molliunt et enervant; relinque
20 11-13, 87, 29 |           per divitias nos aut per voluptates in mala incidere; aut si
21 11-13, 88, 5  |        virtutem solam probantem et voluptates refugientem et ab honesto
22  14, 90, 34   |        damnavit mixtas paenitentia voluptates et bona semper placitura
23 17-18, 104, 13|       prodesse cuiquam potuit? Non voluptates illa temperavit, non cupiditates
24 17-18, 104, 34|            primis autem respuendae voluptates: enervant et effeminant
25 17-18, 108, 14|       pauperi libuit. Cum coeperat voluptates nostras traducere, laudare
26 17-18, 109, 4 |            tristitiae adsentiendo, voluptates laudando; et tunc maxime
27  19, 116, 1   |           ut certiore consilio, ut voluptates ipsas magis sentias: quidni
28  19, 116, 4   |           est, et lacrimas suas et voluptates ubi volet sistet: nobis,
29  20, 121, 4   |         efferatissimos inhibere et voluptates ituras in dolorem conpescere
30  20, 123, 10  |        sapere et aetati non semper voluptates recepturae interim, dum
31  20, 123, 13  |            Invitant [ut] divitiae, voluptates, forma, ambitio, cetera
32  20, 123, 14  |         Lucili, consentire est. In voluptates descenditur, in asperaet