Lib. Ep. Par.

 1   1,  4, 3    |   metus afferunt. Nullum malum magnum quod extremum est. Mors
 2   1,  7, 11   |   multis, sed tibi; satis enim magnum alter alteri theatrum sumus'. ~
 3   1,  8, 5    |      mirabile, cui magno nihil magnum est. '~6.
 4   2, 13, 14   |      vitam honestabit'. Cicuta magnum Socratem fecit. Catoni gladium
 5   2, 19, 9    |      Ingeniosus ille vir fuit, magnum exemplum Romanae eloquentiae
 6   3, 24, 2    |    intelleges profecto aut non magnum aut non longum esse quod
 7   3, 28, 3    |     non sui: ~bacchatur vates, magnum si pectore possit~excussisse
 8   5, 43, 2    |   Quidquid inter vicina eminet magnum est illic ubi eminet; nam
 9   5, 43, 2    |  gubernaculum quod alteri navi magnum alteri exiguum est. ~3.
10   6, 59, 2    |        sic loquimur ut dicamus magnum gaudium nos ex illius consulatu
11   7, 66, 2    |        honestamento eget: ipsa magnum sui decus est et corpus
12   7, 68, 8    |    nolo laudes, nolo dicas, 'o magnum virum! contempsit omnia
13   8, 72, 3    |        cui nullum tempus satis magnum est, etiam si a pueritia
14   8, 74, 12   |       absentia; nihil non illi magnum est quod satis. Ab hoc discede
15   9, 76, 28   |     Interdum ex re pulcherrima magnum gaudium etiam exiguo tempore
16   9, 77, 6    |        vivunt, omnia animalia: magnum est honeste mori, prudenter,
17   9, 79, 16   |        sed post se et Epicurum magnum paratumque nomen habituros
18   9, 80, 2    |                                Magnum tamen verbum dixi, qui mihi
19  10, 81, 14   |       est, quod sequitur ex eo magnum. Quantum autem existimas
20  10, 83, 4    |      cotidiana proficiat. Cito magnum intervallum fit inter duos
21  10, 83, 25   |                   M. Antonium, magnum virum et ingeni nobilis,
22 11-13, 87, 18 |       sapiens magnus est? quia magnum animum habet. Verum est
23 11-13, 88, 27 |        quales imagines reddat. Magnum esse solem philosophus probabit,
24  14, 91, 9    | inciderit sciamus non esse tam magnum quam rumore iactetur. ~10.
25  15, 93, 10   |       ex homine restare: aeque magnum animum habeo, etiam si nusquam
26  15, 94, 7    |      morte, quam pati lex est, magnum esse solacium quod ad neminem
27  15, 94, 61   |      graves instent et ad mare magnum perfusi caede gentium veniant,
28  16, 99, 1    |      dignior. Adflicto enim et magnum vulnus male ferenti paulisper
29 17-18, 101, 14|  tormenta tracturam? Nega nunc magnum beneficium esse naturae
30 17-18, 107, 7 |      possumus: illud possumus, magnum sumere animum et viro bono
31  20, 118, 15  |       exiguum mellis pondus et magnum sapore non differt. ' Diversa
32  20, 118, 17  |       factum est quam fuit cum magnum videretur sed finitum. Eodem