Lib. Ep. Par.

 1   1,  1, 2    |      aestimet, qui intellegat se cotidie mori? In hoc enim fallimur,
 2   1,  2, 4    |         ad priores redi. Aliquid cotidie adversus paupertatem, aliquid
 3   1,  4, 5    |                              Hoc cotidie meditare, ut possis aequo
 4   1,  5, 1    |        unum agis, ut te meliorem cotidie facias, et probo et gaudeo,
 5   1, 12, 9    | exspectat; quisquis dixit 'vixi' cotidie ad lucrum surgit. ~10.
 6   2, 13, 16   |        foeda sit hominum levitas cotidie nova vitae fundamenta ponentium,
 7   2, 20, 6    |     nolle decretum est; variatur cotidie iudicium et in contrarium
 8   3, 24, 18   |         viscera et renasci posse cotidie et carpi: nemo tam puer
 9   3, 24, 20   |                                  Cotidie morimur; cotidie enim demitur
10   3, 24, 20   |                 Cotidie morimur; cotidie enim demitur aliqua pars
11   3, 27, 8    |        haberet emptorem: at mala cotidie emitur. ~9.
12   3, 28, 7    |      tumultuosam probantes vitam cotidie cum difficultatibus rerum
13   4, 36, 1    |  utiliter suum negotium gesserit cotidie illis ostentet. Hi quibus
14   5, 50, 1    |         quam ut meliorem te ipse cotidie facias, ut aliquid ex erroribus
15   6, 55, 11   |   numquam abest; quemcumque vult cotidie videt. Itaque mecum stude,
16   6, 58, 5    |        cum apud hunc quoque, qui cotidie excutitur, aliqua nobis
17   6, 58, 22   |        timere ne semel fiat quod cotidie fit! ~23.
18   9, 75, 15   |      nefas sine exemplo, quantum cotidie nequitia proficiat, quantum
19   9, 76, 1    |          si quicquam ex iis quae cotidie facio ignoraveris. Vide
20   9, 79, 2    |         nec montem qui devoretur cotidie minui, nec manere eundem,
21 11-13, 86, 12 | lavabatur. ' Immo, si scias, non cotidie lavabatur; nam, ut aiunt
22 11-13, 86, 12 |    tradiderunt, brachia et crura cotidie abluebant, quae scilicet
23 11-13, 87, 3  |          si non habeo, pro pane. Cotidie mihi annum novum faciunt,
24 11-13, 88, 7  |            tempestates nos animi cotidie iactant et nequitia in omnia
25  14, 90, 19   |    natura luxuria descivit, quae cotidie se ipsa incitat et tot saeculis
26  15, 93, 1    |         deos neminem. Obiurgamus cotidie fatum: 'quare ille in medio
27 17-18, 101, 7 |    ventum sit. Nihil differamus; cotidie cum vita paria faciamus. ~
28 17-18, 101, 8 |   aliquid ex illa differtur. Qui cotidie vitae suae summam manum
29 17-18, 101, 10|         se aptavit, cui vita sua cotidie fuit tota, securus est:
30 17-18, 108, 4 |         Qui ad philosophum venit cotidie aliquid secum boni ferat:
31  20, 120, 17  |     morituris, immo morientibus; cotidie enim propius ab ultimo stamus,
32  20, 120, 21  |          ut omnes sint. Nemo non cotidie et consilium mutat et votum: