Lib. Ep. Par.
1 1, 3, 5 | quae motum omnem molestiam iudicat, sed dissolutio et languor. ~
2 1, 9, 20 | est qui se non beatissimum iudicat, licet imperet mundo'. ~
3 2, 14, 16 | sunt, de eventu fortuna iudicat, cui de me sententiam non
4 2, 19, 11 | beneficia sua efficacia iudicat ad conciliandos animos,
5 5, 45, 10 | acutus es, redige. Necessaria iudicat quorum magna pars supervacua
6 5, 48, 3 | homines hominibus miscet et iudicat aliquod esse commune ius
7 6, 59, 6 | vetat et poetis illas solis iudicat esse concessas, neminem
8 7, 66, 17 | si complorat, si malum iudicat, perturbationem recepit
9 7, 66, 30 | Quisquis haec imparia iudicat ab ipsis virtutibus avertit
10 7, 66, 35 | bonis ac malis sensus non iudicat; quid utile sit, quid inutile,
11 7, 66, 35 | accessiones minimas ac levissimas iudicat; omne enim illi bonum in
12 8, 71, 20 | Haec de omnibus rebus iudicat, dehac nulla. Si rectior
13 8, 73, 5 | quemadmodum Neptuno plus debere se iudicat ex iis qui eadem tranquillitate
14 8, 73, 7 | sapiens nihil magis suum iudicat quam cuius illi cum humano
15 8, 74, 1 | honestum est? Nam qui alia bona iudicat in fortunae venit potestatem,
16 8, 74, 10 | primum male de providentia iudicat, quia multa incommoda iustis
17 10, 82, 17 | accedat ad id quod malum iudicat: pigre veniet et cunctanter.
18 11-13, 85, 18 | honestum est. Epicurus quoque iudicat, cum virtutem habeat, beatum
19 11-13, 85, 25 | tantum turpitudinem malum iudicat, debebit secure pericula
20 11-13, 87, 17 | quolibet incurrentibus bonum iudicat. Medicina et gubernatio
21 14, 90, 5 | fuisse regnum Posidonius iudicat. Hi continebant manus et
22 14, 90, 11 | excogitata a sapientibus viris iudicat; isto enim modo dicat licet
23 14, 92, 34 | distrahant, non magis ad se iudicat pertinere quam secundas
24 15, 94, 4 | Cleanthes utilem quidem iudicat et hanc partem, sed inbecillam
25 15, 95, 65 | exhortationem necessariam iudicat; his adicit causarum inquisitionem,
26 17-18, 102, 11| contenta: nos bonus bonos iudicat. ~12.
27 17-18, 102, 16| Laudat qui laudandum esse iudicat. Cum tragicus ille apud
28 17-18, 102, 30| quoque qui animum tamdiu iudicat manere quamdiu retinetur
29 20, 120, 15 | quibus versatur humilia iudicat et angusta, si exire non
30 20, 120, 18 | horum quae circa sunt suum iudicat, sed ut commodatis utitur,
31 20, 124, 5 | quem de summo, bono malo, iudicat tactus. ~6.
|