Lib. Ep. Par.

 1   1, 11, 2    |         nec disciplina nec usus umquam excutit, sed natura vim
 2   2, 15, 2    |       tori creverint, nec vires umquam opimi bovis nec pondus aequabis.
 3   2, 18, 6    |         inopiam accesserunt, ne umquam expavescerent quod saepe
 4   2, 21, 5    |    carmina possunt, ~nulla dies umquam memori vos eximet aevo, ~
 5   3, 23, 2    | existimo? immo contra nolo tibi umquam deesse laetitiam. Volo illam
 6   3, 27, 3    |         quae infra feruntur nec umquam diem vincunt. ' ~4.
 7   5, 45, 6    |         distinguis, quibus nemo umquam nisi dum disputat captus
 8   5, 51, 12   |            Habitaturum tu putas umquam fuisse illic M. Catonem,
 9   5, 52, 8    |    docent quid vitandum sit nec umquam in eo quod fugiendum dixerunt
10   6, 56, 2    |         subinde exprimentem nec umquam tacentem nisi dum vellit
11   6, 61, 3    |               Da operam ne quid umquam invitus facias: quidquid
12   7, 63, 15   |     hodie fieri potest quidquid umquam potest. ~16.
13   7, 67, 7    |                      Quis tamen umquam hoc sibi optavit? ' Quaedam
14   8, 74, 19   |    praecipitat atque urget, nec umquam immodica durarunt nisi illa
15   9, 77, 17   |          extingueres: quid enim umquam fecisti luce dignum? Confitere
16   9, 78, 14   |      puto et illa verba: 'nulli umquam fuit peius. Quos cruciatus,
17 11-13, 85, 18 |     distinctio: idem enim negat umquam virtutem esse sine voluptate.
18 11-13, 88, 29 |         sanum modum redigit nec umquam ad illas propter ipsas venit;
19  14, 91, 1    |  relinquat. Terrarum quoque vix umquam tam gravis et perniciosus
20  14, 92, 3    |    benigna, intenta rationi nec umquam ab illa recedens, amabilis
21  14, 92, 13   | velamentum eius est. Quis autem umquam vestimenta aestimavit arcula?
22  16, 96, 2    |      necesse est, sequor. Nihil umquam mihi incidet quod tristis
23  16, 99, 20   |          nec cessant nec fluunt umquam tam turpiter quam finguntur:
24 17-18, 101, 13|    vitae mendicatio? Huic putes umquam recitasse Vergilium: ~usque
25 17-18, 104, 26|        sed nolunt. Denique quem umquam ista destituere temptantem?
26  19, 113, 28  |  sententiam volo: 'non est quod umquam fortunae armis putes esse
27  20, 121, 20  |    metuunt alia quam debent nec umquam obliviscuntur huius tutelae
28  20, 122, 3   |          Cato ait, nec orientem umquam solem viderunt nec occidentem.
29  20, 122, 4   |   caligat, invidet caecis. Quis umquam oculos tenebrarum causa
30  20, 124, 17  | praeteriti rara memoria est nec umquam revocatur nisi praesentium