Lib. Ep. Par.

 1   2, 13, 11  |       intervenient quibus vicinum periculum vel prope admotum aut subsistat
 2   2, 14, 15  |          mari credis? Quanto huic periculum paratius foret multa agenti
 3   3, 22, 10  |          nunc vero trepidamus cum periculum accessit, non animus nobis,
 4   3, 29, 4   |      manus porrigitur. Est quidem periculum ne porrigentem trahat; magna
 5   3, 29, 4   |     pravum. Nihilominus adibo hoc periculum et audebo illi mala sua
 6   5, 44, 2   |         quoque quos ad laborem et periculum recipiant fastidiose legunt:
 7   5, 47, 4   |        domino porrigere cervicem, periculum imminens in caput suum avertere;
 8   5, 48, 6   |           mihi ex ista inscientia periculum imminet? quod incommodum?
 9   5, 49, 9   |         nunc obsideor. Tunc tamen periculum mihi obsesso externum immineret,
10   6, 53, 3   |        autem vexabar quam ut mihi periculum succurreret; nausia enim
11   6, 58, 33  |          non possis; et cum maius periculum sit male vivendi quam cito
12   6, 59, 6   |           non temerarias ita quae periculum sui fecerint; invenio imagines,
13   8, 70, 6   |         est effugere male vivendi periculum. Itaque effeminatissimam
14   8, 72, 11  |     fluctus suus, sequatur ingens periculum ad deteriora redeundi, non
15   8, 74, 13  |             Perit fortitudo, quae periculum facere debet sui; perit
16   8, 74, 23  |           illa subit. Hoc non est periculum in iis quae paulo ante rettulimus.
17   9, 75, 10  |        stare, quia nemo sit extra periculum malitiae nisi qui totam
18   9, 76, 19  |      bonum non potest. Mutationis periculum effugit: stultitia ad sapientiam
19   9, 77, 7   |           indicavit tunc familiam periculum adire cum incertum esset
20   9, 79, 7   |    ingenii tui vires, si vincendi periculum sit: tanta tibi priorum
21  10, 81, 1   |           te malignum; nam si hoc periculum vitare volueris, non dabis
22 11-13, 84, 11|            relinque divitias, aut periculum possidentium aut onus; relinque
23  14, 90, 7   |         hoc clausa ut tempestatum periculum non adiret gula et quamvis
24  15, 94, 41  |        tenuis illis et fallens in periculum vis est; tumor indicat morsum
25  16, 100, 4  |           fortis et constans, ubi periculum sui faciet qui timet verbis? ~
26 17-18, 103, 1|          homine homini cotidianum periculum. Adversus hoc te expedi,
27 17-18, 103, 3|         ita cogita quod ex homine periculum sit ut cogites quod sit
28 17-18, 105, 5|           ne pluris remedium quam periculum constet. ~6.
29  19, 117, 31 | nuntiantur, et incendium domus et periculum liberorum et obsidio patriae
30  20, 120, 7  |        Postquam respexit et extra periculum esse patriam periculo suo