Lib. Ep. Par.

 1   1,  7, 6   |      concinnamus ingenium, ferre impetum vitiorum tam magno comitatu
 2   2, 16, 6   |          et exhorter ne patiaris impetum animi tui delabi et refrigescere.
 3   4, 31, 1   |          exhibere. Sequere illum impetum animi quo ad optima quaeque
 4   4, 39, 3   |        felix qui ad meliora hunc impetum dedit: ponet se extra ius
 5   5, 52, 14  |        aliquando iuvenibus sequi impetum animi, tunc autem cum hoc
 6   6, 58, 14  |          animam, at sic: quaedam impetum habent, incedunt, transeunt,
 7   6, 59, 8   |          ignominia, non si dolor impetum faciat, pedem referet: interritus
 8   8, 70, 12  |        gerere debemus. Exeat qua impetum cepit: sive ferrum appetit
 9   8, 71, 32  |        ab hoc omnis species quae impetum movet redigetur ad liquidum. ~
10   9, 76, 9   |         habet: et arbores. Habet impetum ac motum voluntarium: et
11   9, 78, 2   |                            Saepe impetum cepi abrumpendae vitae:
12  10, 82, 19  |          est; alioqui haesitabit impetum moratura suspicio; trudetur
13  14, 89, 14  |         sit iudices, secundum ut impetum ad illa capias ordinatum
14  14, 89, 14  |  temperatumque, tertium ut inter impetum tuum actionemque conveniat,
15  14, 89, 15  |          ubi actio non destituit impetum, impetus ex dignitate rei
16  14, 90, 24  |          ad excipiendum ventorum impetum velis et additis a tergo
17  15, 95, 64  |         quo manus vivunt, ex quo impetum sumunt, quo moventur, latet.
18  16, 99, 1   |     exsatiet se aut certe primum impetum effundat: ~2.
19 17-18, 106, 9|        non fortitudo immittit et impetum dat? non moderatio refrenat
20 17-18, 108, 7|          forma permaneat, si non impetum insignem protinus populus,
21 17-18, 109, 3|       sapiens sapienti proderit? Impetum illi dabit, occasiones actionum
22  19, 113, 2  |     nihil sine impetu potest; si impetum habet, qui nulli est nisi
23  19, 113, 10 |       quod autem agit et prodest impetum habet; <quod autem impetum
24  19, 113, 10 |       impetum habet; <quod autem impetum habet> animal est. ' Verum
25  19, 113, 10 |         est. ' Verum est si suum impetum habet; <suum autem non habet>
26  19, 113, 18 |        rei inritatum est, deinde impetum cepit, deinde adsensio confirmavit
27  19, 113, 18 |        adsensio confirmavit hunc impetum. Quid sit adsensio dicam.
28  20, 118, 9  |   petitionem sui movet, vel quod impetum animi tendentis ad semovet. '
29  20, 118, 9  |       idem opponitur; multa enim impetum animi movent quae petantur
30  20, 118, 9  | finierunt: 'bonum est quod ad se impetum animi secundum naturam movet