Lib. Ep. Par.
1 1, 6, 3 | non potest accidere cum animos in societatem honesta cupiendi
2 1, 9, 11 | aliarum rerum neglegens, animos in cupiditatem formae non
3 2, 14, 6 | restitissent -, ita ex iis quae animos nostros subigunt et domant
4 2, 19, 11 | iudicat ad conciliandos animos, cum quidam quo plus debent
5 4, 31, 5 | Generosos animos labor nutrit. Non est ergo
6 4, 36, 8 | aliquid in se terribile, ut et animos nostros quos in amorem sui
7 5, 47, 20 | Regum nobis induimus animos; nam illi quoque obliti
8 5, 51, 10 | eligere oportet; effeminat animos amoenitas nimia, nec dubie
9 5, 52, 14 | affert ipsis audientibus et animos adulescentium exstimulat. <
10 7, 66, 3 | posset per se nudos edere animos, fecisset; nunc quod amplius
11 8, 74, 5 | Omnium animos mala aliena ac repentina
12 8, 74, 34 | immiserit: eodem modo fit ut animos libenter aegros et captantes
13 10, 83, 26 | ebrietates continuae efferant animos; nam cum saepe apud se non
14 11-13, 87, 31 | divitiae habent: inflant animos, superbiam pariunt, invidiam
15 11-13, 87, 32 | pura sunt, non corrumpunt animos, non sollicitant; extollunt
16 11-13, 87, 33 | quidem non inritantem tantum animos sed adtrahentem; speciem
17 11-13, 88, 29 | Numquid liberalia studia hos animos facere possunt? Temperantia
18 15, 94, 44 | Si reverentia frenat animos ac vitia conpescit, cur
19 15, 94, 59 | Atqui ista magis inquinant animos quam corpora, et in possessore
20 15, 95, 46 | eximuntur quae reprendunt animos et detinent et ire conarique
21 16, 98, 18 | resistere, an mors magnos quoque animos admota summittere. Quid
22 16, 99, 32 | contra fortunam tolleres animos et omnia eius tela non tamquam
23 17-18, 103, 2 | hominum effigies habent, animos ferarum, nisi quod illarum
24 17-18, 108, 12| profecisse te videris et animos audientium adfeceris, insta
25 17-18, 108, 20| quoque per vices ire et animos per orbem agi? Magni ista
26 17-18, 109, 14| communiter honesta tractando et animos cogitationesque miscendo
27 19, 114, 11 | modo frequens est, ostendit animos quoque a quibus verba exeunt
28 20, 118, 8 | bonum est quod invitat animos, quod ad se vocat'. Huic
29 20, 120, 13 | advertitque in se omnium animos, cum esset placidus et lenis,
|