Lib. Ep. Par.

 1   1,  7, 11  |       nullus'. Egregie hoc tertium Epicurus, cum uni ex consortibus
 2   1,  9, 1   |     reprehendat in quadam epistula Epicurus eos qui dicunt sapientem
 3   1,  9, 8   |            non ad hoc quod dicebat Epicurus in hac ipsa epistula, 'ut
 4   1,  9, 20  |          ipse Stilbonis obiurgator Epicurus similem illi vocem emisit,
 5   1, 11, 9   |                    Hoc, mi Lucili, Epicurus praecepit; custodem nobis
 6   1, 12, 11  |                                    Epicurus' inquis 'dixit: quid tibi
 7   2, 18, 9   |           ille magister voluptatis Epicurus quibus maligne famem exstingueret,
 8   2, 20, 9   |           libenter pro me dependet Epicurus. 'Magnificentior, mihi crede,
 9   2, 21, 4   |          quis Idomenea nosset nisi Epicurus illum litteris suis incidisset?
10   2, 21, 5   |           se diu vindicabunt. Quod Epicurus amico suo potuit promittere,
11   2, 21, 7   |            de suo redimet. Ad hunc Epicurus illam nobilem sententiam
12   3, 24, 22  |         mittetur aliquid. Obiurgat Epicurus non minus eos qui mortem
13   3, 25, 4   |       felicitate contendat, ut ait Epicurus, cuius aliquam vocem huic
14   3, 25, 5   |      inquit 'omnia tamquam spectet Epicurus. ' Prodest sine dubio custodem
15   3, 25, 6   |        permittere quod idem suadet Epicurus: 'tunc praecipue in te ipse
16   3, 26, 8   |      numeratio; interim commodabit Epicurus, qui ait 'meditare mortem',
17   3, 27, 9   |       paupertas. ' Hoc saepe dicit Epicurus aliter atque aliter, sed
18   3, 28, 9   |           mihi hoc dixisse videtur Epicurus; nam qui peccare se nescit
19   3, 29, 11  |       tamquam nescias cui imperem. Epicurus; sed idem hoc omnes tibi
20   4, 33, 2   |         plerique iudicant: apud me Epicurus est et fortis, licet manuleatus
21   5, 52, 3   |                        Quosdam ait Epicurus ad veritatem sine ullius
22   5, 52, 4   |           exemplar, Hermarchum ait Epicurus talem fuisse. Itaque alteri
23   7, 66, 18  |                Poteram respondere: Epicurus quoque ait sapientem, si
24   7, 66, 18  |            incredibilius est dicat Epicurus, dulce esse torreri? ~19.
25   7, 66, 47  | gravissimorum perpessionem, in qua Epicurus fuit illo summo ac fortunatissimo
26   7, 66, 48  |            clausulam imposuit, cui Epicurus extrema voce gratias egit. ~
27 11-13, 85, 18|            esse quod honestum est. Epicurus quoque iudicat, cum virtutem
28  14, 92, 25  |          hunc et ultimum diem ago' Epicurus, cum illum hinc urinae difficultas