Lib. Ep. Par.
1 1, 7, 10 | epistula indebitum solvet, duo in antecessum accipe. Democritus
2 3, 24, 6 | posito ad caput gladio? Duo haec in rebus extremis instrumenta
3 5, 52, 5 | Puta enim duo aedificia excitata esse,
4 6, 57, 2 | quibus excitatus est recidit? Duo incommoda inter se contraria
5 7, 65, 2 | ut scis, Stoici nostri duo esse in rerum natura ex
6 7, 66, 15 | melius in illis cruciatibus; duo autem quibus nihil fieri
7 7, 66, 37 | Duo illa bona superiora diversa
8 7, 66, 45 | placita mireris: apud Epicurum duo bona sunt, ex quibus summum
9 9, 76, 19 | actu vitae spectaturus haec duo, <nec aliud bonum quam honestum>
10 9, 78, 14 | gaudere. Circumcidenda ergo duo sunt, et futuri timor et
11 9, 78, 22 | Praeterea duo genera sunt voluptatum.
12 11-13, 85, 17| praeterea iudico observandum, ne duo quae separatim probanda
13 14, 89, 16 | Naturalis pars philosophiae in duo scinditur, corporalia et
14 15, 94, 13 | Duo sunt propter quae delinquimus:
15 15, 94, 48 | implendam virtutem, cui duo illa sufficiunt. ' ~49.
16 19, 113, 4 | altero debet esse diductus ut duo sint. Quidquid in uno multiplex
17 19, 113, 5 | animal est et ego animal sum, duo tamen non sumus. Quare?
18 19, 114, 6 | fuerit in publico, spadones duo, magis tamen viri quam ipse;
19 19, 117, 12 | aliud sapere. Puto, concedes duo esse haec, id quod habetur
20 19, 117, 14 | Putemus in praesentia ista duo esse (nondum enim quid mihi
21 19, 117, 15 | Coeperam dicere posse ista duo esse et tamen utraque bona
22 19, 117, 15 | tamquam sapientia et sapiens duo sunt et utrumque bonum esse
23 19, 117, 29 | bono et in hoc malo esse; duo ista non coeunt nec apud
24 20, 118, 10 | bonum est. Quid ergo inter duo interest? Honestum est perfectum
25 20, 120, 1 | notitia pervenerit. Haec duo apud alios diversa sunt,
26 20, 120, 3 | Nos> ista duo quidem facimus, sed ex uno.
27 20, 123, 13 | adsequi poterimus si scierimus duo esse genera rerum quae nos
28 20, 124, 14 | animalis, hominis, dei: haec duo, quae rationalia sunt, eandem
|