Lib. Ep. Par.
1 1, 6, 6 | plus ex moribus quam ex verbis Socratis traxit; Metrodorum
2 1, 9, 20 | enim agendum est ut non verbis serviamus sed sensibus -, '
3 2, 15, 1 | aetatem, primis epistulae verbis adicere 'si vales bene est,
4 2, 16, 2 | tibi apud me pluribus verbis aut affirmatione tam longa:
5 2, 16, 3 | ostentationi paratum; non in verbis sed in rebus est. Nec in
6 2, 20, 2 | sapientiae et indicium, ut verbis opera concordent, ut ipse
7 3, 26, 5 | adhuc quod aut rebus aut verbis exhibuimus; levia sunt ista
8 3, 29, 2 | Quare' inquis 'verbis parcam? gratuita sunt. Non
9 4, 33, 9 | quidem haec quae alienis verbis commodatur et actuari vice
10 5, 45, 5 | ambiguam significationem verbis illigamus ac deinde dissolvimus:
11 6, 54, 6 | tacitis scilicet, nam verbis locus non erat - alloqui
12 6, 59, 1 | permitte enim mihi uti verbis publicis nec illa ad significationem
13 6, 59, 7 | lego, virum acrem, Graecis verbis, Romanis moribus philosophantem.
14 7, 67, 9 | sollemnibus aciam familiaribus verbis in aciem confertissimam
15 7, 69, 2 | aures assuescere sanioribus verbis. Quotiens processeris, in
16 8, 71, 4 | ignoramus appositum. Nec multis verbis nec circumitu longo quod
17 8, 71, 32 | potest tradi et paucissimis verbis: unum bonum esse virtutem,
18 9, 75, 3 | multum tamen operae inpendi verbis non oportet. ~4.
19 9, 77, 6 | Stoicus, homo egregius et, ut verbis illum quibus laudari dignus
20 9, 77, 14 | sua illa Dorica lingua, et verbis fidem inposuit: ut primum
21 10, 83, 27 | inportunitatem ostende rebus, non verbis. Quod facillimum est, proba
22 11-13, 87, 40| supercilium quam litigare de verbis, quasi iam de rebus iudicatum
23 11-13, 88, 30| adversus socios, vetat amarum; verbis, rebus, adfectibus comem
24 16, 98, 18 | summittere. Quid opus est verbis? in rem praesentem eamus:
25 16, 100, 4 | periculum sui faciet qui timet verbis? ~5.
26 16, 100, 10 | illum adsidere pusillae rei, verbis: ille rerum se magnitudini
27 16, 100, 12 | spem abstulit. Ceterum verbis abundabat, sine commendatione
|