Lib. Ep. Par.
1 1, 4, 5 | aspera. Plerique inter mortis metum et vitae tormenta miseri
2 1, 11, 7 | imitantur affectus, qui metum et trepidationem exprimunt,
3 2, 13, 8 | coarguimus illa quae nos in metum adducunt nec excutimus,
4 2, 13, 12 | robore animi evidentem quoque metum respue; si minus, vitio
5 2, 13, 12 | vitio vitium repelle, spe metum tempera. Nihil tam certum
6 2, 13, 13 | Ergo spem ac metum examina, et quotiens incerta
7 3, 24, 4 | gravissimarum hominibus metum demeret, mortis et carceris. ~
8 3, 29, 9 | numerare eos noli qui tibi metum faciunt. Nonne videatur
9 4, 30, 3 | sit extra omnem malorum metum. ' ~4.
10 7, 65, 22 | me caro ista compellet ad metum, numquam ad indignam bonos
11 7, 66, 16 | querelam, tergiversationem, metum: quod habet in se optimum
12 8, 71, 37 | avaritiam, sed ambitionem, sed metum mortis, qui victores gentium
13 9, 77, 7 | nolebant. Primum detraxit illis metum et indicavit tunc familiam
14 9, 78, 4 | expectationem mortis ac metum subripit: non iudicabam
15 9, 78, 5 | Nihil triste est cum huius metum effugimus. ~6.
16 9, 78, 6 | morbi hunc esse sed naturae metum. Multorum mortem distulit
17 10, 82, 9 | interrogatione iudicavit mortis metum extinguere, an qui hoc,
18 10, 82, 19 | simplicius agendum est, contra metum fortius. ~20.
19 11-13, 85, 24 | timet, sed in totum extra metum non est. ' ~25.
20 11-13, 88, 3 | modificatio -- quid ex his metum demit, cupiditatem eximit,
21 14, 91, 5 | et auxilia securitatis in metum transeunt: ex amico <fit>
22 17-18, 105, 1 | invenies spem, invidiam, odium, metum, contemptum. ~2.
23 17-18, 108, 19| hominibus ac parricidii metum fecit, cum possent in parentis
24 17-18, 109, 16| sapere securior et extra metum positus. Sed nihilominus
25 19, 110, 5 | veri esset excussit, sed metum alter alteri tradidit; nemo
26 19, 116, 2 | honestum malae opinionis metum? ' Nullum est vitium sine
27 20, 119, 10 | est paupertatis sed extra metum. Sed ut scias quam difficile
|