Lib. Ep. Par.
1 1, 7, 6 | maxime concinnamus ingenium, ferre impetum vitiorum tam magno
2 1, 9, 2 | accipietur is qui nullum ferre possit malum. Vide ergo
3 2, 17, 7 | alieno: dubitabit aliquis ferre paupertatem ut animum furoribus
4 3, 22, 9 | illis in eo moram quod aegre ferre ipsos et misere loquuntur.
5 3, 24, 14 | perpetitur. Levis es si ferre possum; brevis es si ferre
6 3, 24, 14 | ferre possum; brevis es si ferre non possum. ~15.
7 4, 30, 2 | superstes sibi et sapienter ferre desiderium sui. Nam de morte
8 6, 53, 4 | sunt quae tulerim, cum me ferre non possem: illud scito,
9 6, 55, 10 | Et ideo aequo animo ferre debemus absentiam, quia
10 6, 56, 3 | quod fragorem Nili cadentis ferre non potuit. ~4.
11 7, 66, 35 | inutile, ignorat. Non potest ferre sententiam nisi in rem praesentem
12 7, 67, 6 | est, et tormenta patienter ferre optabile est; hoc enim fortitudinis
13 7, 67, 10 | non possis quam fortissime ferre; illic est constantia, quae
14 9, 76, 8 | unus est usus, sarcinam ferre; in cane sagacitas prima
15 9, 77, 20 | senectute longa: quis illam ferre potuisset si contigisset
16 9, 78, 1 | adhuc adulescentia iniurias ferre et se adversus morbos contumaciter
17 9, 78, 14 | Deinde quod acerbum fuit ferre, tulisse iucundum est: naturale
18 10, 81, 10 | eum a quo acceperis rem ferre. Haec vox significat voluntariam
19 10, 83, 12 | quemquam feram, qui vinum ferre non possum? '. ~13.
20 11-13, 87, 5| audeo frugalitatem palam ferre; etiamnunc curo opiniones
21 14, 91, 11 | vexantur et ideo aequo animo ferre debemus urbium excidia. ~
22 15, 94, 65 | eminendi modus. Unum ante se ferre non potuit, cum res publica
23 15, 95, 47 | lintea et strigiles Iovi ferre et speculum tenere Iunoni:
24 16, 96, 1 | feram me quo die aliquid ferre non potero. Male valeo:
25 16, 98, 7 | fortunam cavere qui potest ferre; certe in tranquillo non
26 16, 99, 1 | amisisset et diceretur molliter ferre misi tibi, in qua non sum
27 20, 121, 8 | infans qui stare meditatur et ferre se adsuescit, simul temptare
|