Lib. Ep. Par.

 1   1,  3, 2   |           Sed si aliquem amicum existimas cui non tantundem credis
 2   1,  7, 3   |                         Quid me existimas dicere? Avari orredeo, ambitiosior,
 3   2, 15, 9   |         Quam tu nunc vitam dici existimas stultam? Babae et Isionis?
 4   2, 21, 1   |          dicam: magna esse haec existimas quae relicturus es, et cum
 5   3, 22, 8   |     causa. Ne illud quidem quod existimas facturum eum faciet, ut
 6   3, 23, 2   |        miLucili: disce gaudere. Existimas nunc me detrahere tibi multas
 7   3, 23, 3   |   gaudium res severa est. An tu existimas quemquam soluto vultu et,
 8   3, 24, 1   |        furor inimici denuntiat; existimas me suasurum ut meliora tibi
 9   3, 28, 10  |    Quidam vitiis gloriantur: tu existimas aliquid de remedio cogitare
10   5, 47, 15  |         omnes liberos. Erras si existimas me quosdam quasi sordidioris
11   5, 49, 11  |        si in navigatione tantum existimas minimum esse quo <a> morte
12   5, 52, 10  |     tacendum erat: numquid ergo existimas statim illis et loqui et
13   7, 65, 2   |         Plus negotii habes quam existimas: triplex causa est. Dicunt,
14   7, 65, 16  |       Ne nunc quidem tempus, ut existimas, perdo; ista enim omnia,
15   7, 67, 11  |                        Quid? tu existimas ea tantum optabilia esse
16   8, 73, 6   |    operosior bello est: an idem existimas pro pace debere eos qui
17  10, 81, 14  |        eo magnum. Quantum autem existimas interesse utrum aliquis
18 11-13, 85, 27|     timidis timenda sunt. An id existimas malum ad quod aliquando
19 11-13, 88, 6 |       Achillis inquirere ad rem existimas pertinere? ~7.
20 11-13, 88, 36|  quantum necessarium est. An tu existimas reprendendum qui supervacua
21  15, 94, 55  |      laudantibus. Erras enim si existimas nobiscum vitia nasci: supervenerunt,
22  15, 95, 25  |   carnem caeno saginatam, nihil existimas limosae gravitatis inferre?
23  16, 97, 1   |            Erras, mi Lucili, si existimas nostri saeculi esse vitium
24  19, 115, 17 |        esse condicionis peioris existimas quam qui habent et miseriam
25  19, 117, 11 |      sit. Numquid enim quemquam existimas sapere nisi qui sapientiam
26  20, 122, 3  | viderunt nec occidentem. Hos tu existimas scire quemadmodum vivendum
27  20, 123, 15 |                     Hoc nunc me existimas dicere, eos tantum perniciosos