Lib. Ep. Par.
1 1, 9, 18 | incendio publico solus et tamen beatus exiret, interroganti Demetrio,
2 1, 9, 21 | comicum invenies: ~non est beatus, esse se qui non putat. ~
3 1, 9, 22 | dominus sed plurium servus, beatus sua sententia fiet? ' Non
4 4, 37, 3 | salvus esse, si securus, si beatus, denique si vis esse, quod
5 8, 71, 7 | habeo auctoritatis, ut sis beatus, et te alicui stultum videri
6 8, 71, 7 | erit virtus. Si vis inquit' beatus esse, si fide bona vir bonus,
7 8, 71, 18 | modo potest recipi: nisi beatus est, in summo bono non est.
8 8, 71, 28 | nunc versatur in lubrico. Beatus vero et virtutis exactae
9 8, 74, 5 | Non potest ergo quisquam beatus esse qui huic se opinioni
10 8, 74, 10 | Quicumque beatus esse constituet, unum esse
11 9, 75, 7 | temptanda sunt; non est beatus qui scit illa, sed <qui>
12 9, 76, 16 | autem unum bonum est quo uno beatus efficitur. Dicimus et illa
13 11-13, 85, 2 | qui sine tristitia est beatus est; ergo prudens beatus
14 11-13, 85, 2 | beatus est; ergo prudens beatus est, et prudentia ad beatam
15 11-13, 85, 21| Si est aliquis minus beatus quam alius, sequitur ut
16 11-13, 85, 21| magis concupiscat quam suam; beatus autem nihil suae praefert.
17 11-13, 85, 21| consequi cupiet. Quomodo autem beatus est qui cupere etiamnunc
18 11-13, 85, 23| minus beatum vocas non est beatus: non potest hoc nomen imminui. ~
19 11-13, 85, 24| qui sine tristitia est beatus est. ' Nostrorum haec interrogatio
20 14, 92, 2 | defringitur. Is est, inquam, beatus quem nulla res minorem facit;
21 14, 92, 14 | quidem' inquit 'sapiens beatus; summum tamen illud bonum
22 14, 92, 20 | nec miser habebitur nec beatus, sed <in> medio relinquetur,
23 14, 92, 21 | tepidum est; sic aliquis beatus est, aliquis miser, aliquis
24 14, 92, 21 | aliquis miser, aliquis nec beatus nec miser. ' Volo hanc contra
25 14, 92, 25 | cruciatibus positum dicere 'beatus sum'? Atqui haec vox in
26 20, 119, 11 | populo et fortunae subduximus beatus introsum est.~12.
|