Lib. Ep. Par.

 1   6, 59, 13   |       hoc quidem intellego quod animalibus satietas monstrat, quis
 2   8, 74, 15   |         quae bona videri volunt animalibus quam homini pleniora contingunt.
 3   8, 74, 16   |        deus ab homine, <homo ab animalibus> vincitur. Summum bonum
 4   8, 74, 16   |      sensus, qui agiliores sunt animalibus mutis. Non est summa felicitatis
 5   9, 76, 9    |      bonum est, cetera illi cum animalibus satisque communia sunt.
 6   9, 76, 26   |    homini contingunt quam mutis animalibus, et muta animalia beatam
 7  14, 89, 22   |      labore persequitur: nullis animalibus nisi ex fastidio pax est.
 8  14, 90, 18   |    natura ut, cum omnibus aliis animalibus facilem actum vitae daret,
 9  14, 90, 45   |  parcebantque adhuc etiam mutis animalibus: tantum aberat ut homo hominem
10 17-18, 104, 23|       produxit, et ut quibusdam animalibus ferum dedit, quibusdam subdolum,
11 17-18, 108, 17|       Sotion dicebat quare ille animalibus abstinuisset, quare postea
12 17-18, 108, 21|     vera sunt ista, abstinuisse animalibus innocentia est; si falsa,
13 17-18, 108, 22|        ego instinctus abstinere animalibus coepi, et anno peracto non
14  20, 121, 3   |   produxerit, quare praetulerit animalibus ceteris, longe me iudicas
15  20, 121, 5   |    Quaerebamus an esset omnibus animalibus constitutionis suae sensus.
16  20, 121, 11  |     erat quod opponis si ego ab animalibus constitutionis finitionem
17  20, 121, 17  |        omnia est mei cura. Haec animalibus inest cunctis, nec inseritur
18  20, 123, 16  |      pretio, communis cum mutis animalibus, ad quam minima et contemptissima
19  20, 124, 1   |     huic adiunctum est in mutis animalibus et infantibus non esse. ~
20  20, 124, 4   |         in homine quam in aliis animalibus tardior. ~5.
21  20, 124, 13  |       in arboribus nec in mutis animalibus: hoc quod in illis bonum
22  20, 124, 17  | praeterito, praesente, venturo. Animalibus tantum quod brevissimum
23  20, 124, 18  |       naturam magnos esse mutis animalibus impetus et concitatos, sed
24  20, 124, 19  |       virtus potest esse: mutis animalibus talis ex natura sua motus
25  20, 124, 21  |     tuum ostendo, si te a mutis animalibus separo, si cum deo pono. ~
26  20, 124, 22  |      cum omnia feceris, a mutis animalibus decore vinceris. Quid capillum