Lib. Ep. Par.
1 1, 10, 4 | tuorum veterum licet deis gratiam facias, alia de integro
2 2, 21, 5 | Lucili: habebo apud posteros gratiam, possum mecum duratura nomina
3 5, 42, 10 | Gratiam minorem. ' Nempe et invidiam.
4 5, 47, 9 | intrantibus excludi. Rettulit illi gratiam servus ille in primam decuriam
5 8, 74, 7 | coetum honores, divitias, gratiam excutere, quorum alia inter
6 9, 79, 18 | vivo et mortuo rettulit gratiam, si modo illam bona secutus
7 10, 81, 7 | cuique reddere, beneficio gratiam, iniuriae talionem aut certe
8 10, 81, 7 | talionem aut certe malam gratiam. ' Verum erit istud cum
9 10, 81, 9 | solemus loqui: 'ille illi gratiam rettulit'. Referre est ultro
10 10, 81, 9 | debeas adferre. Non dicimus 'gratiam reddidit'; reddunt enim
11 10, 81, 10 | Itaque negamus quemquam scire gratiam referre nisi sapientem,
12 10, 81, 11 | praeter sapientem referre gratiam? ergo nec quod debet creditori
13 10, 81, 11 | solum sapientem referre gratiam scire. ~12.
14 10, 81, 12 | amicitiae pars est referre gratiam, immo hoc magis vulgare
15 10, 81, 12 | fidem habere qui referre gratiam nescit? ~13.
16 10, 81, 13 | et effigies. Nemo referre gratiam scit nisi sapiens. Stultus
17 10, 81, 17 | verget, ut cupiat debere gratiam, cupiat referre. Errat enim
18 10, 81, 27 | insanit: si referre vis gratiam, et in exilium eundum est
19 10, 81, 31 | referendam bene merentibus gratiam omnes tibi uno, quod aiunt,
20 14, 91, 15 | imosque necessitas alligat, in gratiam cum fato revertere, a quo
21 15, 94, 72 | metientem. Contra illos qui gratiam ac potentiam attollunt otium
22 16, 100, 1 | Primum habet ista res suam gratiam et est decor proprius orationis
23 17-18, 109, 12| nobis largiuntur, pecuniam, gratiam, incolumitatem, alia in
24 19, 112, 3 | cito cum illa redibit in gratiam. ~4.
25 19, 114, 11 | sensus praecidant et hoc gratiam sperent, si sententia pependerit
|