Lib. Ep. Par.

 1   1,  8, 7    |      oportet, ut tibi contingat vera libertas'. Non differtur
 2   2, 13, 4    |      magna verba, sed, di boni, vera: illud tibi praecipio, ne
 3   2, 13, 7    |        intellegam, vana sint an vera quibus angor? ' Accipe huius
 4   2, 13, 9    |  quomodo magis vana perturbant; vera enim modum suum habent:
 5   2, 19, 9    |       referre dictum Maecenatis vera in ipso eculeo elocuti: '
 6   4, 40, 1    | iucundiores sunt litterae, quae vera amici absentis vestigia,
 7   6, 53, 6    |      decipit; sed cum crevit et vera febris exarsit, etiam duro
 8   6, 56, 6    |        dies: illa tranquillitas vera est in quam bona mens explicatur. ~
 9   7, 63, 16   |  maeremus; et fortasse, si modo vera sapientium fama est recipitque
10   7, 66, 6    |       quale sit. Animus intuens vera, peritus fugiendorum ac
11   7, 66, 30   |    exteriora circumspicit. Bona vera idem pendent, idem patent:
12   7, 66, 31   |        est, mi Lucili: quidquid vera ratio commendat solidum
13   8, 71, 24   |        refert: animus noster ad vera perspicienda caligat. ~25.
14   8, 73, 8    |        Adice nunc quod magna et vera bona non sic dividuntur
15   8, 74, 16   |         ponenda: bona illa sunt vera quae ratio dat, solida ac
16   9, 76, 27   |                   Numquam autem vera tibi opinio talis videbitur,
17   9, 78, 14   |   distrahuntur. ' Etiam si sunt vera ista, transierunt: quid
18  10, 81, 12   |         et in plures cadit quam vera amicitia. Deinde idem admiratur
19 11-13, 88, 37 |          in his de Aeneae matre vera, in his libidinosior Anacreon
20  14, 90, 28   |   mundus ipse, reseratur, cuius vera simulacra verasque facies
21  14, 90, 34   |         et quanti quidque esset vera aestimatione perpendit;
22  15, 95, 58   |         vis eadem semper velle, vera oportet velis. Ad verum
23 17-18, 108, 8 |         adgnoscimus et consensu vera esse testamur? ~9.
24 17-18, 108, 21|       tibi in integro serva. Si vera sunt ista, abstinuisse animalibus