Lib. Ep. Par.
1 1, 5, 5 | frugalitas. Hic mihi modus placet: temperetur vita inter bonos
2 1, 9, 9 | amicitiam, si ullum in illa placet praeter ipsam. ~10.
3 2, 18, 5 | Ceterum adeo mihi placet temptare animi tui firmitatem
4 3, 29, 11 | placere populo potest cui placet virtus? malis artibus popularis
5 5, 52, 2 | nihil constat, nihil diu placet. ' Sed quomodo nos aut quando
6 6, 56, 2 | illum cui vox sua in balineo placet, adice nunc eos qui in piscinam
7 6, 58, 10 | habent nec sunt animalia; placet enim satis et arbustis animam
8 7, 65, 4 | Stoicis placet unam causam esse, id quod
9 8, 70, 12 | mortem sibi: optima est quae placet. ~13.
10 8, 70, 15 | nisi vitio suo miser est. Placet? vive: non placet? licet
11 8, 70, 15 | miser est. Placet? vive: non placet? licet eo reverti unde venisti. ~
12 8, 70, 28 | licet moriaris <quemadmodum placet, si minus> quemadmodum potes,
13 9, 75, 8 | tres classes, ut quibusdam placet, dividuntur. ~9.
14 11-13, 84, 4 | sui mutent. Quibusdam enim placet non faciendi mellis scientiam
15 14, 91, 15 | quo his legibus vivitur. Placet: pare. Non placet: quacumque
16 14, 91, 15 | vivitur. Placet: pare. Non placet: quacumque vis exi. Indignare
17 15, 94, 11 | quidquam in hac virtute placet praeter ipsam. Hoc cum persuasi
18 15, 95, 33 | invasit; nihil turpest cuius placet pretium. Homo, sacra res
19 17-18, 102, 3 | conabar id quod nostris placet, claritatem quae post mortem
20 17-18, 102, 13| unius una sententia. Illic placet verum, veritatis una vis,
21 19, 117, 1 | an verum sit quod Stoicis placet, sapientiam bonum esse,
22 19, 117, 2 | Placet nostris quod bonum est corpus
23 19, 117, 11 | Peripateticis placet nihil interesse inter sapientiam
24 20, 124, 3 | reprehensione quibus nimium voluptas placet quibusque summus est doloris
|