Lib. Ep. Par.
1 1, 7, 7 | quos publice factus est impetus? ~8.
2 2, 15, 8 | Ergo utcumque tibi impetus animi suaserit, modo vehementius
3 2, 16, 6 | habitus animi fiat quod est impetus. ~7.
4 3, 23, 7 | languescente deposuit, alia torrens impetus in mare eiecit. Ideo constituendum
5 3, 24, 3 | ingenia aut profectus aut impetus magni. Numquid accidere
6 3, 24, 24 | cum procursu capiendus est impetus. ~25.
7 5, 46, 2 | quid animi! Dicerem 'quid impetus! ', si interquievisset,
8 5, 46, 2 | surrexisset; nunc non fuit impetus sed tenor. Compositio virilis
9 5, 52, 3 | maxime laudat quibus ex se impetus fuit, qui se ipsi protulerunt:
10 6, 54, 1 | et procellae similis est impetus; intra horam fere desinit:
11 8, 71, 32 | et immotum; ab hoc enim impetus venient mentis, ab hoc omnis
12 8, 74, 21 | feritasque et inconsultus impetus praestat indomitas; iuvenilia
13 9, 78, 9 | prima verminatio vexat, impetus mora extinguitur et finis
14 14, 89, 15 | impetu nimius? quid prodest impetus repressisse et habere cupiditates
15 14, 89, 15 | aliud articulos, aliud impetus refrenare et ad agenda ire,
16 14, 89, 15 | actio non destituit impetum, impetus ex dignitate rei cuiusque
17 14, 91, 12 | excusserint, sive torrentium <impetus> in abdito vastior obstantia
18 17-18, 104, 13| repressit, non indomitos amoris impetus fregit, nulla denique animo
19 17-18, 108, 23| vehementes haberent tirunculi impetus primos ad optima quaeque,
20 19, 110, 7 | furiosa res in tenebris impetus. At mehercules id agimus
21 19, 117, 19 | omnium animisque illinc impetus veniat, an et haec quae
22 20, 121, 13 | intellegit esse aliquid quod impetus suos moveat: quid sit illud
23 20, 121, 21 | formidat. Naturales ad utilia impetus, naturales a contrariis
24 20, 124, 18 | magnos esse mutis animalibus impetus et concitatos, sed inordinatos
|