Lib. Ep. Par.

 1   2, 16, 8    |          locupletes possederant; ultra privatum pecuniae modum
 2   2, 17, 9    |    produci, id boni consulet nec ultra necessaria sollicitus aut
 3   3, 24, 3    |     ducaris in carcerem? Numquid ultra quicquam ulli timendum est
 4   5, 44, 4    |          sunt; nullius non origo ultra memoriam iacet. Platon ait
 5   6, 58, 31   |     segnis exspectat, sicut ille ultra modum deditus vino est qui
 6   6, 59, 17   |       voluptates angusto corpori ultra quam capiebat ingestae suppurare
 7   7, 66, 8    |     Itaque vis eius et magnitudo ultra non potest surgere, quando
 8   7, 66, 15   |         ergo aequalia sunt bona, ultra quae nec hic potest se melius
 9   8, 71, 37   |      extrema Medorum nec si quid ultra Da has bellicosum iacet,
10   8, 74, 11   |    resistat voluntas nostra quia ultra summum non est locus. ~12.
11   9, 79, 8    | magnitudini suae adicit? numquid ultra quam solet luna procedit?
12   9, 79, 10   |     deprimi nescit. Nec proferri ultra nec referri potest; sic
13  15, 94, 63   |        iugum accipiunt; it tamen ultra oceanum solemque, indignatur
14  15, 95, 23   |      usuras voluptatium pendimus ultra modum fasque concupitarum.
15  15, 95, 42   |         emerit aut P. Octavius'. Ultra spem illi coniectura processit:
16 17-18, 102, 4 |       stultum sit ac supervacuum ultra extremum diem curas transmittere,
17 17-18, 108, 15|   gratissimum est edacibus et se ultra quam capiunt farcientibus),
18  19, 110, 4   |      quicquam si exitum spectes, ultra quem natura neminem deiecit.
19  19, 110, 9   |          sistitur: prospicere et ultra mundum libet, quo feratur,
20  19, 110, 14  |     exquisitos colores et vestes ultra non tantum nostrum sed ultra
21  19, 110, 14  |     ultra non tantum nostrum sed ultra finem hostium advectas;
22  19, 113, 6   |         timor, luctus, suspicio. Ultra res ista procedet: omnes
23  20, 120, 5   |       laudanda, nemo non gloriam ultra verum tulit: ex his ergo