Lib. Ep. Par.

 1   2, 14, 10  |                 contemptus. Quomodo hoc fiat sapientia sola monstrabit;
 2   2, 16, 6   |             constitue, ut habitus animi fiat quod est impetus. ~7.
 3   2, 18, 8   |          imparatos fortuna deprehendat, fiat nobis paupertas familiaris;
 4   4, 31, 11  |                 Quaerendum est quod non fiat in dies peius, cui non possit
 5   5, 45, 8   |             delectat. Effice ut quomodo fiat intellegam: perdidi lusum.
 6   6, 53, 3   |         quicquam ex praeceptis Vergilii fiat, ~obvertunt pelago proras~
 7   6, 58, 19  | interpretationem, quo tibi res apertior fiat. Volo imaginem tuam facere.
 8   6, 58, 22  |              vis tu non timere ne semel fiat quod cotidie fit! ~23.
 9   7, 63, 4   |                 iucunda nobis amissorum fiat recordatio. Nemo libenter
10   7, 65, 2   |          producit. Esse ergo debet unde fiat aliquid, deinde a quo fiat:
11   7, 65, 2   |              fiat aliquid, deinde a quo fiat: hoc causa est, illud materia. ~
12   7, 65, 11  |                locum: si non fuerit ubi fiat aliquid, ne fiet quidem.
13   8, 70, 5   |              finem an accipiat, tardius fiat an citius: non tamquam de
14   9, 80, 2   |      spectaculum non fidele et lusorium fiat concursus, quanta sit circa
15  10, 81, 11  |                persolvere? ' <Ne> nobis fiat invidia, scito idem dicere
16  10, 83, 4   |                 ex his velocius alterum fiat. Mentitus sum; iam enim
17 11-13, 84, 7 |               faciamus, ut unum quiddam fiat ex multis, sicut unus numerus
18 11-13, 88, 9 |               disparem reddentium sonum fiat concordia: fac potius quomodo
19 11-13, 88, 31|            nihil conferunt, quamvis non fiat navis nisi ex lignis: non
20  15, 95, 40  |               est sed in eo quemadmodum fiat. ~41.
21  20, 119, 12 |                 quibus aut gratis satis fiat aut parvo: tantum miscere
22  20, 122, 5  |             quomodo haec animo pravitas fiat aversandi diem et totam
23  20, 122, 9  |                 nobis ac peculiare mane fiat. ' ~10.