Lib. Ep. Par.
1 3, 22, 10 | est, quod inanes omnium bonorum sumus, vitae <iactura> laboramus.
2 4, 41, 2 | erecta. In unoquoque virorum bonorum~[quis deus incertum est]
3 7, 66, 27 | magis amat, sed parentium bonorum more magis complectitur
4 7, 66, 29 | natura est, tria genera bonorum in aequo sunt. Ita dico:
5 7, 66, 35 | Ratio ergo arbitra est bonorum ac malorum; aliena et externa
6 7, 66, 41 | enim utilitate sumentium. Bonorum unum propositum est consentire
7 7, 66, 47 | huic nostrae divisionem bonorum. Alia enim sunt apud illum
8 7, 66, 47 | liberam et animi remissionem bonorum suorum contemplatione gaudentis;
9 8, 74, 25 | sola satis est; omnium enim bonorum vis et origo in ipsa est.
10 9, 78, 25 | Desinemus autem, si fines bonorum ac malorum cognoverimus;
11 10, 82, 18 | aut peiorum metu, aut spe bonorum ad quae pervenire tanti
12 11-13, 85, 38 | utrosque casus aptatus est: bonorum rector est, malorum victor. ~
13 11-13, 87, 36 | commodorum condicio, alia bonorum: commodum est quod plus
14 11-13, 88, 5 | modo Peripateticum, tria bonorum genera inducentem, modo
15 11-13, 88, 28 | consummatur animus, scientia bonorum ac malorum immutabili; nihil
16 14, 92, 27 | nobis umbra quaedam illorum bonorum et similitudo; accedimus
17 15, 94, 40 | inclinabiles revocat ad rectum quam bonorum virorum conversatio; paulatim
18 16, 98, 2 | tribuere fortunam: materiam dat bonorum ac malorum et initia rerum
19 17-18, 102, 8 | esse; claritas autem ista bonorum virorum secunda opinio est.
20 17-18, 102, 9 | autem, licet virorum sit <bonorum, non> bonum. Nec enim quidquid
21 17-18, 102, 14| dicunt claritatem esse laudem bonorum a bonis redditam, non advocem
22 17-18, 102, 17| iudicis constat, claritas bonorum. ~18.
23 19, 117, 31 | liberorum et obsidio patriae et bonorum direptio; adice isto naufragia
|